به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از آذربایجان‌شرقی، «سید اسدالله مدنی» فرزند میرعلی در سال ۱۲۹۳ شمسی در منطقه «آذرشهر» استان آذربایجان شرقی دیده به جهان گشود. او در سن چهار سالگی از نعمت مادر محروم شد و نیز در سن ۱۶ سالگی پدر خود را از دست داد و با رنجی فراوان وارد دوران جوانی شد.
سید اسدالله مدنی در آغاز جوانی برای کسب علم و کمال، زادگاه خویش را ترک گفت و به شهر مقدس قم عزیمت کرد. وی با وجود مشکلات فراوان ناشی از فوت پدر و استبداد رضاخانی با پشتکار بسیار به تحصیل علوم دینی پرداخت.
او پس از بهره‌گیری از محضر استادان بزرگی، چون آیت‌الله سید محمدتقی خوانساری و آیت‌الله حجت کوه‌کمری و حضور در حلقه درس فلسفه و عرفان مرحوم امام خمینی، به نجف اشرف هجرت کرد و در کنار تکمیل تحصیلات عالی خویش، تدریس در سطوح گوناگون را نیز آغاز کرد. دیری نپایید که از استادان معروف حوزه علمیه نجف شد و توانست از مراجع بزرگی، چون آیت‌الله سید محسن حکیم، آیت‌الله حجت کوه‌کمری و آیت‌الله خوانساری اجازه اجتهاد بگیرد.
سید اسدالله مدنی در آغاز جوانی برای کسب علم و کمال، زادگاه خویش را ترک گفت و به شهر مقدس قم عزیمت نمود. وی با وجود مشکلات فراوان ناشی از فوت پدر و استبداد رضاخانی با پشتکار بسیار به تحصیل علوم دینی پرداخت.
وی پس از بهره‌گیری از محضر استادان بزرگی، چون آیت‌الله سید محمدتقی خوانساری و آیت‌الله حجت کوه‌کمری و حضور در حلقه درس فلسفه و عرفان مرحوم امام خمینی، به نجف اشرف هجرت کرد و در کنار تکمیل تحصیلات عالی خویش، تدریس در سطوح گوناگون را نیز آغاز کرد. دیری نپایید که از استادان معروف حوزه علمیه نجف شد و توانست از مراجع بزرگی، چون آیت‌الله سید محسن حکیم، آیت‌الله حجت کوه‌کمری و آیت‌الله خوانساری اجازه اجتهاد بگیرد.
مبارز نستوه آیت‌الله مدنی تمام عمر خویش را در راه ترویج اسلام و مبارزه با رژیم فاسد طاغوت گذراند. او با زبان گویای خود، آگاهی و باور دینی را برای مردم به ارمغان می‌آورد. او با مسافرت‌های تبلیغی در داخل و خارج از کشور، چهره منفور طاغوت را بر همگان آشکار می‌ساخت و برای احیای دین مقدس اسلام از شهادت هراسی نداشت. شهید آیت‌الله مدنی از جمله مبارزان خستگی ناپذیری است که با انجام سفر‌های تبلیغیِ داخلی و خارجی و نیز همکاری با گروه فدائیان اسلام به رهبری نواب صفوی، و تحمل رنج‌های تبعید و زندان، ضربه سهمگینی بر پیکره پوسیده طاغوت زد.
شهید والامقام آیت‌اللّه سید اسدالله مدنی، پس از پیروزی انقلاب و شکست توطئه‌های امریکا و مزدوران داخلی‌اش، در سنگر نماز جمعه ماهیت پلید لیبرال‌ها و منافقین را بر مردم آشکار می‌کرد. این امر باعث شد تا آنان این چهره درخشان را هدف کینه خود قرار دهند. آیت‌الله مدنی در بیستم شهریور ۱۳۶۰ پس از اتمام خطبه‌های نماز جمعه در تبریز، با انفجار نارنجک منافقی کوردل به شهادت رسید. پیکر مطهرش بعد از تشییع و انتقال به قم، در حرم حضرت معصومه (ع) به خاک سپرده شد.
