به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از بندرعباس، اسماعیل رحیمی، فعال رسانه‌ای استان هرمزگان در یادداشتی نوشت: نان، این خوراک روزانه و همیشگی سفره ایرانی، همواره نقشی اساسی در تأمین نیازهای غذایی مردم داشته است؛ اما همین ماده حیاتی اگر بی‌کیفیت تولید شود، نه‌تنها سودی برای بدن ندارد، بلکه در بلندمدت، سلامت جامعه را هم تهدید می‌کند.
متأسفانه استفاده از آردهای ضعیف، فرایند نادرست تخمیر، اضافه‌کردن جوش شیرین یا سایر مواد افزودنی غیراستاندارد و رعایت‌نکردن اصول پخت، موجب افت کیفیت نان و بروز مشکلات گوارشی، نفخ، سوءهاضمه، افزایش اسیدیته معده و حتی صدمه به کلیه‌ها می‌شود.
از مهم‌ترین آثار مخرب نان بی‌کیفیت، آسیب به سیستم گوارشی است. نانی که بدون تخمیر کافی یا با افزودنی‌های ناسالم تولید می‌شود، جذب مواد حیاتی همچون آهن و کلسیم را مختل می‌کند. این امر در کودکان به کم‌خونی و در بزرگسالان به پوکی استخوان منجر می‌شود. نان‌هایی که خمیر و سنگین‌اند، به‌ویژه برای سالمندان یا افراد بیمار، فرآیند هضم را دشوار کرده و موجب تحلیل قوای جسمی آن‌ها می‌شود.
اما مسئله فقط به سطح سلامت فردی محدود نمی‌شود. گسترش مصرف نان بی‌کیفیت، پیامدهای اقتصادی و اجتماعی گسترده‌تری نیز دارد. افزایش مراجعه به مراکز درمانی به دلیل مشکلات ناشی از تغذیه نادرست، نظام سلامت کشور را با هزینه‌های اضافی مواجه کرده است.
از سوی دیگر، کاهش توان جسمی افراد در نتیجه تغذیه ناسالم، بر بهره‌وری عمومی نیز تأثیر منفی می‌گذارد. با این حال، این چرخه معیوب قابل اصلاح است؛ مشروط بر آن‌که نظارت بر تولید آرد تشدید، مهارت نانوایان ارتقاء و فرهنگ عمومی نسبت به مصرف نان سالم تقویت شود.
در استان هرمزگان، شرایط نان طی ماه‌های اخیر به مرحله هشدار رسیده است. کاهش سهمیه آرد و سوخت، اعمال قیمت‌های تحمیلی بدون توجه به واقعیت‌های بازار، و بالا رفتن هزینه‌های پنهان تولید، وضعیت معیشتی نانوایان را به مرز بحران رسانده است. در چنین وضعیتی، یا کیفیت فدای بقا می‌شود، یا نانوایی‌ها ناگزیر به تعطیلی روی می‌آورند.
اکنون، شهروندان با ایستادن در صف‌های طولانی نانوایی‌ها، نانی به دست می‌آورند که نه از کیفیت قابل قبولی برخوردار است و نه تضمینی برای سلامت آن وجود دارد. همزمان، مراجعات پزشکی ناشی از بیماری‌های تغذیه‌ای نیز افزایش یافته است.
وقتی نان بی‌کیفیت به قوت غالب مردم بدل می‌شود، طبیعی است که هزینه‌های درمان سر به فلک بکشد. این وضعیت، نتیجه نادیده گرفتن واقعیت‌های علمی، اقلیمی و اقتصادی در فرآیند قیمت‌گذاری نان است؛ تصمیماتی که به جای ارتقاء سلامت، آن را به خطر انداخته‌اند.
شرایط اقلیمی خاص هرمزگان، با گرمای طاقت‌فرسا و رطوبت بالا، فعالیت نانوایان را به چالشی فرسایشی تبدیل کرده است. این شرایط باعث فرسودگی زودهنگام تجهیزات، افزایش مصرف انرژی و سختی بیشتر کار در مقایسه با دیگر مناطق کشور شده است. با این حال، نرخ نان در استان‌هایی با آب‌وهوای معتدل‌تر از هرمزگان، بیشتر تعیین شده؛ تناقضی که لزوم بازنگری فوری در نظام قیمت‌گذاری نان را اثبات می‌کند.
اگر قرار است نان سالم و باکیفیت به سفره مردم راه یابد، باید قیمت‌گذاری نیز عادلانه، متناسب با شرایط بومی و بر اساس واقعیات میدانی انجام شود؛ نه از دریچه دستورالعمل‌های یکسان و غیرمنعطف. سلامت جامعه را نمی‌توان به بهای تصمیمات غیرکارشناسی معامله کرد. اصلاح این وضعیت، نیازمند جسارت در سیاست‌گذاری و توجه به نظرات کارشناسان و فعالان صنفی است.
انتهای پیام/
