گروه جامعه دفاع‌پرس: تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک ایران به ۱۲ روز ختم نشد، اثرات و تبعات این جنگ بی شک تا سالیان سال بر دوش این سرزمین سنگینی خواهد کرد، از داغ تا آوارها؛ بازماندگان خانه‌های ویران‌شده در جریان حملات موشکی با امیدی که اکنون به ناامیدی تبدیل شده و با دل‌هایی داغدار برای از دست دادن عزیزانشان، بدون خانه و کاشانه در هتلی در تهران روز را به شب می‌رسانند.
فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت در گزارش اجمالی ۱۲ روز جنگ از آسیب به سه هزار و ۵۰۰ واحد مسکونی خبر داد و گفت: آسیب‌ها از جزئی مثل شکستن شیشه تا کلی که نیاز به تخریب دارد دسته‌بندی شده است، ۳۵۰ واحد آسیب‌دیده در شهر تهران قرار دارد و برای اسکان مردم با هماهنگی وزارت میراث فرهنگی، هتل لاله در شهر تهران و سایر مهمان پذیر‌های اعلامی در سایر شهرستان‌ها در اختیار قرار گرفته است.
با چند نفر از شهروندان تهرانی که خانه هایشان در جنگ ۱۲ روزه آسیب دیده یا کاملا از بین رفته و اکنون در هتل لاله تهران ساکن هستند به گفت‌و‌گو نشستیم.
اصابت موشک در ۳:۲۲ دقیقه به ساختمان اساتید
آقای علیخان که یکی از ساکنان منطقه دو سعادت آباد در یکی از واحد‌های مجتمع اساتید سرو بود در مورد روز واقعه به خبرنگار ایرنا گفت: ۳:۲۲ دقیقه صبح جمعه ۲۳ خرداد در منزلمان خواب بودیم که با صدای شدید انفجار، لرزش ساختمان و صدای ریزش نخاله از خواب بیدار شدیم و نمی‌دانستیم چه اتفاقی رخ داده است. بعد از چند ثانیه متوجه شدم خانه دکتر تهرانچی رئیس دانشگاه آزاد که در طبقه ششم ساکن بودند مورد اصابت موشک یا بمب قرار گرفته است. از قبل احتمال چنین حادثه‌ای را نمی‌دادم، چون ایران در حال مذاکره با امریکا بود.
وی افزود: ما ساکن طبقه دوم ساختمان بودیم. صدای شدید ریزش نخاله از طبقات بالا می‌آمد، نمی‌دانستم ابعاد فاجعه تا چه حد است و چقدر برای فرار فرصت داریم. یک تا دو دقیقه طول کشید تا خود را به طبقه پایین رساندیم.
ساکن ساختمان سرو ادامه داد: دود فراوان و صدای جیغ ساختمان را در بر گرفته بود. بعد از اینکه همسرم را از ساختمان بیرون بردم برای بیرون آوردن خانواده‌ام که در بلوک دیگری ساکن بودند و کمک به دیگران به ساختمان بازگشتم. خوشبختانه پدر و مادرم در این حادثه آسیبی ندیدند.
علیخان اضافه کرد: این ساختمان دارای چهار طبقه است و در هر طبقه چهار واحد قرار داشت به جز اسکلت ساختمان که ممکن است آسیب دیده باشد هر ۱۶ واحد آسیب جدی دیده است. تاسیسات کل برج قطع شده و تمام ساکنان آنجا را تخلیه کردند، چون شرایط سکونت در این ساختمان وجود ندارد و موقع آواربرداری امکان تخریب ساختمان هست.
وی گفت: در این حادثه بسیاری از ساکنان این ساختمان را که اساتید و خانواده هایشان و اکثرا دکتر، مهندس و استاد دانشگاه بودند از دست دادیم. من جنگ را محکوم می‌کنم و معتقدم مسائل باید با گفت‌و‌گو حل شود.
وسایل خانه ۲۴ ساعت زیر آب بود
این ساکن ساختمان سرو در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه تاکنون اقدامی برای بازسازی خانه و یا مبلغی برای رهن و اجاره خانه به شما داده شده است، اذعان داشت: مباحث کلی در این خصوص را از طریق تلویزیون دیدم، اما تاکنون کسی در این خصوص با ما تماس نگرفته است. فقط ما و افرادی که به آنها دسترسی داشتند را در هتل اسکان دادند.
علیخان ادامه داد: ماموران آتش نشانی آتش را با آب خاموش کردند، چون ساختمان فلزی بود و اگر خاموش نمی‌شد کل ساختمان آوار می‌شد. تمام وسایلمان ۲۴ ساعت زیر آب بود باید زودتر مکانی در اختیار ما قرار داده شود تا بتوانیم وسایلی که سالم مانده را جابه جا کنیم.
همسرم نصف شب‌ها ساعت سه و چهار از خواب می‌پرد و از کوچکترین صدایی وحشت دارد؛ باید تحت درمان روانپزشک قرار بگیرد من با این موضوع کنار آمدم، اما مواجهه با این موضوع برای افرادی که ضعیف‌تر هستند سخت است.
کشتار غیرنظامیان در ساختمان سرو
همسر علیخان نیز گفت: ساکن این ساختمان انسان‌های بسیار شریف و آبرومندی بودند که فقط به فکر خانواده و تحصیل علم بودند. ما خیلی ناراحت هستیم که این افراد عزیزان خود را از دست دادند. آقای رسولی ساکن طبقه سه این ساختمان دختر، داماد و نوه دو ماهه خود را که کوچکترین شهید این جنایت بود از دست داد و ما از این اتفاق بسیار تحت تاثیر قرار گرفتیم.
