گروه استان‌های دفاع‌پرس- «غلامرضا تدینی‌راد» رئیس مرکز رصد فضای مجازی، اطلاع‌رسانی و افکار عمومی فرماندهی انتظامی خراسان رضوی؛ افسر پلیس و همسرش، هجدهم خرداد ۱۳۷۱ در «مشهد» صاحب فرزندی شدند که اسمش را مهران گذاشتند.
از همان کودکی می‌گفتند پیشانی‌اش بلند است و چهره‌اش نورانی، همیشه لبخندی شیرین بر لب داشت.
پسر جناب سرهنگ اقرع خیلی زود قد کشید و برای خودش مردی شد. پا توی پوتین‌های بابا کرد و گفت: عاشق لباسی است که یک عمر قهرمان زندگی‌اش آن را پوشیده.
جوان بسیجی به دانشگاه علوم انتظامی امین فراجا رفت و دانشجوی دوره ۲۲ این دانشگاه شد. با نمره دانشجوی برتر، درجه افسری گرفت و شهریور ۱۳۹۳ لباس مرزبانی فراجا پوشید.
به منطقه نگور حد فاصل میله مرزی ۲۳۹ پایین‌تر از جکیگور اعزام شد. مادر برای پسرش دلتنگی می‌کرد و می‌خواستند بعد از گذشت چند ماه می‌گفتند اگر امکانش باشد انتقالی به محل خدمت دیگری بگیرند.
مهران گفت: باید استخاره بگیرم. نتیجه استخاره برای ماندن، خوب آمد. جوان برومند گفت: من می‌مانم، اینجا به حضورم احتیاج دارند و جای من همین جاست.
همرزمان ستوان‌یکم شهید مهران اقرع می‌گویند: هر موقع متنی یا نامه‌ای می‌نوشتیم با بسمه‌ای تعالی یا بسم الله الرحمن الرحیم شروع می‌کردیم ولی مهران همیشه می‌نوشت: «بسم رب الشهدا و صدیقین».
مهران روز‌های قبل از شهادتش چند بار به زبان آورد بچه‌ها رضایت پدر و مادر مهم‌ترین شرط زندگی است. او چند جز قرآن حفظ کرده بود و می‌خواست حافظ قرآن بشود.
هفدهم فروردین ۱۳۹۴ سرهنگ بازنشسته‌ی پلیس و همسرش خبری شنیدند که برایشان سنگین بود.
مهران و همرزمانش هنگام پایش نوار مرزی در منطقه نگور استان سیستان و بلوچستان از سوی گروهک بزدل جیش‌الظلم مورد حمله قرار گرفتند و مظلومانه به شهادت رسیدند.
مادر این شهید سرافراز می‌گوید پسرم به نماز اول وقت و حفظ قرآن خیلی تاکید می‌کرد و همه ما باید در این دو اصل مراقبت کنیم.
انتهای پیام/
