شهید هادیان: جای من و دیگر شهیدان لاله‌هایی دیگر خواهد رویید+ سند

به گزارش خبرنگار ساجد دفاع‌پرس، وصیت‌نامه‌های شهدا چراغ راهی است که این روز‌ها پس از گذشت حدود ۳۵ سال از پایان جنگ تحمیلی، همچنان راه را برای کسانی که می‌خواهند پای خود را جای پای شهدا بگذارند، مشخص می‌کند. در این راستا، یکی از شهدایی که در وصیت‌نامه او نکات ارزنده‌ای می‌یابیم، شهید «محمد هادیان دولت‌آبادی» است.

شهید «محمدرضا هادیان دولت‌آبادی» همچنین در تکمیل وصیت‌نامه‌ خود، دست‌نوشته‌های متعددی را نگاشته است؛ بنابراین پس از مطالعه اصل وصیت‌نامه این شهید والامقام، در ادامه یکی از این دست‌نوشته‌ها که در تکمیل آن نوشته است را می‌خوانید.

به‌نام خداوند بخشنده و بسیار مهربان

من از باب وصیت‌نامه عرضی ندارم و وصیت‌نامه‌ای قبلاً نوشته و در نزد یکی از دوستان قرار داده‌ام که به‌موقع به خانواده‌ام خواهد داد و از باب این‌که ممکن است در رسیدن وصیت‌نامه به‌دست خانواده‌ام مشکلی پیش آید و احتمالاً به‌دست خانواده‌ام نرسد؛ لذا این چند نکته و چند سخن را به‌عنوان تذکرات آخرین خدمت خانواده‌ام، اهل فامیل، دوستان و آشنایانم عرض می‌کنم.

من مکرراً به دوستانم عرض می‌کردم که از مرگ در بستر طبیعی خوف دارم و همیشه از خدا می‌خواسته‌ام که اگر زندگی‌ام در دنیا در راه خدا سودی نداشته، لااقل مرگم در راه خدا باشد؛ لذا راهی را به میل و اراده خود انتخاب کرده و در آن قدم گذاشتم و از خداوند هم مکرراً و مصراً چنین آرزویی را طلب می‌نمایم و ان‌شاء‌الله که به آرزویم می‌رسم.

من هیچ‌گاه نگفته‌ام که خدایا چنین کن یا چنان کن؛ چراکه می‌دانستم خداوند از سرنوشت من آگاهی دارد و هنگام مرگم را آگاه است؛ ولی از خدا خواسته‌ام که مرگ توأم با پیروزی و عزت نصیبم کند. من از درگاه ایزدی خواستارم که امت اسلام را با جلوداری چراغ هدایتش به پیش برد و لکن چند تذکر برادرانه دارم؛

اهل فامیل و‌ ای دوستان و آشنایان، هیچ‌گاه یاد خدا را از ذکر خود بیرون نکنید و اگر خدا را همیشه بر خود ناظر بدانیم دیگر دست به اعمال ناشایست نمی‌زنیم. به قول علی (ع) همیشه طوری زندگی کنید که فکر کنید دقیقه‌ای دیگر فوت خواهیم کرد، آن‌گاه است که از ترس خدا، دست به گناه آلوده نمی‌کنیم.

از شما می‌خواهم که در کار‌ها صبر و استقامت نمایید و همیشه متکی به خدا باشید که رمز موفقیت در اتکاء به خداست. به مادر، پدر، برادران و خواهران و تمامی اهل فامیل نزدیک و دور و تمامی آشنایان و دوستان عرض می‌کنم که در رسیدن وقایع ناگوار خود را بیازمایند و اگر خداوند شهادت را نصیبم کرد، دل‌شان نگیرد و از فراغ من احتمالاً ناراحت نشوند؛ چراکه جای من و دیگر شهیدان به‌زودی پر خواهد شد و لاله‌هایی دیگر خواهد رویید.

من در مدت زندگی‌ام در دنیا، به اشخاص زیادی ستم روا کردم و آنان را دلگیر کرده‌ام و آنان را ناراحت نموده‌ام و عده‌ای بوده‌اند که ممکن است ندانسته من به آن‌ها ستمی روا داشته‌ام که از همه می‌خواهم، از تمامی آنان‌که با من در ارتباط بوده‌اند و از تمامی آنان که به نحوی مرا می‌شناسند که از تمامی گناهان من که در ارتباط با آن‌ها بوده، بگذرند و اگر کسی هم بوده که احتمالاً از دست من دلگیر نیست، از او هم طلب حلالیت می‌نمایم.

من زبانی ناقص دارم و در این‌جا از سخنان گهربار پیامبر به علی (ع) نقل می‌کنم:

مومن باید هفت خصلت داشته باشد؛

۱- به هنگام حوادث باوقار و استوار باشد.
۲- در وقت بلا شکیبا باشد.
۳- به‌موقع راحتی شکرگزار باشد.
۴- به روزی خدا قانع باشد.
۵- به دشمنان ستم روا ندارد.
۶- بر دوستان تحمیل نکند.
۷- و برای راحتی دیگران خود را به رنج افکند؛ و آخرین سفارش پیامبر اکرم به امتش:

من پیش شما دو چیز به امانت می‌گذارم؛ اول کتاب و دوم عزتم را؛ و من نیز امیدوارم در راه حفظ امانت پیامبر کوشا باشم و حاضرم تا پای جان بر حفظ این امانت باشیم.

«و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»

سفارشات خصوصی به خانواده‌ام، خصوصاً پدرم؛

از تمامی کسانی که مرا می‌شناسند و شما با آنان ارتباط داری طلب حلالیت از سوی من کن و اگر کسی بر گردن من حقی دارد، بر او اداء کن و یا حلالیت بطلب.

من شخصاً راضی از تمامی اهل فامیل و دوستان و آشنایان و خانواده‌ام، چشم از جهان می‌بندم.

۱- مدتی که من مکلف بودم و باید اعمال واجبه را انجام می‌داده‌ام را تماماً اعاده کنید (رکعت به رکعت) و تمامی اعمال واجبه یومیه و معلوم مانند نماز و روزه را و یا اعمال دیگر که من اطلاع ندارم و شما می‌دانید.

۲- مبلغ سیصد تومان به حساب سپاه پاسداران واریز کنید؛ چون موقع تسویه حساب بعد از عملیات مسلم، سیصد تومان مساعده‌ای را که قبلاً گرفته بودم، فراموش کردم که بازپرداخت کنم.

۳- هرچه را هم که از تعلقات به من می‌باشد، قریب به تمام از شما بوده و بعد از من هم از شماست.

عرض دیگری ندارم و آن‌چه را که در مورد من واجب می‌دانید، انجام دهید؛ و در مورد من طوری باندیش که من در آن دیار گریبان‌گیر نشوم

و السلام علیکم و رحمةالله و برکاته

دوشنبه ۱۳۶۱/۱۱/۴

خاطرنشان می‌شود؛ شهید «محمدرضا هادیان دولت‌آبادی» سال ١٣۴۴ در تهران دیده به جهان گشود. وی با شروع جنگ تحمیلی به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شتافت. او مدتی نیز همراه با دیگر رزمندگان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سوریه و لبنان دوشادوش دیگر مبارزین با رژیم صهیونیستی به مبارزه پرداخت. او سرانجام در ۲۴ خرداد سال ۱۳۶۵ در «فاو» به شهادت رسید. 

انتهای پیام/ 113