وی افزود: در این حادثه کودکان زیادی در آتش سوختند، یا زیرآوار ماندند و یک دختر ۱۲ ساله از پنجره به بیرون پرت شد. برخی از کودکان هم خانواده خود را از دست دادند مثل یک دختر دو ساله که تازه زبان باز کرده و پدرش را از دست داده است. مادرش گفت «دخترم می‌گوید بابا نیست»، اینها درد است. چشم چب من هم در این حادثه بر اثر انفجار آسیب دید و مدت زیادی درگیر درمان بودم. این اتفاق برای ما غیرقابل باور است و هنوز این اتفاق را باور نکرده‌ایم. دیگر نه خانه و نه جایی برای زندگی داریم.
با دیدن خانه، صحنه‌های دردناک حادثه برایمان تکرار می‌شود
همسر علیخان درباره خدمات دهی در هتل نیز گفت: خدمات دهی هتل خوب است مشکلی نداریم. اما نمی‌توانیم وسایلی که سالم مانده را جابه جا کنیم و از لحاظ روحی در وضعیتی هستیم که حتی نمی‌توانیم لباس خود را عوض کنیم یا به فکر چیزی باشیم. هر روز به خانه سر می‌زنیم و بعد از دیدنش دوباره آن صحنه‌های دردناک برایمان تکرار می‌شود.
اصابت پنج ترکش به سه عضو خانواده‌ام
سارا یکی دیگر از افرادی که ساختمان محل زندگیشان در محله تهرانپارس تهران مورد حمله رژیم صهیونیستی قرار گرفته است در روایت این حادثه گفت: همسرم حوالی ساعت ۱۵ بعدازظهر داخل ماشین جلوی در خانه منتظرم بود بعد از قفل کردن در خانه با مادر همسرم در حال بیرون آمدن از خانه بودیم که صدای اصابت موشک به ساختمان را شنیدیم و کچ، شیشه و نخاله‌های ساختمان در حال فرو ریختن بود با عجله به سمت خیابان دویدیم و همسرم را صدا زدیم. «بغض راه گلوی سارا را سد می‌کند، اما او اجازه نمی‌دهد اشک از چشمانش جاری شود و به گفته هایش ادامه می‌دهد.» اطراف خانه شلوغ شده بود و خبری از همسرم نبود. بعد از مدتی متوجه شدم او از دور در حال آمدن به سمت ماست و یک دستش خونی است. موقع حادثه همسرم در خودرو خود در چهار کیلومتری محل اصابت موشک قرار داشت و یک ترکش به دستش اصابت کرده بود.
وی افزود: همسرم برای پیدا کردن پدرش بالای سر جنازه‌ها می‌رفت، صحنه دردناکی بود. ما نمی‌دانستیم او را با آمبولانس به بیمارستان منتقل کردند. در این حادثه یک ترکش به پیشانی مادر همسرم و سه ترکش به بدن پدرش، یک ترکش در نزدیکی قلب و دو ترکش به دست و پایش اصابت کرده بود. پزشکان ترکش کنار قلب او را خارج کردند، اما هنوز دو ترکش دیگر از بدنش خارج نشده است.
سارا اضافه کرد: ۶ ساختمان پنج طبقه مقابل خانه ما قرار داشت که فکر می‌کنم به دلیل شدت آسیب باید همه آنها خراب و از نو ساخته شود.
زندگی که بیش از چهار دهه برایش زحمت کشیده بودیم از بین رفت
فرزانه صادقی یکی دیگر از افرادی که خانه اش را در حمله رژیم صهیونیستی از دست داده است نیز در تشریح این حادثه اظهار داشت: حدود سه ساعت قبل از وقوع حادثه بعد از انجام یک کار اداری به خانه مادرم رفتیم، آنجا متوجه شدیم ساختمان خانه ما مورد اصابت موشک قرار گرفته است. فردای آن روز وقتی به خانه مراجعه کردیم با صحنه متاثر کننده‌ای مواجه شدیم و دیدیم زندگی که بیش از چهار دهه برای آن زحمت کشیده بودیم در عرض چند ثانیه از بین رفته بود. پنجره‌های دو جداره و دیوار‌ها همه کنده و مچاله شده بود. تمام در‌های کابینت ها، سرویس‌ها و اتاق‌ها از جا کنده و شکسته بود، همه ظروف خرد و خاکشیر و با انباشته‌ای از شیشه و نخاله مواجه شدیم.
وی افزود: سه دهه در آموزش و پرورش فعالیت کردم و اکنون در دوران بازنشستگی هستم، اما هنوز هم تدریس می‌کنم. بعد از این حادثه تا چند روز بسیار ناراحت بودم و نمی‌توانستم تماس‌های دوستان و همکارانم را پاسخ دهم، اما بعد از آن به خود نهیب زدم و سعی کردم بر این بحران غلبه کنم. حالا هم بسیار مقاومت می‌کنم که اشکم جاری نشود.
آسیب دیدگان جنگ تا مهیا شدن شرایط می‌توانند در هتل بمانند
محمد قنبری مدیر هتل لاله تهران به اسکان بیش از ۳۰۰ شهروند آسیب دیده جنگی در این هتل اشاره کرد و گفت: این افراد تا زمانی که مبالغی برای رهن یا امکاناتی برای جابه جایی برایشان فراهم شود می‌توانند در هتل اقامت داشته باشند.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/ 241
