در سوگ من ناله و زاری نکنید/ شهیدی که با وضو سر سفره می‌نشست

به گزارش دفاع پرس از آذربایجان شرقی؛ شهید مرتضی جابری در سال 1343 ه ش  در شهرستان میانه متولد گردید. درس را تا اول دبیرستان در زادگاه خود خواند. در سال 1359 به همراه خانواده به تهران انتقال یافت و تحصیلاتش را در آن شهر با موفقیت به پایان برد. دو سال خدمت وظیفه را در منطقه بوکان انجام وظیفه نمود. در آزمون سراسری سال 64 دانشگاه شرکت کرد و در رشته جغرافیای طبیعی دانشگاه تبریز پذیرفته شد.

انقلاب اسلامی در دوره ی نوجوانی او شروع شد. ایشان به همراه دیگر نوجوانان در راهپیمایی ها شرکت می کرد.بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در مساجد فعالیت می نمودند .  با شروع جنگ تحمیلی چند بار به جبهه اعزام شد. ایشان در سال 1365 جهت تهیه مهمات در دانشکده فنی دانشگاه تبریز با دوستان خود حضور داشت. وی به همراه دیگر دانشجویان از ساعت 4 بعد از ظهر تا نیمه های شب در کارگاه فعالیت می کردند که شب 27 دی ماه 65 در اثر بمباران هوایی کارگاه به فیض عظیم شهادت نائل آمد. 

شهید جابری علاقه عجیبی به آموزش قرآن و مسائل اسلامی داشت و در اغلب مجالس وعظ  و سخنرانی شرکت می نمود. فردی منظم و منضبط بود و تلاش می کرد در حد توان به مستحبات عمل کند؛ همیشه با وضو سر سفره می نشست و شبها نیز قبل از خواب وضو می گرفت.

قسمتی از وصیت نامه شهید جابری
خدایا حرکتم را که فقط در راه تو و شرکت در جهاد و هدفم را، که همانا پیروزی اسلام است قبول فرما و اگر در این راه، جان خود را فدای راهت کردم مرا جز ء شهدای در راهت قرار ده اکنون که به ندای هل من ناصر ینصرنی امام حسین زمان ، آگاهانه لبیک گفته و به سوی پروردگار خویش باز می گردم از خداوند رحمان مسألت دارم شهادتم را قبول نماید و از شما پدر و مادر عزیزم انتظار دارم که صبر را پیشه خود سازید و از صابرین باشید؛ که خداوند می فرماید: ان الله مع الصابرین و در سوگ من ناله و زاری نکنید و اگر خواستید گریه کنید به مظلومیت امام حسین و ائمه اطهار گریه کنید و افتخار کنید امانتی که از طرف خداوند در دست شماست تحویلش دادید و انشاالله در نزد حضرت فاطمه رو سفید خواهید شد .