یهودستیزی؛ از واقعیت‌ تا تحریف تاریخ

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: یهودستیزی یا به قولی آزار و اذیت کلیمیان در جهان پدیده‌ای است که ریشه‌ی تاریخی دارد. بسیاری از صهیونیست‌های افراطی با همین دستاویز سعی بر تحریف تاریخ داشته‌اند. پرسشی که ذهن مخاطب را درگیر می‌سازد این است که به راستی یهودستیزی و آزار و اذیت کلیمیان جهان چه اصل و ریشه‌ای دارد؟ اصلا آیا چنین پدیده‌ای در تاریخ ادیان موجودیت داشته یا این هم دروغی تاریخی است که حربه و بهانه‌ای است که به دست صهیونیسم افتاده است؟

ریشه‌ی یهودستیزی و آزار کلیمیان در اصل به دوران پیامبری حضرت عیسی ابن مریم (علی النبیناء التحیه و الثناء) باز می‌گردد. ایشان از مادری باکره به نام مریم زاده شدند. نام حضرت مریم (س) در قرآن کریم نیز آمده است. نسب ایشان از پدر به حضرت داوود (ع) می‌رسد؛ مریم بنت عمران بنت ماثان ابن یعاقیم ابن سلیمان (ع) ابن داوود (ع). ضمنا حضرت یحیی (ع) نیز پسرخاله‌ی ایشان بودند. قرآن در سوره آل عمران آیه‌ی ۴۵ در باره‌ی شخصیت ایشان می‌فرماید: إِذْ قالَتِ الْمَلائِکةُ یا مَرْیمُ إِنَّ اللَّهَ یبَشِّرُک بِکلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسیحُ عیسَى ابْنُ مَرْیمَ وَجیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبین؛ هنگامی که فرشتگان مریم را گفتند که خدا تو را به کلمه خود بشارت مى دهد که نامش مسیح عیسى پسر مریم است، که در دنیا و آخرت آبرومند و از مقرّبان (درگاه خدا) است.

علی‌رغم این که در برخی روایات تاریخی نامزدی مریم (س) و یوسف نجار ذکر شده، اما همه متفق‌القول معتقدند که ایشان در زمان زایش عیسی مسیح (ع) باکره بودند. محل تولد آن حضرت بیت‌لحم گزارش شده است. زمانی که ایشان خردسال بود، برخی حکیمان زرتشتی (مغان)، برای وی هدیه می‌آورند و پیش بینی می‌کنند که او از مقربین درگاه اللهی خواهد شد. حضرت عیسی مسیح (ع) ۳۳ سال زندگی کردند و مردم را به سمت نور حق تعالی هدایت فرمودند. در پی خیانت یهودا اسخریوطی ایشان مصلوب شدند سپس به امر الهی زنده شدند و به ملکوت عروج کردند.

به جز یهودا که خیانت کرد یازده تن دیگر که همگی حواریون عیسی ابن مریم (ع) بودند، در اشاعه‌ی فرهنگ توحیدی مسیحیت اهتمام داشتند. بیت لحم در سرزمین کنعان (فلسطین امروزی) قرار دارد. اکثریت اهالی این شهر از بازماندگان قوم بنی اسرائیل بودند. دولت‌های یهود و اسرائیل (آن زمان) دیگر موجودیتی نداشتند و این منطقه از عالم تحت سیطره و فرمانروایی امپراتوری روم باستان بود. رسالت حضرت عیسی ابن مریم (ع) هرگز محدود به قوم بنی‌اسرائیل نبود و ایشان تمامی مردم را از هر قوم و نژادی به سوی ذات اقدس خداوندی دعوت می‌کردند و ضمنا به آمدن رسول آخر که همانا حضرت محمد (ص) باشند نیز مژده داده بودند. آنچه که در روایات تاریخی مسلم است این که نخستین کسانی که به دعوت حضرت عیسی (ع) پاسخ مثبت دادند و مسیحی شدند از قوم بنی‌اسرائیل بودند. با گسترش دین مسیح طی سالیان بعد، عده‌ی زیادی از سایر اقوام و ملل به سمت مسیحیت گرایش پیدا کردند.

