به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، ماه مبارک رمضان، بهار قرآن و تجلی رحمت واسعه خداوند است. ماهی که هر فعل بندگان خدا عبادت است، عبادتی که حسنه آن قابل قیاس با ماه‌های دیگر نیست. چنان که پاداش تلاوت هر آیه قرآن برابر با قرائت کل آن در ماه‌های دیگر است. تامل و تدبر در آیات مصحف شریف فرصتی است که نباید آن را از دست داد بخصوص در ایام مبارک رمضان.
به مناسبت حلول ماه رمضان در هر روز یک جزء از قرآن کریم به صورت تحدیر (تند خوانی) با قرائت استاد معتز آقایی منتشر می‌شود که جزء بیست و هفتم آن را در ادامه می‌خوانید.
چند نکته تفسیری
یک از نعمت‌هایی که خدا به بهشتیان داده و موجب سرور آنها می‌شود وعده ایست که در این آیه آمده است. خداوند متعال در مورد اهل بهشت می‌فرماید: ما از میان فرزندان مؤمنین، آنهایى را که در ایمان به خدا به نوعى از ایشان پیروى کردند به آنها ملحق مىکنیم، و این کار را بدان جهت مىکند که مومنین خشنود گشته؛ چشمشان روشن شود. بی تردید این نیز خود یک نعمت بزرگ است که انسان، فرزندان با ایمان و مورد علاقهاش را در بهشت در کنار خود ببیند و از انس با آنها لذت برد.
منظور از «مطهرون» کسانى هستند که خداوند متعال دلهایشان را از هر رجس و پلیدى پاک کرده است. پس مطهرون عبارتند از کسانى که خداى تعالى دلهایشان را پاک کرده که برترین و بارزترین مصداقشان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) هستند.
کتاب مکنون و لوح محفوظ باشد و هم می‌تواند صفت سومى براى قرآن باشد که در این صورت حکم به ممنوعیت مس قرآن، بدون طهارت و وضو می‌شود. هر چند این حکم حق است و با سایر ادله فقهی ثابت می‌شود، اما چون در اینجا سخن از تجلیل و بزرگداشت قرآن است پس منظور از مس قرآن نمی‌تواند دست کشیدن به خطوط آن باشد؛ بلکه منظور از تماس با قرآن، علم به معارف آن است که جز پاکان خلق، کسى به معارف آن عالم نمىشود؛ چون فرموده: قرآن در کتابى مکنون و پنهان است.
انتهای پیام/ 161
