به گزارش خبرنگار دفاعپرس از رشت، شهید «سید مصطفی سهیلی» دوم آذر ۱۳۴۷ در شهرستان تهران به دنیا آمد؛ به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت؛ دهم شهریور ۱۳۶۵ در حاج عمران عراق بر اثر اصابت گلوله به سر شهید شد و پیکرش مدتها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۲ پس از تفحص در گلزار شهدای تازهآباد شهرستان رشت به خاک سپرده شد.
وصیتنامه شهید «سید مصطفی سهیلی»:
بسم الله الرحمن الرحیم
یا ایها الذین امنوا ما لکم اذا قیل لکم انفروا فی سبیل الله اثاقلتم الی الارض ارضیتم بالحیاة الدنیا من الاخرة فما متاع الحیاة الدنیا فی الاخرة الاقلیل سوره توبه آیه ۳۸ای کسانیکه ایمان آوردید جهت چیست که، چون به شما امر شود که برای جهاد در راه دین بیدرنگ خارج شوید، به خاک زمین سخت دل بستهاید آیا راضی به زندگانی دو روزه دنیا عوض حیات ابدی شدید متاع دنیا در پیش عالم آخرت اندک وناچیز است.
با سلام به محضر حضرت حجت (عج) و نائب بر حقش خمینی کبیر و یاران و ارواح طیبه شهدا و رزمندگان در خطش و با سلامی دیگر به شما برادران در خط امام و یاران وسر بازانش امید است که در راه هدف مقدس آن حضرت مخلصانه و فدکارانه و بدون وقفه در تلاش و یاری رساندن به این راه از هیچگونه جانفشانی و کمک دریغ نفرمائید.
گوئی که تا حال به همین منوال بودهاید وهیچ کس از شما تقدیر نکرده و اگر هم توجهای به شما بوده آن هم با تند خوئی و یا به درد سر انداختن در مشکلات (و امتحانات از سوی خدا) بیشتر توأم بوده است، اما شما توکل بر خدا کنید که پاداش شما را در آن دنیا با بهترین وجه به شما خواهند داد؛ و با سلامی مجدد خدمت خانواده گرامیام و دوستان گرانقدرم
امید است در راه اسلام ثابتقدم باشید و خونی را که از شهدا ریخته شده راهنما و چراغ راهتان باشد همانطور که برای من بوده است.
وصیت من به پدر و مادرم اینست که اگر لیاقت پیدا کردم و شهید شدم ناراحت نباشید زیرا هیچ مصیبتی بر خانوادهای وارد نمیشود مگر به اذن خدا.
اگر شما به آیات حق قرآن مجید اعتقاد دارید باید یقین داشته باشید وناراحت نباشید و گریهتان را اگر میکنید به آن جهت بدهید و برای امام مظلوم ما حسین بن علی (ع) که بیکس و عطشان در کربلا خود را فدای اسلام و عقیده خود کرده بکنید.
پدر و مادرم میدانید که در این زندان دنیا من برای شما بجز دردسر و مزاحمت کاری نکردهام و میدانم که از دوری من همیشه دل نگران بودهاید از این که خبر رجعت من به آن مبداء و جایگاه ابدی برای شما بیاورند ناراحت نباشید بدانید که دل نگرانی برای کسی است که در زیر بیرق نقاق و جاهلیت جان میدهد - و دیگر اینکه از برادر و خواهرم میخواهم که در تحصیل علم کوشا باشند تا بتوانند فردی مفید برای این جامعه اسلامی باشند.
انتهای پیام/