به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس، «شهاب میرزایی» ازبازی سازان مستقلی است که از سال 87 وارد این حرفه نوپا شده است و تا کنون توانسته آثاری چون «دایره جنایی»، «پایان گمراهی» و «در جستجوی خوشبختی» را تولید کند. او در زمینه تولید بازی رایانهای موفق به کسب جوایزی مثل «بهترین بازی خانواده» از جشنواره رسانه خانواده شده است.
بازی «من سربازم » به منظور فرهنگ سازی و مقابله جنگ نرم است که متاسفانه در اروپا و آمریکا بر علیه ایران ساخته شده است که در آن ها بسیار زیاد از نمادهای فراماسونری استفاده شده است. این بازی سعی دارد که در این جنگ نرم سهمی داشته باشد و برای جوانان ایرانی حرفی برای گفتن داشته باشد.
شهاب میرزایی درباره شرایط تولید بازیهای رایانهای در گفتگو با خبرنگار دفاع پرس گفت: با وجود پیشرفتهایی که شده اما مشکلات خود را دارد که توجیهی برای بازیسازان انقلابی نیست. این قضیه به این برنمیگردد که حتما پولی در اختیار تیم تولید بگذارند. اثری که تولید میشود باید به دست مخاطبی که بازی برای او تولید شده برسد. یعنی باید از انتشارحمایت کنند. وقتی آثار تولیدی ما فرصت انتشار پیدا نمیکنند دشمن به خود اجازه میدهد تا آثار بعدی را تولید کند و در داخل هم این بازیها به راحتی و رایگان دانلود میشوند.
او در ادامه گفت: بازیهای رایانهای بهترین ابزار برای فرهنگ سازی است که میتواند کودکان امروز را برای مقابله با دشمن آماده کند. همچنین برای آگاه سازی برای بیداری اسلامی هم موثر است.
این کارگردان بازی های رایانهای درباره شیوه کارش میگوید: من دورهای ندیدم و همه چیز را خودم یاد گرفتم و شیوه استانداردی هم وجود ندارد. ابتدا متن بازینامه را به بنیاد ملی بازیهای رایانهای میدهیم که بعد از تصویب متن، پروانه ساخت دریافت میکند. بعد از آن رده بندی برای مجوز صادر میشود. متاسفانه معضلی که وجود دارد این است که این بنیاد در قبال انتشار مسئولیتی ندارد، این بنیاد تنها بخش حمایتی دارد.
کارگردان «من سربازم» همچنین درمورد آموزش به جوانان در این حوزه گفت: بنیاد ملی بازیهای رایانهای گام بلندی دراین زمینه برداشته و آن تاسیس انستیتوی بازیهای رایانهای است که در آن هنرجویان را آموزش میدهد. حتی یک رشته به نام بازی سازی هم راه اندازی شده است.
«میرزایی» در مورد سرمایه گذاری در بازیهای رایانهای معتقد است: در ساخت بازی گروههایی مثل نویسنده، طراحی مراحل، برنامه نویس، کارگردان، مدیر هنری و مدیر پروژه حضور دارند و همه این ها هزینههای خود را دارد و به دلیل هزینه سنگین تولید، بازگشت سرمایه به سختی صورت می گیرد. مثلا برای من در حد پرداخت دستمزد عوامل است که فقط ممر درآمدی باشد.
وی افزود: در فروش آثار بازی هم یک شکل واحدی وجود ندارد و هر ناشر شیوه خود را دارد. بعضیها پول تبلیغات را از تولیدکننده میگیرند و بعضی از همان ابتدا اثر را از تولید کننده میخرند و اینکه تیراژی که قرار است منتشر شود و چطور توزیع شود با ناشر است و تولید کننده سهمی ندارد.
بازی ساز «دایره جنایی» اضافه کرد: یکی از مشکلات ما نداشتن تشکل و یک صنف است و اختلافات احتمالی بین اعضای تولید کننده را بنیاد ملی بازیهای رایانهای انجام میدهد.
این فعال بازی رایانهای در پایان گفت: جوانان ایرانی به لحاظ دانش نرم افزاری مسلط هستند و تعدادشان هم زیاد است. بازیهای رایانهای ایران در خاورمیانه حرف اول را میزنند و آن هم در رقابت با کشورهایی مثل ترکیه و مالزی حتی بازی خوبی مثل «گرشاسبنامه» در سطح جهانی منتشر شده و مخاطبان خود را دارد. بازی در ایران به اتکای بنیاد ملی بازیهای رایانهای در حال رقابت با اروپا است و درخواستی که از بنیاد دارم این است که به آثار انقلابی و ارزشی توجه ویژهای داشت.
