به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، خبر کوتاه، غم‌ناک‌تر از عمق جان و شوک برانگیز بود. به حرم حمله شده! کمتر از چند دقیقه خبر‌های ضد و نقیض از حمله به حرم شاهچراغ (ع)، آقوی آقام شیرازی‌ها به جهان مخابره می‌شود.
بیش از پی‌جور شدن واقعیت خبر، تلفن است که مکرر زنگ می‌خورد. مادرانی که نگرانی امانشان را بریده! نکند جوانم در حرم یا حوالی حرم بوده. هرچه که هست کسی دلش نمی‌خواهد جوانی بدون خداحافظی برود. کودکی هدف حمله قرار گرفته باشد و. اما دقایقی بعد رنگ رخساره خبر از واقعیت داد؛ حمله به حرم مطهر با ۱۳ گل پر پر و چندین نفر مجروح! اما من همچنان گیج و سردرگم میان آماج اخبار نمی‌دانستم از کجا شروع کنم.
تلفن‌هایی که در دسترس نبودند و مدیرانی که با موتور تلاش می‌کنند خیابان‌ها را بپیچانند تا به حرم برسند. تصاویری که هر لحظه حالم را دگرگون‌تر می‌کند، به خودم آمدم و با تماس با مسئولان واقعیت ماجرا را جویا شدم.
در کمتر از چند دقیقه، تصاویر دوربین‌های مداربسته حرم در فضای مجازی، دست به دست چرخید و سکانس‌های غم انگیز این تراژدی تلخ، این طور روایت می‌کرد که در هنگامه نماز مغرب و عشاء تروریستی مسلح با عبور از درب ورودی باب الرضا وارد حرم می‌شود و با گلوله به استقبال هر که دم دست شان می‌آید، می‌رود. خادمان را رد و زائران را بی‌رحمانه گلوله‌باران می‌کند، وارد ورودی ضریح می‌شود و به سمت زائرین و مجاورین تیراندازی می‌کند.
همان لحظه در اوج ناکامی، اما صحنه‌هایی از جوانمردی رقم می‌خورد؛ مادران و پدرانی که پناه فرزندانشان می‌شوند، خدامی که نمی‌دانند خود زنده می‌مانند یا نه، اما برای در امان ماندن زائران گوشه گوشه می‌دوند و ... دو کودک روی دستان و کنار مادران و پدرانشان زخمی و در دم جان می‌دهند.
برخی از شهدا هم برای زیارت و خلوت با حریم امن الهی به ضریح مقدس پناه آورده بودند و غافل از اینکه آخرین دیدارشان با دنیاست، گوشه‌ای در حال عبادت بودند که با شلیک نخستین گلوله، به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. تسبیح، چادر‌های سفید، قرآن‌ها و سنگ‌فرش‌های حرم، آغشته از خون کسانی شد که آمده بودند چند لحظه‌ای «احمدبن موسی (ع)» را زیارت کنند و بروند.
آن شب ۱۳ چراغ به چراغ‌های حرم اضافه شد، از مادر و کودک خردسال گرفته تا خادم ۷۰ ساله، مظلومانه بر بال شهادت نشستند و در خون خود غلتیدند.
شهدای حرم در یک تشییع باشکوه در جوار احمد بن موسی (ع) آرام گرفتند و برخی از آن‌ها زائران دائمی حضرت شدند. چشم حرم به جمال شهدایی روشن شد که مردم بی تابانه برایشان اشک ریختند و کمرشان شکست از اینکه در این جنایت هولناک، هم دانش آموز از دست دادیم و هم نخبه، خادم و زائران، پرپر شدند.
پس از برگزاری مراسم باشکوه تشییع این شهدای والامقام، پیکر‌های مطهر دانش آموزان شهید محمدرضا کشاورز و آرشام سرایداران و شهیدان حسن علی پورعیسی، زهرا اسماعیلی، علیرضا سرایداران و مجتبی ندیمی در جوار حرم مطهر حضرت احمدبن موسی علیهماالسلام، به خاک سپرده شد.
همچنین پیکر مطهر دانش آموز شهید علی‌اصغر لری گویینی در کرمان و شهیدان سید فریدالدین معصومی در تهران، بهادر آزادی شیری در فسا، محمدولی کیاسی در مرودشت، هوشنگ خوب و فرزندش امید خوب در شهرستان بهمئی در استان کهگیلویه و بویراحمد و احسان مرادی در همدان خاک سپاری شدند.
غم انگیزترین نقطه این تراژدی تلخ، اما به قصه بازماندگان و شاهدان عینی ماجرا گره خورده است. به چشمان "آرتین"، کودک هفت ساله‌ای که در این حادثه پدر، مادر و برادرش را از دست داد و بر بدن ضعیف خودش نیز تیر نشست. عده‌ای نیز در این رخداد، مجروح شدند. این حادثه اگرچه با دستگیری و هلاکت مسببان حادثه به اتمام رسید، اما سرفصل داستان دلتنگی بازماندگان و شاهدان را نظاره‌گر هستیم.
خانواده شهید سرایداران را همه می‌شناسند. آرتین، کودک ۶ ساله‌ای بود که در این تراژدی تلخ، وارث داغ پدر، مادر و برادرش شد و این روز‌ها مادربزرگش، چاره‌ای ندارد جز آنکه درد خود را با حضور بر قبور مطهر عزیزان پرپرشده اش، آرام کند.