عده‌ای از مسیحیان که اصالت در قوم بنی اسرائیل داشتند فرقه‌ای به نام ارتدکس را به وجود آوردند که ریشه‌های مسیحیت را در آیین موسی کلیم الله و قوم بنی اسرائیل جست و جو می‌کردند و به کتاب مقدس که شامل عهدین است اعتقاد داشتند. البته لزوما همه‌ی مسیحیان ارتدوکس کلیمی الاصل نیستند، اما چنان که ذکر شد دین مسیح را مکمل دین موسی (ع) می‌دانند. در مقابل، مسیحیانی نیز بودند که به ریشه‌های سنتی قوم بنی اسرائیل در دین مسیح (ع) اعتقادی نداشتند که اصطلاحا به آن‌ها کاتولیک گفته می‌شود. کاتولیک‌ها بر این باور بودند که بر حسب ظلمی که یهود به مسیح روا داشت در تاریخ به اسارت بابلیان در آمدند. کاتولیک‌ها بر این باورند که یهود دین موسی (ع) را تحریف کرد. از همین رو دین مسیح برای جلوگیری از گمراهی بشریت ظهور کرد.

آزار و اذیتی که یهودیان و در شکل عمومی‌تر آن، بنی اسرائیل در حق برگزیده‌ی خداوند حضرت عیسی (ع) روا داشتند همواره مورد انتقاد پیروان دین مسیح بوده است. ایشان همیشه یهود را به آزار و اذیت عیسی ابن مریم (ع) متهم می‌کنند. در سده‌ی پنجم میلادی مسیحیت دین رسمی اروپا شد و آهسته آهسته قدرت کلیسا تبدیل به قدرت اول سیاسی در این قاره شد؛ و این آغاز قرون وسطی بود که حدود ده سده به طول انجامید. در سده‌ی پانزدهم میلادی کشیشی مسیحی به نام مارتین لوتر در اروپا ظهور کرد که عقاید و باورهایش باعث شد تا علاوه بر کاتولیک و ارتدوکس، پروتستان نیز به عنوان مذهب سوم مسیحیت شناخته شود. او به قدرت بی حد و اندازه‌ی کلیسا انتقاد داشت در ضمن معتقد بود نه کاتولیک و نه ارتدوکس خوانش صحیحی از آموزه‌های عیسی ابن مریم (ع) ندارند. با این وجود، حتی مارتین لوتر نیز یهودیت را مسئول قتل مسیح می دانست. نهایتا وی در اواخر عمرش مردم را تحریک به سوزاندن و تخریب خانه ی کلیمیان اروپا می‌کرد.

مهم ترین رخدادی که یهودیان ادعا می‌کنند در سده ی بیستم میلادی علیه آنها اتفاق افتاده ماجرایی معروف به هولوکاست در جریان جنگ جهانی دوم است. بنا بر آنچه آن‌ها می‌گویند، ارتش هیتلر کلیمیان آلمان را فقط به جرم دینی که داشتند، در کوره‌های آدم سوزی و اتاق های گاز به قتل می رسانده است. همین امر موجب حرکت کلیمیان جهان به سمت سرزمین فلسطین و تشکیل دولت صهیونیستی اسرائیل شد. بسیاری از مخالفین صهیونیسم این واقعه را تنها خیال بافی صهیونیست‌ها می دانند و به عبارتی دیگر آن رویداد را دور از واقعیت بر می‌شمارند. جالب آن که در میان کلیمیان جهان کسانی هستند که هولوکاست را منکر می‌شوند. جورف جی برگ، نورمن فینکلشتاین، روژه دای دامرگو، دیوید کول و استفن هیوارد از جمله آن افراد هستند.

آنچه مسلم است آن که، تفاوت فاحشی بین یهود و کلیمی (عبرانی) وجود دارد. کلیمیان در کشور ما همواره مورد احترام بوده اند و هم در مجلس صاحب کرسی و نماینده بودند و هم در انجام فرایض دینی خود آزاد بوده‌اند.

انتهای پیام/ 133