به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از لرستان در وصیتنامه خود شهید «احمد قبادی» آمده است: «بارالها! به مادران و خواهران و برادران شهدا، صبر و بردباری عنایت فرما تا بتوانند در برابر مشکلات و نارسایی‌ها، همچون کوه استوار ایستادگی کنند. بارالها! شهادت ناچیز من را این بنده حقیرت، این بنده گنه‌کارت را قبول کن.
مادر جان، خواهر جان و برادر جان و دوستان و اقوام! اگر می‌خواهید که من را خوشحال کنید راه مرا ادامه دهید، اگر بخواهید که از آن فرزند امام حسین (ع) دفاع نکنید در آخرت پاداشی نخواهید داشت.
مادر و خواهر و برادرم! اگر که شما را اذیت کرده‌ام مرا ببخشید. خدایا، الهی! راضیم به رضایت. خدایا! اگر زنده ماندنم برای اسلام ثمربخش است مگذار بمیرم وگرنه به شهادتم رسان. باید ما با این صدام آمریکایی بجنگیم تا شهید شویم و به قول امام که می‌گوید: «چه بکشیم و چه کشته شویم پیروزی از آن ماست.»
مادر جان! اگر خبر مرگ من را شنیدی برای من لباس سیاه نپوش چون‌که انسان فقط برای امام حسین (ع) سیاه می‌پوشد. چشم‌هایم را در تابوت باز بگذارید تا منافقان کوردل بدانند که این راه را کورکورانه انتخاب نکرده‌ام، دست‌هایم را از تابوت بیرون آورید تا مردم نگویند چیزی با خود برده‌ام.
من از شما می‌خواهم که جنازه من را در اولادقباد به خاک بسپارید. از شما می‌خواهم که برای امام همیشه دعا کنید و اگر که من شهید شدم یک پرچم سبزی در خانه زنید.
مادر جان! اگر خواستی گریه کنی به یاد آن کس که در صحرای کربلا شهید شد و هیچکس نبود برای او گریه کند گریه کن. مادر! تو مرا بزرگ کردی و برای من رنج کشیدی، اما میدانی که اسلام کمک می‌خواهد. باید به جبهه‌ها برویم و جهاد کنیم که دشمنان اسلام نتوانند سرزمین اسلامی‌مان را بگیرند.
مادر! اگر جنازه من به دست شما نرسید باز هم یک پرچم در گلستان اولادقباد بزنید و در روی آن بنویسید: «السلام علیک یا اباعبدالله الحسین (ع)». مادر! دعا برای امام خمینی از یادت نرود حتماً برای امام دعا کنید و از خدا بخواهید اسلام را پیروز کند.»
انتهای خبر/
