به گزارش خبرنگار بین‌الملل
دفاع‌پرس، کوبا در سال‌های اخیر با بحران شدیدی در حوزه اقتصاد و انرژی روبهرو است که زندگی روزمره مردم را کاملا تحت تأثیر قرار داده است.
در حال حاضر دولت کوبا برای جمع‌آوری زباله‌ها از سطح شهر با بحران مواجه است. بوی زباله در خیابان‌های هاوانا تنفس را برای مردم دشوار کرده و آشغال‌های انباشته بعضا خیابان‌ها را مسدود می‌کند. زباله‌جمع‌کن‌ها اعتصاب نکرده‌اند، اما به دلیل پایین بودن حقوق، اهتمامی به انجام وظایف خود ندارند. اما این فقط یکی از نشانه‌های افول تاریخی کوباست و باید خاموشی‌های طولانی و قطعی آب را هم به آن افزود.
طبق آمار‌های دولتی، اقتصاد کوبا در سال ۲۰۲۴ حدود ۱.۱ درصد کوچک‌تر شد و سازمان ملل پیش‌بینی می‌کند که اقتصاد این کشور امسال هم ۱.۵ درصد دیگر کوچک شود. در حالی که مسئولان کوبایی از سال ۲۰۲۳ در حال سخنرانی درباره پایان دادن به وضعیت فوق‌العاده اقتصادی هستند، تورم در این کشور همچنان دو رقمی است.
قطعی‌های برق در برخی مناطق به ۲۰ ساعت رسیده، بخش تولید در کوبا فلج شده و چراغ‌های راهنمایی و رانندگی از کار افتاده است. قطعی‌های همزمان که اغلب بیش از ۴۰ درصد کشور را درگیر می‌کند، مردم را به تغییر سبک زندگی مجبور کرده است.
زیرساخت‌های انرژی در کوبا سال‌هاست که از فقدان سرمایه‌گذاری رنج می‌برد. وقوع طوفان در سال گذشته وضعیت را بدتر کرد و منجر به اعتراضات سراسری شد. در هفته جاری ساکنان هاوانا برای اعتراض به کمبود آب خیابان‌ها را مسدود کردند. حدود یک میلیون نفر -معادل ۱۰ درصد جمعیت- با قطعی آب روبهرو هستند، زیرا قطعی برق امکان پمپاژ آب را از بین می‌برد.
«مائوریسیو ده میراندا پاروندو» اقتصاددان کوبایی با اشاره به وضعیت رکود تورمی؛ می‌گوید: «بخش تولید فروپاشیده، کمبود عرضه تشدید شده و نیاز به واردات غذا، سوخت و کالا‌ها اوج گرفته است. ونزوئلا از سال ۲۰۱۱ هر روز ۱۰۰ هزار بشکه نفت برای کوبا ارسال می‌کرد که این رقم به یک سوم کاهش یافته است. این اتفاق ضربه سنگینی به کوبا زده. بحران انرژی به قطعی اینترنت دامن زده و اعتراضات دانشجویی را گسترش داده است».
این وضعیت صنعت گردشگری در کوبا را به مرز نابودی رسانده است. شمار گردشگران خارجی ظرف یک سال اخیر با ۲۰ درصد کاهش روبهرو شده و فقط ۲۴ درصد از ظرفیت هتل‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. خاموشی‌های طولانی و تعطیلی رستوران‌ها در شب تجربه ناخوشایندی برای گردشگران رقم می‌زند و آنها را برای سفر به مقاصدی دیگر متقاعد می‌کند.
تولید شکر به عنوان مهم‌ترین محصول در اقتصاد کوبا، در سال جاری به کمتر از ۱۵۰ هزار تن رسید که بدترین رکورد در قرن اخیر است. بر این اساس باید گفت گردشگری و شکر به عنوان لوکومیتو‌های اصلی اقتصاد کوبا از کار افتاده‌اند.
از سوی دیگر سهمیه غذای کوپنی بویژه اقلامی، چون برنج، روغن، شیر کاهش یافته است. در برخی از مناطق کوبا بیش از هشت ماه است که مصرف گوشت مرغ به صفر رسیده است. با این حال دولت حقوق بازنشستگان را از ۶۵ دلار (۶ میلیون تومان) به ۱۶۰ دلار (۱۵ میلیون تومان) افزایش داد که در نوع خود قابل توجه است.
مهاجرت انبوه از کوبا در سال‌های اخیر به شدت افزایش یافته و در سال ۲۰۲۴ پس از تجربه چهار سال کاهش متوالی، جمعیت به کمتر از ۱۰ میلیون نفر رسید. از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۴، میانگین تولید ناخالص ملی کوبا فقط ۱.۱ درصد بوده است.
دولت کوبا منشاء مشکلات کشور را تحریم‌های ظالمانه آمریکا و شرایط سخت ناشی از همه‌گیری کووید-۱۹ می‌داند و در عین حال به نارضایتی مردم هم اذعان دارد.
انتهای پیام/ ۹۴۴
