به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از البرز ،شهید «مهدی (عیوض) فتح‌اله‌زاده» فرزند «سیف‌اله»، در چهاردهم دی‌ماه ۱۳۴۱ در روستای بالاسنگ از توابع شهرستان اهر در استان آذربایجان شرقی دیده به جهان گشود. وی در خانواده‌ای متدین و مذهبی پرورش یافت و از همان کودکی با معارف اسلامی و روحیه انقلابی رشد کرد.
تحصیلات ابتدایی خود را در روستای نوحه‌ده آغاز کرد و سپس دوره راهنمایی را در کلیبر و مدرسه فرهنگ به پایان رساند. با تلاش مستمر، موفق به اخذ دیپلم ریاضی از دبیرستان دهخدای تبریز شد و در این دوران بار‌ها به عنوان شاگرد ممتاز شناخته شد.
در اوج روز‌های پرالتهاب انقلاب، هم‌صدا با ملت ایران علیه رژیم پهلوی قیام کرد و در راهپیمایی‌ها و مبارزات انقلابی در شهر‌های تبریز، تهران و اهر حضور فعال داشت. پس از پیروزی انقلاب، به جهاد سازندگی پیوست و در سپاه ارومیه و مساجد محلی نیز در مسیر خدمت به مردم نقش‌آفرین بود.
روحیه دینی و عشق به معارف اسلامی او را به سوی حوزه علمیه قم کشاند. در مهرماه ۱۳۶۰ وارد این حوزه شد و هم‌زمان با تحصیل، به فعالیت‌های انقلابی، فرهنگی و سیاسی نیز ادامه داد. او از شاگردان مکتب امام صادق (ع) بود و همواره پیرو راه امام «خمینی» و عاشق فرهنگ عاشورا بود.
با شروع جنگ تحمیلی، احساس وظیفه دینی و انقلابی‌اش او را از حوزه به سنگر جبهه رساند. در قالب اعزام از سوی دفتر تبلیغات اسلامی قم و یگان بسیج، در عملیات‌های مختلفی، چون محرم، والفجر مقدماتی، خیبر و نهایتاً عملیات بدر شرکت کرد.
در بیست‌وششم اسفندماه ۱۳۶۳، در منطقه عملیاتی اتوبان بصره ـ بغداد، هنگامی که آماده شلیک گلوله آرپی‌جی بود، هدف تیر مستقیم دشمن قرار گرفت و به مقام والای شهادت نائل آمد. پیکر مطهر این شهید بزرگوار امامزاده محمد کرج به خاک سپرده شد.
ویژگی‌های برجسته اخلاقی و معنوی:
شهید «مهدی فتح‌اله‌زاده» مردی با قرآن بود. نماز اول وقت و جماعت را ترک نمی‌کرد و دیگران را نیز به این عمل سفارش می‌نمود. در اخلاق، جوانی متواضع، انقلابی، باایمان، باصفا و پرتلاش بود. آن‌گونه که دوستانش روایت می‌کنند، همواره در حال یادگیری، کمک به دیگران، خدمت به خانواده و یاری انقلاب اسلامی بود.
نگاهی به وصیت‌نامه و پیام شهید:
در بخشی از وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد:
«در حرکت‌ها و موضع‌گیری‌های خود تنها امام عزیز را الگوی خود قرار دهید که تنها او نایب برحق امام زمان (عج) می‌باشد... شهیدی که به زمین می‌افتد، زمزمه‌های آخرین لحظاتش دعا برای امام امت است و بعد هم می‌گوید:ای کاش صد‌ها جان داشتم و فدای این رهبر می‌نمودم.»
و در پیامی به خانواده‌اش تاکید می‌کند:
«پدر و مادرم! همچون زینب باشید و در غم شهادت من، دشمنان دین و انقلاب را حتی لحظه‌ای شاد نکنید. شما با صبرتان، ادامه‌دهنده راه حسین (ع) و یارانش هستید.»
سخن پایانی:
شهید روحانی «مهدی (عیوض) فتح‌اله‌زاده» نمونه‌ای روشن از طلبه‌ای بود که نه تنها در میدان علم و معرفت، بلکه در میدان خون و جهاد نیز پیش‌گام بود. او با بصیرتی الهی، پیروی از امام «خمینی» و عشق به اهل‌بیت (ع)، راهی را انتخاب کرد که انتهای آن شهادت و جاودانگی بود. زندگی او الگویی بی‌بدیل برای جوانان مؤمن و انقلابی امروز است.
انتهای پیام/