مادر بزرگ شهید علیرضا سرایداران در گفتگو با خبرنگار تسنیم در حالی که به سنگ مزار نورانی پسر، نوه و عروس خود، خیره شده است با صدایی غمزده و چشمانی اشک‌آلود می‌گوید: «همه دنیام؛ عزیزوم؛ مهربونم؛ مظلومم رفت ... عزیزوم قربون چشمای قشنگت برم؛ ننه من چیکار کنم بدون تو ...». این‌ها تنها بخشی از واگویه‌های دردناک مادری است که بندبند دلش در فراق عزیزانش، پاره پاره شده است.
مادر بزرگ آرتین می‌گوید: دلش برای خوبی‌ها و مظلومیت فرزندش علیرضا می‌سوزد. برای درد دل کردن‌هایش و دلسوزی‌ها و مراعات هایش. آنقدر در ایام کرونا هوای مادر را داشته که تمام فکر و ذکرش این بوده که مبادا او بیمار شود و مادر شهید سرایداران، این روز‌ها بی تاب همین دلسوزی هاست؛ و حالا مونس روز‌ها و شب‌های این مادر داغدیده، عکس‌ها و فیلم‌هایی است که از شهدایش به یادگار مانده و دیگر عزیزی نیست.
حادثه شاهچراغ؛ همچون حادثه‌ی کربلا ماندگار شود
تولیت حرم مطهرحضرت شاهچراغ (ع) با بیان اینکه حمله ظالمانه اشقی الاشقیای زمان به سومین حرم اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در ایران اسلامی و شهادت مظلومانه افرادی که دست خالی در هنگام عبادت و در موقع اذان مغرب، در یک نقطه امن الهی دور هم جمع شدند و اینگونه ناجوانمردانه مورد تیر‌های شیطانی قرار گرفتند، گفت: حملات این چنینی، به لحاظ نظامی یا امنیتی، هیچ ارزشی ندارد و اینگونه حملات کور از سر استیصال و درماندگی دشمن است.
حجت الاسلام والمسلمین ابراهیم کلانتری بیان کرد: دشمنان اسلام تلاش داشتند که نور اهل بیت علیهم السلام و بارگاه منور حضرت احمدبن موسی (ع) را خاموش کنند، اما خداوند به برکت خون شهدای حرم مطهر، این چراغ فروزان را به کل مردم دنیا نشان داد.
تولیت حرم مطهرحضرت شاهچراغ (ع) گفت: حمله تروریستی به بارگاه منور حرم شاهچراغ (ع) و به خاک و خون کشیدن جمعی از زائران این بارگاه نورانی را شاید بتوان یک نقطه عطف در تاریخ حرم مطهر، قلمداد کرد.
وی ضمن گرمیداشت یاد و خاطره این شهداء و تاکید مقام معظم رهبری، گفت: با همه وجود بایستی تلاش کرد که این حادثه همچون حادثه‌ی کربلا در ذهن، فرهنگ و ادبیات مردم ماندگار شود. فرمایشی که رهبر معظم انقلاب در دیدار خانواده‌های شهدای حرم مطهر داشتند، عجیب بود، فرمودند: «باید دستگاه‌های فرهنگی ما، دستگاه‌های رسانه‌ای ما، عناصر هنری ما، این قضیّه را مثل قضیه‌ی عاشورا، مثل قضایای گوناگون تاریخی، نگه دارند، بزرگ کنند، ترسیم کنند، آیندگان بفهمند».
تولیت حرم مطهر گفت: تلاش‌های زیادی در راستای یاد و خاطره شهدای حرم تاکنون از سوی خدام حرم مطهر، اصحاب رسانه، شعرا و هنرمندان در عرصه‌های مختلف و همه‌ی ارادتمندان به سیدالسادات الاعظم و اهل بیت علیهم السلام انجام شده و خلق آثار پیرامون این حادثه باید استمرار پیدا کند.
کلانتری با اشاره به ابعاد بین المللی این اتفاق، خاطرنشان کرد: همان طور که ملاحظه می‌کنید این حادثه تاثیر خودش را در کل جهان داشته است. تا پیش از این آستان مقدس در بعد بین المللی چندان معرفی نشده بود و این امامزاده جلیل القدر و فضایل و مناقب حضرت، برای بسیاری در کشور‌های مختلف، ناشناخته بود، ولی علی‌رغم کید شیطانی دشمنان اسلام، این اتفاق باعث شد آوازه این حرم ملکوتی در کل دنیا بلند شود و از همه‌ی قاره‌های جهان پیام‌های تسلیت و اعلام انزجار از این حمله تروریستی بیاید و این حقیقتاً یک دستاورد بزرگ است.
ساعت ۱۷:۴۵ روز چهارم آبانماه ۱۴۰۱، یک فرد مسلح از در باب‌الرضا حرم مطهر حضرت احمد بن موسی (ع) وارد حرم می‌شود و از بدو ورود شروع به تیراندازی به خادمان و زائران که مقابل در ورودی بودند می‌کند؛ این فرد در ادامه با قصد ورود به شبستان حضرت امام خمینی (ره) (محل برپایی نماز جماعت مغرب و عشا) وارد صحن می‌شود، اما در هنگام ورود به شبستان با در بسته روبه رو می‌شود. سپس وارد ضریح مطهر حضرت احمد بن موسی (ع) شده و در آن مکان اقدام به تیراندازی می‌کند.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/ ۱۳۴
