به گزارش خبرنگار بینالملل دفاعپرس، این هفته حدود نیم میلیون فلسطینی ساکن «المواصی» -منطقهای ساحلی و پر ازدحام در جنوب غزه- خود را برای زمستانی سخت آماده میکنند. برای اغلب آنها این سومین زمستانی است که پس از آوارگی ناشی از جنگ با آن روبهرو میشوند.

«صباح البریم» ۶۲ ساله همراه یکی از دختران و چند نوهاش در سازهای موقت از چادرهای پلاستیکی و چوبهای بازیافتی نشسته بود که طوفان شدید هفته گذشته از راه رسید. او میگوید: «همه چیز فرو ریخت. پناهگاهمان را تعمیر کردیم، اما شب دوباره زیر باران سنگین خراب شد. همه وسایلمان خیس شد. روزی که طوفان شد، روز سیاهی برای ما بود. صدای امواج مانع خواب ما میشود. به سختی یک ساعت یا کمتر میخوابیم و آب دریا هنگام برخورد امواج به چادرها میرسد. ما ملزومات زمستانی را نداریم: نه پتو، نه فرش و نه رختخواب. بیماریها میان ما گسترش یافته: سرماخوردگی، سرفه و درد. این تازه آغاز زمستان است».
طوفان هفته گذشته نشان داد که بیش از دو میلیون فلسطینی در غزه، هرچند از جنگ دو ساله جان سالم به در بردهاند، اما همچنان با بحران انسانی مواجهاند. به گفته نهادهای امدادی، سرپناه فوریترین نیاز مردم است. بیشتر خانههای غزه در اثر حملات پیاپی اسرائیل نابود یا غیرقابل سکونت شده است. پس از طوفان، کودکان پابرهنه در گودالهای گلآلود بازی و زنان زیر ابرهای تیره چای درست میکردند.
غذا دومین اولویت حیاتی برای ساکنان المواسی است. در طرح ۲۰ بندی آتشبس ترامپ وعده ارسال کمکهای کافی به غزه ذکر شده بود، اما ساکنان و مسئولان امدادی میگویند مقدار کمکها بهشدت ناکافی است.
یک مقام ارشد یک سازمان غیردولتی بینالمللی گفت: «آیا وضعیت غذا در غزه بهتر شده؟ بله، از این نظر که مردم دیگر از گرسنگی نمیمیرند. اما آیا کافی است؟ قطعاً نه. ما انبارهای عظیمی از چادر و پلاستیک داریم که نمیتوانیم وارد کنیم. بسیاری هنوز پشت موانعی گیر کردهاند که اسرائیلیها ایجاد کردهاند. ما میتوانستیم روزانه ۱۰ هزار چادر توزیع کنیم.»
اسرائیل هنوز اجازه عبور کمکها از گذرگاه رفح در مرز مصر را صادر نکرده، هرچند برخی گذرگاههای کوچکتر در مرزهای اشغالی اسرائیل بازگشایی شده است. بیشتر کمکها توسط کشورهای حاشیه خلیج فارس تامین میشود، اما مسئولان سازمان ملل میگویند همچنان با روندهای پیچیده و مبهم اداری مواجهاند که توزیع را کند یا متوقف میکند. مقامات امدادی میگویند بسیاری از اقلام حیاتی، مانند تیرکهای چادر، به دلیل احتمال استفاده نظامی توسط اسرائیل ممنوع شده است.
سازمان «کوگات» وابسته به وزارت دفاع اسرائیل این موضوع را رد کرده و گفته طی ماههای اخیر نزدیک به ۱۴۰ هزار چادر پلاستیکی در غزه توزیع کرده است. این سازمان قرار است با مرکز جدیدی تحت مدیریت آمریکا برای تسهیل ورود کمکها به غزه همکاری کند.
قیمتها در غزه بهشدت متغیر است، اما کسانی که پول دارند میتوانند در بازار چادر را به قیمت حدود ۸۰۰ دلار بخرند. بیشتر ساکنان المواسی پس از دو سال جنگ هیچ نقدینگی ندارند. آشپزخانههای عمومی فعالیت خود را افزایش دادهاند، اما نمیتوانند نیاز شدید را برآورده کنند.
«ماهر ابو جراد» ۲۹ ساله از بیتلاهیا در شمال غزه، میگوید: «خانواده چهار نفره من عمدتاً با کنسرو لوبیا و نخود زندگی میکند. گاهی هر سه روز یک وعده غذا از آشپزخانه عمومی دریافت میکنیم. غذای بازار کاملاً غیرقابل دسترس است. آب هم مشکل بزرگی است. باید آن را از فاصلهای دور بیاوریم و یک روز هم دوام نمیآورد. فقط سه ظرف داریم که برای استفاده روزانه پر میکنیم».
همه در غزه میدانند که طوفان هفته گذشته آخرین مورد نخواهد بود و طوفانهای زیادی در راه است؛ ضمن اینکه دما در هفتههای آینده بهشدت کاهش خواهد یافت. «محمد مدحون» از کارکنان «سازمان کمک پزشکی به فلسطینیان» در دیرالبلح میگوید: «بدون زیرساختهای اساسی یا سیستم زهکشی مناسب در اردوگاهها، آب باران اطراف چادرها جمع میشود. ازدحام و دسترسی محدود به آب پاک نیز وضعیت بهداشتی را بسیار بدتر کرده است».
«نعما عرفات» که اکنون در ساحل المواسی زندگی میکند، میگوید: «زندگی زیبایی را پیش از جنگ در خانه کوچک، ساده و گرم خانوادهام در شرق خانیونس به یاد دارم. لباسهای گرم میپوشیدیم و تشک و پتو فراوان بود. اکنون حتی نمیتوانیم برای پخت غذا آتش روشن کنیم، چون باد شدید است و چوب نداریم. دعا میکنم خداوند همه جنبههای زندگی ما را آسان کند و بتوانیم در شرایط بهتری زندگی کنیم. من پیامی به جهان دارم: به ما با رحمت نگاه کنید، زیرا وارد زمستانی بسیار سخت شدهایم».
مرحله نخست توافق آتشبس، که شامل عقبنشینی جزئی اسرائیل و بازگشت گروگانهای حماس بود، در حال اتمام است. مرحله بعدی که پس از تأیید طرح ترامپ توسط شورای امنیت سازمان ملل در روز دوشنبه جدیتر شد، خواستار تشکیل کمیتهای از تکنوکراتهای فلسطینی برای اداره غزه و استقرار نیروی حافظ صلج است.
انتهای پیام/ 944