گروه استانهای دفاعپرس ـ هوشنگ نوبخت؛ مدتها از انتخاب آقای پزشكيان به عنوان رئيسجمهور مىگذرد و اولين مطالبه پيوسته مردم و به خصوص نسل جوان از وى در همه محافل، محقق نشدن فضاى بازترى براى فضاى مجازى حاكم بر كشور است.
فضايى که ديگر مجازى نيست بلكه يک زندگى موازى براى همه بشريت است از کودکان گرفته تا افراد کهنسال و اين واقعيت بايد مد نظر رئيس جمهور و ديگر متوليانى باشد که به هر بهانه سعى دارند همچنان به شيوههاى نامطلوبى بر اين فضا، حکمرانى كنند.
من به شخصه كسى بودم كه ادعا داشتم بتوانم فرزندم را حداقل تا سالهاى عبور از نوجوانى در حوزه فضاى مجازى مديريت کرده و ذهن آن را از گوشى موبايل و محتوايش دور نگه دارم اما اعتراف ميكنم كه اكنون و تنها پس از گذشت تنها چهارده ماه، قادر به انجام اين خواسته نيستم و محال است بتوانم يا بشود در خانه اى باشم که گوشى هست ولى فرزندم از آن دورى كند.
نوزادى که هم اكنون با انگشتان نحيفاش نيمى از نرم افزارهاى صفحه گوشى را شناخته و آنها را بارها در طول روز لمس مىكند همان گونه که سالها پیش، پای نسل ما در کوچهها و یا زمینهای خاکی، توپهای پلاستیکی را لمس میکردند.
دولتمردان ما و در راس آنها شخص رئيس جمهور به جاى فرار از واقعيتهاى دنياى امروز و اين كه نمىتوان با تكنولوژىهاى حاكم بر فضاى سايبرى مقابله كرد بايد تدبيرى لحاظ كنند كه اين زندگى موازى که شوربختانه از زندگى فيزيكى و معمول ما هم پيشى گرفته و ما را دنبال خود به هر کجا دوست دارد، مىكشاند، دچار چالش و بحران نشود بلکه بايد مسير آن را هموارتر اما قوانين آن را سختتر و اصولىتر كرد درست مثل اتوبانى که هر چه هموارتر و عريضتر باشد، مسير عبور از آن راحتتر و کم خطرتر است اما بايد گلوگاه و پليسهاى ناظر را بیشتر و بهتر در آن به کار گرفت که تمام حركتها تحت نظر قانون باشد.
اين که رئيس جمهور بارها به صورت شفاف يا در لفافه گفته که تنها تصميم گير شيوه حكمرانى در فضاى مجازى نيست اما مردم و به خصوص نسل جوان ما گوش شان به اين تناقضها بدهكار نيست چون چنان درگير اين فضاى مجازى و موازى شدهاند که خروج يا تعلل در استفاده از آنرا چيزى شبيه به محال مىدانند و هر لحظه هم بر مطالبه برحق آنان براى برداشتن موانع موجود در اين بستر افزوده مىشود.
اين که رهبر معظم انقلاب بارها به اهمیت حکمرانی درست بر این فضا تاکید داشته را نمیتوان نادیده گرفت یا این که بپذیریم به تعداد فروشگاهها، مغازهها، سوپرماركتها، دستفروشها و شايد هم بيشتر از آن در فضاى مجازى، تجارت و رقابت و رفاقت وجود دارد بر هيچكس پوشيده نيست لذا ضرورت دارد که شخص آقاى پزشكيان با استناد به مطالبات علمى و اصولى آحاد ملت به دنبال قانع شدن ديگر مسوولين براى يک مسير تازه براى فضاى مجازى حاكم بر كشور باشد.
بى شک در حال حاضر، فضاى مجازى ما از ولنگارترين و آسيب پذيرترين بسترهاى حاكم در تمام دنياست و جالب تر اين که با وجود اين شرايط، هنوز هم اصرار داريم كه همين مسير را بلكه سختگيرانهتر دنبال كنيم در حالى که به نظر مى رسد مديريت و حكمرانى بر اين پديده مستمر را بايد به دست اهل علم و فن اين حوزه داد و دولت تنها هنرش اين باشد که محتواى رد و بدل شده در اين زندگى موازى را مثل خيلى از نقاط دنيا، مديريت، هدايت و راهبرى كند كه نسل نوجوان و جوان ما از يك مسير متعالى مد نظر در اين بستر خارج نشوند.
تقويت نرم افزارها و برنامههاى بومى و ملى در كنار استفاده از ظرفيتهاى جهانى، تشكيل وزارت خانه يا نهادى تخصصى براى اين بستر، آموزش و پرورش نيروى انسانى متخصص اين حوزه از مقطع مدرسه تا دانشگاه و توليد محتواى ايرانى، اسلامى مطابق خواست جامعه مخاطب از نكاتى است كه بايد مد نظر حاكميت و در راس آن دولتى باشد كه وعده داده بود اين بستر را بهترين شكل براى فرزندان اين آب و خاک مهيا كند.
انتهای پیام/