گروه ساجد دفاعپرس: شهدا با فدا کردن جان خود، از بزرگترین داراییشان گذشتند و نزد پروردگار خود «عند ربهم یرزقون» شدند؛ اما بدونشک آنها دستیابی به این جایگاه والا را مرهون مادرانی هستند که در دامان پاک آنها پرورش یافته و تربیت شدهاند؛ همان اسوههای صبر و استقامتی که جوانان دلاور خود را از زیر آینه و قرآن عبور داده و اسلحه به دستشان دادند و آنها را راهی میدان دفاع از خاک و اعتقادات این مرز و بوم کردند؛ مادرانی که ایثارگری آنها بهدلیل دل بریدن از جگرگوشههای خود، کمتر از فرزندان شهیدشان نیست.
شهید والامقام «سید عباس حسینی» از شیرمردان شهر ورامین، دیار حماسه خونین پانزده خرداد، یکی از همان جوانانی است که پس از تهاجم دشمن به میهن اسلامیمان، با لبیک به فرمان امام خود، آگاهانه پای به میدان نبرد گذاشت و با پیکر خونین، به آغوش خانوادهاش بازگشت و باعث افتخار مادرش شد؛ چراکه او معتقد بود که «اگر شهید شدم، باعث افتخار مادرم خواهم بود»؛ آری! بدونشک این شهید والامقام بهخوبی دریافته بود که اگر به مقام قرب الهی دست یافته است، این جایگاه را مدیون مادری است که در دامان او تربیت شده است.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام بر دوستان. اسماعیل از راه دور به تمام شما عزیزان درود میفرستم. اسماعیل من سنندج هستم و خیلی حالم خوب است و آگاهانه پا به میدان نبرد گذاشتهام و اگر به درجه شهادت نایل آمدم، مرا به ورامین و از آنجا به «آبباریک» منتقل کنید و کنار قبر پدرم مرا دفن کنید و در صورت دیگر، مرا حلال نمایید.
به حسن و رضا و مرتضی و نورمحمد سلام مرا برسانید؛ و به خصوص به مادر مهربانم و به او بگویید که ناراحت من نباشد که اگر شهید شدم، باعث افتخارش خواهم بود، و ناراحت نباشید.
سید عباس حسینی
فدای اسلام سید عباس حسینی
خدا نگهدار همه شما باشد