به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاعپرس، نمایشگاه «سرزمین تمدنها» از روز پنجم مرداد در برج میلاد دایر شده است و تا جمعه این هفته (۲۶ مرداد) ادامه دارد.
خوشامدگویی سربازان هخامنشی به میهمانان
اولین تصویر از ورودی نمایشگاه، سنگنوشتهای است که به سه زبان فارسی، انگلیسی و عربی به میهمانان خوشامد گفته و مجسمه دو سرباز هخامنشی در دو طرف آن قرار دارد.
در ادامه دروازهای سنگی با مجسمههای سربازان هخامنشی بههمراه آتشدانهای کوچک (که در گذشته بر فراز قلعهها نصب میشد تا از تاریکی شب بکاهد) قرار دارد و بر فراز آن نیز پرچم کشورهای فلسطین، عراق، لبنان و ایران به اهتزاز درآمدهاند.
سوریه
پس از دروازههای ورودی، چند ساختمان بنا شده که هر کدام معرِّف تاریخ یکی از کشورهای مقاومت هستند و در هر قسمت، ساختمانهایی قرار دارد که در بخشی از آن، تاریخ هر کشور بهصورت واقعیت افزوده و در بخشی دیگر، قسمتی از تاریخ آن کشور بهکمک تئاتر معرفی میشود و آغازگر این مسیر، معرفی کشور سوریه است و دروازهای با نام «پالمیرا» در ورودی آن قرار دارد که در مورد آن، این توضیح نوشته شده است:
««پالمیرا» نام شهری باستانی است که به مروارید صحرا معروف است که در استان «حمص» سوریه و در ۲۱۰ کیلومتری دمشق (پایتخت سوریه) در کنار شهر «تدمر» سوریه قرار دارد. پیدایش این شهر به دوران نوسنگی بازمیگردد و بهعنوان یکی از قدیمیترین شهرهای دنیا در یونسکو ثبت شده است.
این شهر، تحت سیطره حکومتهای مختلف قرار گرفت که از جمله میتوان به روم باستان اشاره کرد. این شهر بهواسطه اینکه بر سر راه چند مسیر تجاری قرار داشت، از قدیم اهمیت تجاری بالایی داشت به همین خاطر، این شهر از ابتدا جزء شهرهای ثروتمند بود که همین موضوع باعث معماری خاص این شهر شد، شهری با ستونهای سنگی، معابد بزرگ و مقبرههای برجیشکل.
سیستم اجتماعی در این شهر بهصورت قبیلهای و فرهنگ آن، بسیار متأثر از فرهنگ یونانی و رومی بود. ترکیب فرهنگ یونانی و شرقی را میتوان در معماری این شهر بهخوبی دید.
این شهر در دوران امپراطوری بیزانس ویران شد و اهمیت خود را از دست داد. پس از اشغال سوریه توسط فرانسه، حکام فرانسوی در سال ۱۹۳۲ تصمیم گرفتند کل جمعیت را به شهر مدرن پالمیرا منتقل کنند تا سایت باستانشناسی شهر برای حفاری و اکتشاف در دسترسشان باشد.
داعش در سال ۲۰۱۵ پالمیرا را بهطور کامل در دست گرفت و این شهر تبدیل به نبرد داعش و ارتش سوریه شد. داعش هرگونه اثری را که تاریخ پیدایش آن به قبل از اسلام برمیگردد را نماد کفر و از جهتی نیز مجسمههای سنگی را نماد بتپرستی میدانست؛ لذا بهعمد بسیاری از آثار باستانی این منطقه را تخریب کرد.
ارتش سوریه در سال ۲۰۱۵ توانست این منطقه را از کنترل داعش خارج کند و آن را پس بگیرد.
در ادامه، نمادی از حرم حضرت زینب (سلام الله علیها) و در کنار آن نمادی از «سیف دمشقی» قرار دارد.
عراق
روبهروی دروازه کشور سوریه، ساختمانی آبیرنگ قرار دارد که به معرفی کشور عراق میپردازد. این ساختمان، نماد «دروازه عشتار (ایشتار، بابل)» بوده که در توضیح آن آمده است: «دروازه «عشتار» یکی از هشت دروازه بابل است که حدود سال ۵۷۵ پیش از میلاد بهدستور «بخت نصر (دومین پادشاه امپراطوری بابل)» ساخته شده و اصلیترین مسیر ورود به مرکز شهر است.
ارتفاع این دروازه به بیش از ۱۲ متر میرسید و در معماری از آجرهای آبیرنگ و لعابدار استفاده شده و با نقشهایی از شیر، اژدها و احشام مزین شده است.»
