حسین کاجی، مدیرعامل انتشارات «حماسه یاران»، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، با بیان اینکه ورود به عرصه ادبیات دفاع مقدس یک ضرورت است، اظهار داشت: علامه مجلسی با امکانات محدود زمان خودش ۲۰ تألیف دارد و یک اثرش بیش از ۱۱۰ جلد است. یعنی علما و مراجع بزرگ گذشته وقت خود را صرف مطالعه، پژوهش، تحقیق و تولید علم می‌کردند. بنابراین کمتر می‌بینیم که آنها درگیر ساخت‌وساز یا امور ظاهری حوزه باشند بلکه تمام وقتشان برای علم بود. امروز هم جامعه ما نیاز دارد که بزرگان دین در حوزه کتاب همان نگاه علامه مجلسی را داشته باشند؛ در حالی که برخی از بزرگان انرژی‌شان را صرف ساخت‌وساز و کارهای دیگر می‌کنند.
مدیرعامل انتشارات «حماسه یاران» تصریح کرد: در حوزه جهاد و شهادت نیز همین‌گونه است. «شهید مطهری» حدود ۷۰ اثر دارد. اگر این آثار را در تعداد مخاطبان، چاپ‌ها و کشورهایی که مطالعه شده ضرب کنیم، به رقم عظیمی می‌رسیم. تقریباً در همه کشورهای اسلامی مبانی فکری شهید مطهری شناخته شده است. هفته کتاب‌خوانی یک بهانه است تا این شخصیت‌های علمی را به جامعه معرفی کنیم.»
وی با بیان اینکه سوژه‌های فراوانی برای نگارش کتاب وجود دارد، تصریح کرد: ما رویدادهایی مثل «قهرمان من» را داریم؛ زنانی که اگر روایت و ثبت نشوند، در آینده تبدیل به افسانه می‌شوند و کسی باور نمی‌کند چنین چیزهایی ممکن بوده است. مثلاً در کتاب «تب ناتمام»، می‌دیدیم مادری «۱۷ سال در اتاق سه در چهار»با فرزندش زندگی کرده بود. یا پسری که جانبازِ بدن‌ضعیف بود و می‌گفت: «من هر روز لباس پدرم را اتو می‌کردم.» چه نوع پرستاری در تاریخ جهان و ایران شبیه این پیدا می‌کنید؟
کاجی با توصیه برای پرداختن به ادبیات دفاع مقدس گفت: به نظرم در این زمینه دو کار مهم و ضروری است، یکی «کتابت درست» و دیگری «روایت صحیح». اگر بخواهیم ایرانی قهرمان و ایرانی خدمت‌گزار تربیت کنیم، باید کسانی را که توان روایتگری دارند و کسانی را که قدرت کتابت دارند حمایت کنیم. حضرت آقا نیز در بیاناتشان همین دو نکته را به ما گوشزد می‌کنند: «کتابت خوب و روایت خوب.»
مدیر انتشارات حماسه یاران ادامه داد: به نظر من حضرت آقا یک جبهه جدید باز کرده‌اند؛ جبهه‌ای که در آن «زنان» نقش مهمی دارند. زنانی که در گذشته کمتر احساس می‌کردند در جامعه نقشی دارند، امروز می‌بینیم علم روایت و کتابت را به‌دست گرفته‌اند. زنان ما هم خوب روایت کرده‌اند و هم خوب کتابت کرده‌اند.
وی افزود: این نگاه آقا یک نگاه زنانه دارد، به این دلیل که ستون تربیت و محور مدیریت خانواده «مادر»است. امیدوارم در هفته کتاب، به نکاتی که حضرت آقا فرمودند توجه شود؛ از جمله اینکه نویسندگان لزوماً نباید مشهور و صاحب آثار متعدد باشند. همان‌طور که در گذشته نویسندگان بزرگی داشتیم، اما امروز هم نیاز داریم نویسندگان جدید کشف شوند.
کاجی اعتماد به جوان را سیره رهبر انقلاب دانست که در امتداد سیره حضرت امام خمینی (ره) صورت گرفته است و ادامه داد: برخی می‌گفتند برای نوشتن درباره شهدا باید ۴۰ یا ۵۰ سال زمان بگذرد؛ اما امروز، همان‌طور که شما گفتید، جبهه جدیدی باز شده و این جبهه باعث شده نویسندگان تازه‌نفس وارد میدان شوند؛ نویسندگانی که شاید کسی نشناسدشان. این دقیقاً «سیره حضرت آقا» ست، همان‌طور که امام خمینی(ره) نیز به جوان‌هایی که کسی نمی‌شناختشان اعتماد کرد. امام به آنها میدان داد، جرأت داد، استعدادشان را دید و تحویلشان گرفت لذا فرماندهان جوان مثل محسن رضایی در همان سنین کم رشد کردند. بیشتر فرمانده لشکرهای ما زیر ۲۷ یا ۲۸ سال سن داشتند و سابقه‌ای هم نداشتند.
مدیر انتشارات حماسه یاران تصریح کرد: امام با فرمول «تدبیر، تلاش، توکل، توسل» سبک جدیدی از مدیریت دفاع مقدس را ارائه کرد. نمونه‌اش «شهید مهدی زین‌الدین» است؛ ۲۲ سال داشت اما فرمانده لشکر ۱۶ هزار نفره بود. نیروهایش از ۲۸ شهر مختلف با فرهنگ‌ها و سلیقه‌های متفاوت بودند، ولی یک‌بار ندیدیم بینشان اختلافی پیش بیاید. وقتی شهید شد، ۸۰ درصد نیروها اهل نماز بودند. این‌ها همه تربیت‌یافته امام بودند.
وی ادامه داد: هیچ‌کدام از آن فرماندهان دانشگاه نظامی نرفته بودند، اما با مسئولیت‌پذیری، شب و روز مطالعه می‌کردند؛ تمام کتاب‌های حوزه نظامی‌گری را خواندند و با بحث و گفت‌وگو به فهم عمیقی از جنگ و عملیات رسیدند. حضرت آقا در جنگ سخت آن زمان حضور داشت، و امروز در «جنگ نرم» جوانان را به میدان آورده‌اند؛ به آنها جرأت داده‌اند و افراد جدیدی را وارد حوزه کتاب و روایت کرده‌اند.
کاجی در ادامه گفت: برای اولین‌بار بود که چنین حرکتی شکل می‌گرفت. مثلاً الان آقا «سه بار با انجام تقریظ» برای انتشارات حماسه یاران توجه نشان دادند درحالی که شاید کسی نام این انتشارات را نشنیده باشد؛ در یک ساختمان اجاره‌ای، با چهار کارمند. اما نتیجه کار عظیم بوده است. همه نویسندگان ما افراد گمنام و تازه‌کار بودند. ما رفتیم آنها را از خانه‌هایشان پیدا کردیم؛ گفتیم بیایید نویسنده شوید. آموزش ابتدایی دادیم، اصطلاحات جنگ را توضیح دادیم، فضای دفاع مقدس را برایشان تبیین کردیم. سپس سوژه‌هایی که روی آنها کار کرده بودیم معرفی کردیم. برخی از نویسنده‌ها می‌ترسیدند و می‌گفتند توان نداریم. من همیشه می‌گفتم: دوست دارم قبل از اینکه اسم شما روی سنگ قبر نوشته شود، روی کتاب نوشته شود.
انتهای پیام/ 121
