به گزارش خبرنگار دفاعپرس از رشت، شهید «احمد پسند» در سال ۱۳۴۷ در روستای سیاهکلرود از توابع شهرستان رودسر دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در دامان پدر و مادری دلسوز و مهربان پرورش یافت. سال چهارم ابتدایی بود که برادر بزرگش محمود به شهادت رسید.
با آنکه دوران کودکیاش را سپری میکرد نسبت به شهادت برادرش بیتفاوت نبود و بسیار احساس وظیفه میکرد و سعی میکرد به وصیت برادرش جامه عمل بپوشاند و او معتقد بود که سنگر برادرانش خالی نماند و سوم راهنمایی بود که با پیروی از امام و رهبر خودش را برای دفاع از اسلام و قرآن آماده نمود و بعد از دوران آموزش به جبهههای نبرد حق علیه باطل اعزام شد.
اعتقاد راسخ در تلاش کسب مقامات معنوی داشت و جبهه را بهترین وسیله رشد و تعالی خود میدانست میگفت جبهه هم سنگر مبارزه با شیاطین خارجی است و هم سنگر مبارزه با هواهای نفسانی. او در چند عملیات شرکت داشت که در کربلای ۵ از ناحیه پای چپ مجروح و در همان عملیات برادرش عزتالله به درجه رفیع شهادت نائل گردید و به منزل آمد.
وی زمانی که در منزل بود آرام و قرار نداشت و دائم میگفت: باید همواره از اسلام و قرآن و ناموسمان و مملکت دفاع کنیم. حرام است اگر در خانه بنشینیم. مجدداً خانه و زندگی را برای خود تنگ دید و دوباره راهی جبههها شد.
۵ ماه بعد از شهادت برادرش عزتالله نگذشته بود که در سن ۱۷ سالگی در منطقه ماووت عراق در عملیات نصر ۴ سال ۱۳۶۶ شربت شهادت را نوشید و به آرزوی دیرینهاش رسید.
از خصوصیات بارزش ایشان بسیار نیکو و خوب بودند. صورت زیبا و چهره نورانیاش همه را مجذوب خودش میکرد. نسبت به پدر و مادر و خواهران و بستگانش مهربان و رئوف بود. در بعد اعتقادی به شعائر و مراسمات مذهبی بالاخص نماز و روزه و عبادت و دعاها پایبند بودند. در سنگر مبارزه و جهاد خیلی شجاع و دلیر بود. همسنگران وی از شجاعت و دلیری او همواره یاد میکنند.
انتهای پیام/