در ادامه، نمادی از حرم حضرت سیدالشهدا (علیهالسلام) و در کنار آن، موکبی که نماد مواکب مشایه است، قرار دارد که با پرچمهای «رقیه بنت الحسین (سلام الله علیهما)»، «یا زینب کبری (علیهاالسلام)»، «یا اباالفضل العباس (علیهالسلام)» مزین شده و با پخش مداحی «دربالعشق» که «محمد الجنامی» آن را در سال گذشته بهمناسبت اربعین حسینی (علیهالسلام) آماده کرده بود، دلها را بهسمت جاده پیادهروی اربعین میبرد.
روبهروی این موکب نیز مجسمه بزرگ یک قوری بههمراه یک استکان که نمادی از قهوه عربی است، قرار دارد که در توضیح آن آمده است:
««دَلّة»
در کشورهای عربی میگویند که آن کس که سفره کرامتش همیشه برای میهمان پهن است، «دلهاش دل از آتش نمیکَند.»
سرو قهوه در این منطقه، نماد مهمان نوازی شخص و کرامت او است و جایگاه والایی در میراث فرهنگی مردم این منطقه دارد.»
آن طرف نیز میزی قرار داشت که پیکسل، جاسوئیچی و برچسبهایی از نمادهای کشورها و شخصیتهای مقاومت اسلامی از جمله حزبالله لبنان، شهید اسماعیل هنیه، مشهد و کربلا و فلسطین قرار داشت.
نگین سلیمانی
در ادامه نمادی از انگشتر شهید قاسم سلیمانی قرار داشت؛ همان که هنگام شهادت در دست داشت و در توضیح آن نوشته شده بود:
««نگین سلیمانی»
بعد از انتشار خبر ترور فرودگاه بغداد در ۱۳ دی ۱۳۹۸، اولین و تلخترین تصویر، دستی بود با انگشتری آشنا. دشت و انگشتر فرمانده نیروی قدس سپاه، حاج قاسم سلیمانی.
دستی که جراحتی را بهرسم یادگار از هشت سال دفاع مقدس با خود داشت و هر از گاهی میزبان کوتاه انگشترهایی میشد که قرار بود هدیه یک فرزند شهید یا مجاهد باشد، اما آخرین انگشتر، تقدیر دیگری داشت که هیچ مرد و زن مقاومی تصویرش را از یاد نمیبرد.»
بشارت ظهور منجی (عج)
روبهروی این نگین سلیمانی، سازههایی از فانوس و پرندگانی قرار داشت که نماد رهایی و آزادی هستند و انگار بشارت ظهور منجی (عجل الله تعالی فرجهالشریف) و آزادی ملل مقاومت اسلامی از استکبار صهیونیستی و آمریکایی را میدهند و در کنار آن نیز پیام تسلیت رهبر معظم انقلاب اسلامی که آن را بهمناسبت ترور و شهادت «اسماعیل هنیه» رئیس دفتر سیاسی حماس منتشر و در آن بر «خونخواهی شهید هنیه» تأکید کردند، قرار داشت.
پلاک شهدای مقاومت
در ادامه موکبی قرار داشت که در آن تصاویری از شهیدان سید حسین بدرالدین الحوثی، سید عباس موسوی، جاویدالاثر امام موسی صدر، امام خمینی (ره)، سید ابراهیم رئیسی، شیخ احمد یاسین، یحیی عیاش، اسماعیل هنیه، علیرضا توسلی (ابواحمد)، حسین امیرعبداللهیان، مصطفی چمران، جاویدالاثر احمد متوسلیان، سید محمد حجازی، عصام زهرالدین، سید رضی موسوی، صالح العاروری، ابومهدی المهندس، قاسم سلیمانی، عماد مغنیه، عبدالعزیز رنتیسی شماری از شهدای جبهه مقاومت اسلامی و مزار نمادین یک شهید گمنام قرار دارد.
انعکاس آزادی در چشمان کودک فلسطینی
در کنار موکب شهدای مقاومت، یک نقاشی دیواری کشیده بودند و کودکی به تصویر کشیده شده بود که داشت گریه میکرد، اما در انعکاس اشکهای او میشد تصویر آزادی قدس و فلسطین را دید. همچنین در مسیر نیز تصاویری از بازدید شهید «اسماعیل هنیه» و «زیاد النخاله» رهبران گروههای مقاومت فلسطین از جمله حماس و جهاد اسلامی به چشم میخورد.
