گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس: شاید بتوان گفت هیچ مردمی به اندازه ایرانیان، به شعر علاقه ندارند و ادبیات، با وجود مردمان هیچ خطهای به این اندازه عجین نیست.
حافظ، سعدی، خواجوی کرمانی، فرخی یزدی و ... نمادی از بزرگان ادبیات این مملکت در دوره های پیشین هستند و دوران معاصر نیز اساطیر ادبی زیادی را به چشم دیده است.
با چنین تاریخ و پیشینه ادبی، شخصی که بر مردمان این سرزمین رهبری می کند، باید از جنس خودشان باشد... یعنی شیفته شعر اصیل.... مشتاق ادبیات معناگرا .... و علاقه مند به شعرا....
برگزاری جلسات شعر ماه رمضان و قرائت اشعاری با مضامین و وزن های مختلف و محتواهای گوناگون، صحهای بر این سخن است.
در گیر و دار جدل های سیاسی و در حالی که دنیا درگیر جنگ است، رهبر یک کشور حساس در منطقه ای حساس از جهان، علاوه بر درایت و مدیریت بی مانند که دوست و دشمن بر آن معترف هستند، از توجه به اهالی فرهنگ و هنر غافل نمیشود و مشتاقانه در جمع شاعران حضور میابد و با دقت به اشعار گوش فرا میدهد.
****
محمد تقی بهجت تبریزی متخلص به شهریار از جمله شاعرانی است که رهبر معظم انقلاب نظر مساعدی نسبت به وی دارند و بارها از اشعارش تجلیل کرده اند.
ایشان در دیدار با اعضای کنگره بزرگداشت استاد شهریار در 11 آذر 71 فرمودند: «درباره استاد شهریار، گفتنی زیاد است. یک مقوله، مقوله شاعری اوست. درباره شاعری شهریار، دو حرف می شود زد: یک حرف این است که شهریار، یکی از بزرگترین شعرای معاصر ماست؛ هم در شعر فارسی و هم در شعر ترکی. البته شعر فارسی او خیلی بیشتر از شعر ترکی است و به نظر میرسد که اولین و معروفترین شعرهای او به زبان فارسی است. البته منظومه «حیدر بابایه سلام» را بایستی استثناء کرد؛ چون «حیدر بابایه سلام»، داستان جداگانهای دارد که آن را در بخش دوم راجع به شاعری شهریار، باید عرض کنیم. لکن اگر «حیدر بابایه سلام» را کنار بگذاریم، در مجموع، شعر فارسی شهریار اوج بیشتری از شعر ترکی اش دارد.»
رهبر انقلاب در بخش دیگری از سخنانشان، خاطرنشان کردند: «این بیت واقعاً در ردیف بالاترین شعرهای فارسی است:
با عقل، آب عشق به یک جو نمیرود
بیچاره من که ساخته از آب و آتشم
البته در همین غزل، شهریار یک بیت بسیار پایین دارد، که قافیهاش «پیراهن کشم» است، که این هم از خصوصیات شهریار است. همینطور یک خط زیگزاگی در این شعر طی میشود: میرود بالا و میآید پایین! یعنی اگر امکان داشت به همان روال مطلع، همهی شعر را بگوید، سروده فوقالعادهای میشد.
از «حیدر بابایه سلام» هم یک بندش را بخوانیم:
حیدر بابا دنیا یالان دنیادی
سلیماندان، نوحدان قالان دنیادی»
و در جای دیگری نیز او را به عنوان یک شاعر انقلابی تحسین کردند: «بههرحال، شهریار یک شاعر اسلامی و انقلابی بود. من خبر داشتم در همان اوقاتی که شهریار برای انقلاب می سرود، یک عده از روشنفکران وابسته به رژیم گذشته که با او سابقه دوستی داشتند، مرتب فشار می آوردند، نامه برایش می نوشتند و شعر در هجوش می گفتند. حتی اطلاع داشتم که رفته بودند و او را ملامت کرده بودند که «تو چرا برای انقلاب اسلامی، اینطور دل میسوزانی!؟» و او مثل کوه ایستاده بود.»
