به گزارش خبرنگار دفاعپرس از مشهد، «سیفالله یوسفآبادی» هجدهم آذر ۱۳۴۴ در شهرستان تهران به دنیا آمد. پدرش عبدالله و مادرش صنم نام داشت. دانش آموز اول متوسط در رشته ریاضی بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت.
بیست و ششم تیر ۱۳۶۱ در ایستگاه حسینیه بر اثر اصابت ترکش به سر، به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهرستان سبزوار واقع است.
وصیتنامه شهید سیفالله یوسفآبادی
بسم الله الرحمن الرحیم
الذین آمنوا یقاتلون فى سبیل الله والذین کفروا یقاتلون فى سبیل الطاغوت فقاتلوا اولیاء الشیطان ان کید الشیطان کان ضعیفا.
کسانى که ایمان آوردند میجنگند در راه خدا و کسانى که کفر ورزیدند، میجنگند در راه طاغوت، پس بجنگید با دوستان شیطان، همانا مکر و حیله شیطان ضعیف است گمان مبرید که کشتهشدگان در راه خدا مردگانند، بلکه آنان زندهاند و نزد پروردگارشان روزى میخورند.
خداوندا، قلم به کندی در دستم پیش میرود و توانایى نوشتن ندارم، احساس من بالاتر از این چیزهاست که بتوانم آن را در چند خط و بر روى این کاغذ ناچیز بیاورم، ولى این را میدانم که عشق به شهادت در وجودم به اندازهاى است که این کاغذ ناچیز گرانبها جلوه میدهد، به اطراف خود مینگرم، همه جا شهیدى به من لبخند میزند، حس میکنم که در زمین خاکى تعلق ندارم. اى شهادت، آن قدر با صداى بلند تو را میخوانم، که ریشههاى وجودم متزلزل شود.
آری به گفته امام امتمان بکشید ما را، ملت ما بیدارتر میشود. به راستی مگر عزت و شرف و ارزشهای انسانى گوهرهاى گرانبهایى نیستند؟ آرى اسلاف صالح این مکتب عمر خود و یاران خود را در راه حراست و نگهبانى از آن وقف نمودهاند. پس ما همگی وقف خدا و اسلام شدهایم.
پدر و مادر عزیز چنان چه خدا خواست و بنده ناچیز به شرف شهادت نائل آمدم شما نباید ناراحت باشید زیرا که راه ما راه الله و حسین سیدالشهدا است و نیز شما خواهر و برادرانم، راه من و تمام شهداى عزیز را که همانا اسلام است ادامه دهید و نگذارید که سنگرها خالى شود.
مژده اى دل که مسیحا نفسى میآید/ که ز انفاس خوشش بوى کسى میآید
آری من بوی لالههای شهادت را حس میکنم.
انتهای پیام/