نمادی از مسجدالاقصی
روبهروی موکب شهدای مقاومت، نمادی از «مسجدالاقصی» وجود داشت. در توضیح این مسجد آمده است:
«مسجدالاقصی در گوشه جنوب شرقی شهر قدس قرار دارد و یک ششم مساحت آن را در برمیگیرد. مساحت کل مسجدالاقصی به ۱۴۴ هزار متر مربع میرسد. اعراب این مسجد را «حرم شریف» مینامند. مکانی که اولین قبله مسلمانان بوده است.»
در این نمایشگاه سعی شده است تا داخل نماد مسجدالاقصی نیز مانند مسجد اصلی در شهر قدس به تصویر کشیده شود؛ از جمله دیوارهایی به رنگ شیری و طلایی و لوستری که در مرکز و زیر گنبد مسجد قرار داشت و در مرکز نیز نمادی از «قبةالصخره» قرار داشت.
همچنین تصاویر مقاومت فلسطینیان در مقابل جنایات رژیم صهیونیستی نیز بر دیوار نصب شده بود.
لبنان
در ادامه دروازهای از کشور لبنان قرار داشت و پس از ورود به آن، تونل مبارزان حزبالله لبنان قرار داشت. تونلی که جنس دیوارهای آن ورقهای نازک آلومینیومی و فقط چراغهای کوچکی بر سقف آن نصب کرده بودند. داخل دیوار نیز مهمات حزبالله از جمله اسلحههای کلاشینکف و چند عدد نارنجک قرار داشتند، همچنین یک آشپزخانه و اتاق خواب مخفی نیز در این تونل قرار داشت که این اتاق خواب، اتاق جلسات نیز بود و عکسهای «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزبالله لبنان، رهبر معظم انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) و حاج قاسم نیز وجود داشت و رادیویی روشن بود که اطلاعیهای به زبان عربی از آن پخش میشد.
خارج از این تونل، مجسمه «حریصا (بانوی لبنان)» قرار داشت که در توضیح آن آمده بود: «یکی از مکانهای مهم زیارتی در لبنان است که در فاصله ۲۰ کیلومتری شمال بیروت و در شرق شهر جونیه قرار دارد و مجتمعی از کلیساهای چهارگانه است که بر بالای کوههایی قرار گرفته که ۶۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
کوچکترین کلیسا در زیر مجسمه بزرگ سیده لبنان قرار دارد که ظرفیت آن ۴۰ نفر است. این مجسمه که مردم لبنان به آن حریصا میگویند، در سال ۱۹۰۸ افتتاح شد و از آن زمان به نماد فداکاری مذهبی و منبع غرور ملی مردم لبنان تبدیل شد.
این مجسمه در ارتفاع ۶۵۰ متری از سطح دریا روی یک پایه سنگی به افتخار بانوی لبنان (حضرت مریم) ساخته شده است که تاجی از طلا نیز بر سر دارد. این مجسمه از ۱۳ تُن برنز ساخته شده و با رنگ سفید نقاشی شده است.
ارتفاع مجسمه ۵.۸ و قطر آن ۵.۵ متر و توسط یک زن فرانسوی ساخته ظدهو هماکنون نامی از او در دسترس نیست.»
نمادی از خنجر یمنی
در ادامه دروازه کشور یمن قرار داشت و سپس، مجسمهای از خنجر یمنی که نماد این کشور است، به چشم میخورد که به آن «جَنبیه» میگویند.
«جَنبیه یمنی» به خنجر معروفی که یمنیها به کمر میبندند، گفته میشود و علت نامگذاری آن به «جَنبیه» این است که هنگام بستن به کمر، به یک سو (جنب) مایل میشود. شکل ابتدایی آن، خنجری بوده که به کمربندی پارچهای بسته میشود و با گذشت زمان و ریشه دواندن آن در فرهنگ یمنی، اشکال، حجم و حتی نوع پوشیدن آن هم تغییر کرده است. تاریخ «جَنبیه» به زمان پیش از میلاد بازمیگردد و از همان ابتدا، هلالی شکل بوده است.
بشارت آزادی قدس
در ادامه، دیواری از نماد کشور فلسطین قرار داشت. همچنین ساختمانهای تخریبشدهای دیده میشد که بیانگر بخش ناچیزی از بلایی بود که صهیونیستها بر سر فلسطینیها آوردهاند، اما روی این خرابهها، پرچم فلسطین قرار داشت که نوید آزادی این سرزمین را از چنگ قوم صهیونیست میداد.
پس از نماز مغرب در مقابل مسجدالاقصی، تئاتری اجرا شد که روایتگر تاریخ اشغال فلسطین بود.
انتهای پیام/ 118