گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ سیده فاطمه سادات کیایی؛ او یک تنه برای همه ما ایرانی‌ها مادری کرد، در بحبوحه جنگ، در میانه میدان آتش و خون که هیچ عقلی را یارای دل زدن به دریای آتش نبود، اما فرزندان این خاک شیردل‌پرور به میدان زدند، همانجایی که حاج قاسم هم اشاره‌ای به آن داشته و گفته بود «اینکه ما هر وقت در سختی‌های جنگ فشار‌ها بر ما حادث می‌شد و وقتی که به صورت بسیار مضطرّی هیچکاری از ما برنمی‌آمد، پناهگاهی جز زهرا (س) نداشتیم؛ در کربلای پنج هم وقتی در آن غروبی که اضطرار داشتیم، مضطر بودیم نگاهی به آب‌های بوبیان کردیم سرمان را بر دژ گذاشتیم و عاجزانه او را (حضرت زهرا (س)) صدا کردیم من قدرت زهرا (س)، محبت مادری او را در هور دیدم. در قلب کانال ماهی دیدم در وسط میدان مین دیدم وقتی شما مادر‌ها نبودید و بچه‌هایتان در خون دست و پا می‌زدند او را (حضرت زهرا (س)) دیدم.»
او یک جای دیگر هم برای همه ما مادری کرد، روز‌های پر التهاب تظاهرات مردم علیه رژیم شاه، هیچ کس به ذهنش هم خطور نمی‌کرد انقلابی شکل بگیرد و سرنوشت رژیمی تغییر کند و پیر خمین از دل زخم‌های چند ده ساله، مرهمی باشد روی سینه‌های زخم دیده مردم، آنجا هم حضرت زهرا (س) بود که مادری کرد، واسطه بود برای اینکه دست خدا با این جماعت باشد و سرنوشت را به حکم پیروزی خون بر شمشیر رقم بزنند.
حضرت زهرا (س) نه یک بار که بارها و بارها، هر لحظه و هر جا برای همه مادری کرد، برای قلب داغدیده مادران شهدا، او بود که مادری کرد، برای صبر و استواری جانبازان سال‌ها خوابیده در بستر، او بود که مادری کرد، برای مایی که نه رنگی از او داریم، نه نشانی اما محبتش را در وجودمان حس می‌کنیم، او بود که برای کاشته شدن این محبت مادری کرده است.
ما اگر شیعه‌ایم و اگر محبت اهل بیت (ع) را داریم از محبت حضرت زهراست، روز مادر، روز میلاد اویی است که مادر همه عالم است و محبتش همچو باران رحمت، همه ما را سیراب کرده است.
انتهای پیام/ ۱۴۱
