به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از رشت، شهید «علیرضا عالم خوش‌خلق» یکم مرداد ۱۳۴۲ در شهرستان فومن دیده به جهان گشود؛ پدرش تراب، در جهادسازندگی کار می‌کرد و مادرش رقیه نام داشت.
وی سال ۱۳۶۳ ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد؛ به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت و سوم فروردین ۱۳۶۷ در خرمال عراق بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سر و سینه شهید شد؛ مدفن وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
وصیتنامه شهید «علیرضا عالم خوش‌خلق»:
به نام خدای شهیدان
محضر مبارک پدر و مادر عزیزم سلام عرض می‌نمایم؛ ضمن عرض سلام سلامتی شما را از درگاه خداوند بزرگ خواهان و خواستارم و امیدوارم که در زیر سایه لطف خداوند پیروز و خوش وخرم بوده باشید و اگر از احوال اینجانب علیرضا را خواسته باشید بحمدالله بد نیستم.
غرض از مزاحمت این است، چون که بنده شاید اینجانب را خوب دیگر به خط مقدم جبهه روانه شوم با خود گفتم نامه‌ای ارسال دارم تا وظیفه اینجانب را خوب انجام دهم مادرم و پدرم تا این لحظه شاید پسری که آنطوری شما می‌خواستید برای شما نبودم ولی به هر حال اگر از من بدی یا خطایی سر زده است مرا ببخشید. همینطور و مخصوصا از علی یا که نتوانستم در عروسیش شرکت نمایم و اگر خطایی کرده‌ام مرا ببخشید.
از تک تک شما خواهران می‌خواهم که به شعله حرف‌های ناراحت‌کننده نزنند تا او را ناراحت بشود، چون که اگر ناراحت شود روحم ناراحت است و از مادرم انتظار دارم که از همسرم و فرزندانم غم‌خواری کنند و از خواهرانم همین طور انتظار میرود که او غیر خدا کسی را ندارد و از فرهاد می‌خواهم که مشغول کاری شود و اگر کاری پیدا کرد خیلی زود ازدواج کند و از خانواده‌ام می‌خواهم هر موقع سرکشی منزلمان کنند تا عزیزانم از تنهایی بیرون بیایند و در آخر از تمام اقوام و آشنایان دور و یا نزدیک تقاضا دارم هر بدی از من دیده‌اند به بزرگواریتان مرا مورد عفو قرار دهند و دعایم کنند تا خداوند گناهانم را ببخشند بنده دیگر عرضی ندارم و همه شما را به خدای بزرگ می‌سپارم.
انتهای پیام/
