گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: در شرایطی که چندین روز از توافق آتش‌بس غزه میان رژیم صهیونیستی و حماس می‌گذرد، به تصویر کشیده شدن صحنه‌های تلخ و خفت‌بار عقب‌نشینی ارتش «اسرائیل» از «محور نتساریم» را می‌توان نشانه‌ای واضح و روشن از ناکامی و شکست رژیم صهیونیستی از تحقق اهداف و برنامه‌های خود در برابر جنبش حماس دانست.
عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از «محور نتساریم» را می‌توان در چارچوب تحولات اخیر و توافق آتش‌بس میان تل‌آویو و جنبش حماس تحلیل کرد. این عقب‌نشینی آن هم پس از ۱۵ ماه جنگ غزه و تن دادن رژیم صهیونیستی به توافق آتش‌بس با حماس نشان‌دهنده تغییر در استراتژی نظامی تل‌آویو به دلیل تداوم سریالی ناکامی‌ها در جنگ غزه، عدم تحمل بیش از پیش فشار‌های بین‌المللی و همچنین تسلیم شدن و عقب‌نشینی در برابر شرایط داخلی و منطقه‌ای است.
برای درک و فهم هرچه بهتر اهمیت عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از «محور نتساریم» باید در ابتدا بدانیم که این محور به عنوان یک منطقه استراتژیک در نوار غزه شناخته می‌شود. این منطقه در گذشته به دلیل موقعیت جغرافیایی و اهمیت نظامی، نقش کلیدی در کنترل تحرکات بین شمال و جنوب غزه داشته است. بر همین اساس هم رژیم صهیونیستی در طول سال‌های اخیر برای حفظ امنیت مرز‌های خود و جلوگیری از حملات گروه‌های شبه‌نظامی مانند حماس، بر حفظ کنترل بر چنین مناطقی تأکید فراوانی کرده است.
اما عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از «محور نتساریم» دلایل مختلفی دارد که ازجمله آنها می‌توانیم به «تلفات نظامی و انسانی»، «فشا‌های بین‌المللی»، «تغییر در استراتژی نظامی»، «فشار‌های داخلی در اسرائیل» و «واکنش به تحولات منطقه‌ای» اشاره کنیم.
در حوزه «تلفات نظامی و انسانی» باید گفت که حفظ کنترل بر «محور نتساریم» برای رژیم صهیونیستی هزینه‌های نظامی و انسانی بالایی دارد. بر همین اساس نیز افزایش تلفات سربازان اسرائیلی یا غیرنظامیان، موجب شده تا فشار داخلی بر تل‌آویو برای تغییر استراتژی افزایش پیدا کند. ضمن اینکه این احتمال نیز وجود دارد که رژیم صهیونیستی به این نتیجه رسیده باشد که حفظ این منطقه دیگر ارزش هزینه‌های بالای آن را ندارد.
دلیل دیگر عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از «محور نتساریم» فشار‌های بین‌المللی است. در حقیقت باید گفت، جامعه جهانی، به ویژه سازمان‌های حقوق بشری و کشور‌های طرفدار فلسطین، در طول ۱۵ ماه گذشته فشار‌های فراوانی را بر رژیم صهیونیستی وارد کردند تا از مواضع خود در غزه عقب‌نشینی کند. این فشار‌ها شامل تحریم‌های اقتصادی، قطعنامه‌های سازمان ملل، یا انتقادات دیپلماتیک بوده است.
دلیل دیگر عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از «محور نتساریم» فشار‌های داخلی در سرزمین‌های فلسطین اشغالی است. در واقع باید متذکر شویم که افکار عمومی داخل رژیم صهیونیستی از ادامه درگیری‌های خونین خسته شده است و نتانیاهو و دولت او برای حفظ محبوبیت خود ناچار به تغییر موضع شده و عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از «محور نتساریم» را در دستور کار خود قرار داده است.
البته عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از «محور نتساریم» پیامد‌هایی را هم برای این رژیم اشغالگر و نامشروع به همراه خواهد داشت. زیرا این عقب‌نشینی به عنوان نشانه‌ای از ضعف یا تغییر در سیاست‌های امنیتی تل‌آویو تفسیر می‌شود. از سوی دیگر، این عقب‌نشینی می‌تواند به عنوان یک اقدام اضطراری برای کاهش تنش‌ها و جلوگیری از آغاز دور تازه‌ای از درگیری‌ها میان دو طرف تلقی شود.
از طرف دیگر، عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی به طور قطع به عنوان یک پیروزی بزرگ و ارزشمند برای جنبش حماس محسوب می‌شود و موضع آنها را در میان اقشار مختلف مردم فلسطین تقویت می‌کند. زیرا نه تنها فلسطینیان که سایر مردم کشور‌های جهان متوجه می‌شوند که ارتش صهیونیستی به طور کامل به اهداف ازپیش تعیین شده خود در جنگ غزه دست پیدا نکرده است.
و در آخر، عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از «محور نتساریم» را نمی‌توان یک تغییر تاکتیکی در استراتژی کلی این رژیم اشغالگر و نامشروع تفسیر کرد، زیرا این اقدام نشانه‌ای مبنی بر تسلیم تل‌آویو در برابر فشار‌های داخلی و بین‌المللی به منظور پایان بخشیدن به جنگ غزه است. ضمن اینکه این عقب‌نشینی را می‌توان در یک کلان شکست کامل و مطلق نتانیاهو و کابینه او در جریان جنگ غزه درنظر گرفت.
انتهای پیام/ ۱۳۴
