به گزارش گروه استان های دفاع‌پرس-«منصور درویشی» نویسنده وخبرنگار دلنوشته‌ای با مضمون قدردانی از نقش زنان و خانواده در دفاع مقدس منتشر کرد.
دفاع مقدس، نه تنها نبردی در جبهه‌ها، بلکه حماسه‌ای بود که در هر خانه، هر دل و هر نفس جاری شد؛ و در این میان، زنان، ستون‌های استوار مقاومت با مهربانی و اقتدار حماسه‌ها آفریدند.آنان، گاه مادرانی بودند که پاره‌های تنشان را با دست خویش راهی میدان عشق کردند و پشت سرشان، دعای خیر و چشمانی اشک‌بار، اما امیدوار بدرقه راهشان بود. هر شب، با تصاویری از فرزندانشان نجوا می‌کردند و هر صبح، با صبر ایوب، قامت خمیده‌شان را راست نگه می‌داشتند.
این مادران، معلمین عشق و ایثار بودند که درس پایداری را در مکتب خانه دل به فرزندانشان آموختند؛ و گاه، همسرانی بودند که تنهایی را به آغوش کشیدند، اما هرگز گلایه نکردند. خانه‌هایشان، سنگر آرامش بود برای مردانی که از خط مقدم بازمی‌گشتند، و دستانشان، التیام‌بخش زخم‌های خستگی و دلتنگی. دختران این سرزمین نیز، هر یک به نوعی، سهم خود را ادا کردند. برخی در پشت جبهه‌ها، با کمک‌های امدادی و پشتیبانی، بار را از دوش رزمندگان برداشتند.
برخی دیگر، با پخت نان، دوخت لباس و بسته‌بندی مایحتاج، گرمای محبت را به جبهه‌ها فرستادند. هر سوزن که بر پارچه می‌نشست، هر دانه برنج که پاک می‌شد، و هر نجوای دعا، همگی بخشی از این حماسه عظیم بود.
خانواده، این نهاد مقدس، در دفاع مقدس به مثابه یک قلعه مستحکم عمل کرد. محلی که ارزش‌ها و آرمان‌ها در آن پرورش می‌یافت، و روحیه جهاد و شهادت‌طلبی در آن تنفس می‌کرد. پدران، با صلابت و اقتدار، فرزندان را به مسیر حق راهنمایی می‌کردند و خواهران و برادران، هم‌پیمان یکدیگر، در راه حفظ ارزش‌ها ایستادگی می‌کردند. آری، نقش زنان و خانواده در دفاع مقدس، تنها به حضور فیزیکی در میدان نبرد محدود نمی‌شد.
این نقش، ریشه‌ای عمیق‌تر در فرهنگ، اعتقاد و انسانیت داشت. آنان با صبر، ایثار، مقاومت و امید، بذر‌های پیروزی را در خاک میهن کاشتند و با خون دل آبیاری کردند. تاریخ، هرگز فراموش نخواهد کرد که چگونه زنان این سرزمین، با قلبی پر از ایمان و دستانی پر از محبت، حماسه‌ای آفریدند که تا ابد بر تارک افتخارات این مرز و بوم خواهد درخشید. نامشان جاودان و یادشان گرامی باد.
انتهای پیام/