وصیت‌نامه شهید آیت‌الله مدنی:
بسم الله الرحمن الرحیم
«الحمدلله الاول قبل الانشاء والاخر بعد فناء الاشیاء وصلی الله علی خلقه محمد و اوصیائه الاتقیاء».
اما بعد، چون هیچ انسانی را از مرگ چاره نبوده دیر یا زود این شربت را نوشیده به لقاء الله جل جلاله فایز خواهد شد. آن وقت دستش از دنیا کوتاه و اگر در وصیت کوتاهی کرده باشد،ای بسا گرفتاری داشته باشد لهذا این جانب میر اسد الله مدنی دهخوارقانی فرزند مرحوم مبرور مشهدی میر علی آقا مدنی طاب ثراه، اولاً خدای توانا و جمیع انبیا و مرسلین و ملائکه مقربین و مؤمنین را به شهادت می‌طلبم که ایمان به خدای توانا جل جلاله داشته، واحدی و موجودی را شریک او ندیده.
حال و مقالم گویای «لا اله الا الله الحق المبیین» است و همچنین معترف به رسالت و حاکمیت وجود مقدس رسول گرامی حضرت محمد بن عبد الله صلی الله علیه و آله بوده و جمیع آنچه را که آن بزرگوار از جانب پروردگار احدیت آورده تصدیق و اعتراف داشته، وجود مقدس مولی الموالی حضرت امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام را وصی بلافصل و امام واجب الطاعة و یازده فرزندش را یکی بعد از دیگری امامان بر حق میدانم، و انتظار مقدم شریف حضرت حجة بن الحسن العسکری عجل الله فرجه را داشته، و امیدوارم به زودی چشممان به جمال مبارکش روشن شود.
مرگ و سؤال قبر و عالم برزخ و رجعت و بعثت در روز قیامت و میزان و صراط و بهشت و جهنم و کتب را حق دیده و امید به رحمت واسعه الهی دارم که در روز حشر نامه اعمالم را به دست راستم بدهد.
اما وصیتم، جمیع وراث ودختران خودم را سفارش می‌کنم که خدا را فراموش نکرده و همیشه او را ناظر بر حال خود دیده و مثل من غافل نباشند.
راجع به اموالم، منزل نجف را خودم از سهم مبارک تهیه و ابداً تملک نکرده‌ام همچنین منزل همدان را دوستان همدانی با امریه مرحوم مبرور سیدنا الاستاد حضرت آیت‌الله حکیم قدس سره از سهم مبارک تهیه نموده و در اختیار من گذاشته‌اند. پس هر دو منزل راجع به وجوه مقدس حضرت حجت ابن الحسن عجل الله تعالی فرجه بوده و به دستور حضرت آیت‌الله خمینی مدظله به مصرف مهم خواهد رسید و بنده ابداً هیچ کدام از دو منزل را تملک نکرده و به عنوان این که سهم مبارک است، تصرفی کرده‌ام.
چنانچه در وصیت نامه قبلی تصحیح نموده‌ام تمام کتاب‌های موجود در نجف و قم از سهم مبارک بوده و باید در یکی از کتابخانه‌های دینی عمومی نجف یا قم قرار داده شود. کتاب‌هایی که اخیراً در ایران تحصیل نموده‌ام به همین نحو است.
مبلغ دویست و بیست هزار تومان بابت پول منزل تهران و قم به وجود مقدس حضرت بقیة الله (عج) قرض دار بوده و امیدوارم در حیاتم موفق به ادا بشوم و گرنه این مقدار قرض دار هستم و برای ورثه بدون ادا.
جمادی الاول ۱۳۹۶ هجری قمری اسد الله مدنی
انتهای پیام/
