گروه استان‌های دفاع‌پرس- «غلامرضا بنی‌اسدی» پیشکسوت دفاع مقدس؛ هر طور حساب کنیم. به قاعده هر کتاب هم که در نظر داشته باشیم، ماجرای شهدا فرق می‌کند. حسابِ شهدا نه فقط برای خدا که برای خلق هم متفاوت است. متفاوت با همه کس و همه چیز.
خداوند علی اعلا شهید را، فقط شهید را زنده می‌خواند. حتی غیرت می‌ورزد که کسی -ناغافل- او را مرده نپندارد. حتی تصریح می‌کند که پیش حضرتش بر سفره روزی نشسته‌اند؛ «وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ؛ (ای پیامبر!) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.» شرحِ این غیرت‌خوانی خداوندی است درباره شهید.
خلقِ خداباور هم حساب شهید را از همه متفاوت می‌بینند. کم ندیده‌ایم که افراد زبان به انتقاد از زمین و زمان می‌گشایند، اما به مزار شهید که می‌رسند، زبان در کام می‌کشند و حرمت‌داری می‌کنند. حتی به حرمت شهید، خیلی درونیاتشان را هم ناگفته می‌گذارند. این را چند باری دیدم‌ام که تا فردی زبان به انتقاد از وضع موجود می‌گشاید و مسئولان را هم از دم می‌نوازد، خیلی از مردم با او همراهی و همزبانی می‌کنند. درد مشترک، همدلی هم به همراه دارد، اما اگر حرف‌هایش گوشه‌ای به شهید داشته باشد، آنکه از همه بیشتر مشکل دارد، اولین کسی است که صدایش به اعتراض و رگ گردنش به غیرت بلند می‌شود که شهید را حساب، جداگانه است. باور مردم این است که انقلاب و نظام ماندگاری خود را رهین حرمت الهی خون شهیداند. واقعیت همان است که به طنز حکایت می‌شود؛ برخی مسئولان هرچه می‌کنند که نظام را و انقلاب را زمین‌گیر کنند، خون شهدا نمی‌گذارد!
طنز است این، تلخ است این، اما با شرمندگی باید گفت واقعیت دارد. ندانسته است البته، نخواسته است البته، اما نوع مملکت‌داری‌شان چنین نتایجی دارد. اما شهدا هستند. اما زنده‌اند. راز زنده بودن انقلاب، به‌رغم همه دشمنی‌ها و ندانم‌کاری‌ها همین است. دشمنان راه را اشتباه می‌روند. می‌پندارند با تحریم و تهدید می‌شود این پرچم را انداخت. نه پرچمی که شهید به شانه کشد، از اهتزاز نمی‌افتد. این را ما هم باید بدانیم. باید پای عهد با شهدا بمانیم. این هم قاعده و قانون دارد که باز خدای علی اعلا بدان تصریح می‌کند؛ «مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ فَمِنهُم مَن قَضى نَحبَهُ وَمِنهُم مَن یَنتَظِرُ وَما بَدَّلوا تَبدیلًا؛ در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بستند صادقانه ایستاده‌اند؛ بعضی پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند)، و بعضی دیگر در انتظارند؛ و هرگز تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند.»
سخن، روشن است. تا وقتی بر صراط شهدا استوار باشیم دشمن خواهد شکست. شکستِ ما زمانی در زمین عبرت دیگران خواهد شد که از راه شهدا برگردیم. مباد که چنین شود. مباد که به تبدل ایام ما هم تبدیل عهد کنیم. شهدا ما را «مَن یَنتَظِرُ» می‌خواهند که «وَما بَدَّلوا تَبدیلًا»» را زندگی کنیم. چنین باد، ان شاالله.
انتهای پیام/
