به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از خراسان رضوی، حجت‌الاسلام «ابوالفضل باشیان» ۲۰ اسفند ۱۳۴۵ در روستای معموری، از توابع نیشابور، به دنیا آمد.
دوره‌ی ابتدایی را در دبستان زادگاش گذراند. پس از دوران ابتدایی، برای فراگیری علوم دینی، به نیشابور رفت، و در حوزه علمیه گلشن، به مدت ۲ سال، درس خواند. او، در تحصیل، دقت بسیاری داشت. به همین جهت، برای بهره‌مندی بیشتر از محضر اساتید، به مشهد هجرت کرد و در حوزه‌ی علمیه‌ی المهدی، به مدت ۴ سال، مشغول به تحصیل شد.
او همچنین، علاقه‌ی زیادی به احادیث و احکام الهی داشت. بیشتر اوقات، به مسجد می‌رفت، و در آن‌جا، پیرامون مسائل دینی و مذهبی، سخنرانی می‌کرد. شهید باشیان می‌گفت در راه اسلام و قرآن حرکت کنید. تمام حرفش اسلام، ناموس و قرآن بود. وی، قائل بود اگر قانون، اسلام، حجاب و عمل به دین نباشد، انقلاب کارایی نخواهد داشت.
برای دفاع از اسلام و قرآن، در حین تحصیل، ۲ بار از طریق جهاد و بسیج، به جبهه اعزام شد. بار سوّم که به جبهه رفت، مادرش به او گفت: «تو، دوبار رفته‌ای برای امسال بس است. ابوالفضل گفت: «این بار فقط ۴۰ روز می‌روم. مادر، اجازه داد و پس از ۴۰ روز، برگشت و به مادر گفت: مادرجان! من لیاقت شهادت را ندارم.» پس از مدتی گفت: ۲۰ روز دیگر می‌خواهم بروم. ابوالفضل، در همان چند روز، به تمام خویشاوندان، سر زد و از همه حلالیت طلبید. سپس به روستا برگشت. از خانواده و نزدیکان، خداحافظی کرد.
ابوالفضل باشیان یک روز به ماه مبارک رمضان مانده بود که به شهادت رسید. او، ۲۲ فروردین ۱۳۶۶ در عملیات کربلای ۸، در خرمشهر، به شهادت رسید.
فراز‌هایی از وصیتنامه روحانی شهید باشیان
من به‌عنوان یک شهید، از تو برادر طلبه‌ی هم‌درس، و تو برادر دانشجو و شما دانش‌آموزان نوجوانی که در آینده، هسته‌های مرکزی جمهوری اسلامی و انقلاب هستید، می‌خواهم همه‌باهم، با کار، کوشش و جهاد، در میدان‌های جنگ، حضور داشته باشید. به شرق و غرب، ثابت کنید که برای ما هیچ چیز مهم نیست، جز انقلاب.
مادرم اگر من شهید شدم، ناراحت نباش و گریه نکن. صبر را پیشه کن و کاری نکن که دشمنان اسلام، شاد شوند. آن چنان باش که فردای قیامت، انتظار همنشینی با حضرت زهرا سلام‌الله‌علی‌ها را داشته باشی.
پدرم! تو که در خدمت اسلام و قرآن هستی، بیش از پیش تلاش کن و مکتب شهادت و شهامت را به دیگران بیاموز؛ و خطاب به همه‌ی شما! آنان که رفتند، کاری حسینی کردند و آنان که ماندند باید کاری زینبی کنند، و رنه یزیدی‌اند. از خداوند بزرگ می‌خواهیم که ما را به پیروزی برساند، و به زودی راه مسدود شده‌ی کربلا به روی تمام عاشقان باز شود، و پرچم مقدس لااله‌الا الله، در تمامی جهان، به اهتزاز درآید، و آن روز برسد که اسلام، بر کفر جهانی پیروز گردد.
انتهای پیام/
