استادیار پژوهشگاه قرآن و حدیث قم:

دین‌گریزی، فسق و تجملگرایی نتیجه خوشگذرانی زر اندوزان است

استادیار پژوهشگاه قرآن و حدیث قم با استناد به آیاتی از قرآن کریم، کفر و انکار نسبت به پیامبر اکرم(ص)، فرهنگ‏‌سازی روحیه و خصلت تجمل‎گرایانه و فسق را از جمله نتایج خوشگذرانی زر اندوزان دانست.
کد خبر: ۹۲۰۶۳
تاریخ انتشار: ۲۹ تير ۱۳۹۵ - ۱۱:۴۳ - 19July 2016

دین‌گریزی، فسق و تجملگرایی نتیجه خوشگذرانی زر اندوزان است

 به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس، حجتالاسلام امیرخانی، استادیار پژوهشگاه قرآن و حدیث قم با اشاره با اینکه مصرفزدگی، اسرافگرایی و استفاده بیرویه از اموال را خداوند با واژه "مترفین" در قرآن یاد کرده است، اظهار کرد: از جمله عواقبی که خداوند برای این دسته از مردم برشمرده، کفر و انکار نسبت به پیامبر اکرم(ص) است. خداوند در این مورد در آیۀ 34 سوره سبأ میفرماید: "وَ ما أَرْسَلْنا فی قَرْیَةٍ مِنْ نَذیرٍ إِلاَّ قالَ مُتْرَفُوها إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ کافِرُونَ؛ و [ما] در هیچ شهری هشداردهندهای نفرستادیم، جز آنکه خوشگذرانان آنها گفتند: ما به آنچه شما بدان فرستاده شدهاید کافریم".

وی با اشاره به اینکه معیار این گروه از افراد بر اساس مادیات است، افزود: در آیه بعد خداوند میفرماید که اینگونه افراد با معیار قرار دادن کثرت اموال و اولاد از توجه به عقاب خداوند باز میمانند «وَ قالُوا نَحْنُ أَکْثَرُ أَمْوالاً وَ أَوْلاداً وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبینَ؛ و گفتند ما دارایی و فرزندانمان از همه بیشتر است و ما عذاب نخواهیم شد» این در حالی است که خداوند معیار را فضایل انسانی در پرتو توجه به خداوند و آخرت قرار میدهد؛ بنابراین نتیجه نگرش دنیاطلبانه، کفران نعمت دین و ولایت است.

امیرخانی ضمن هشدار نسبت به اینکه گسترش روحیه تجملگرایانه و مترفیت تغییر معیارهای عمومی را در بر دارد، تصریح کرد: از جمله آسیبها و تهدیداتی که از سوی دنیاگرایان و زراندوزان متوجه جامعۀ اسلامی میشود، فرهنگسازی روحیه و خصلت تجملگرایانه در بین عموم مردم است. عاقبت جامعهای که چنین فرهنگی در آنها نهادینه شود هم کفران نعمات الهی و رویگردانی از دیانت است.

وی گسترش فسق را از دیگر تبعات خصلت تجملگرایانه دانست و تصریح کرد: جدا از اینکه خصلت اشرافیت خود باعث اسراف و تبذیر میشود، عواقب بدتری همچون فسق را به همراه دارد؛ خداوند در آیۀ 16 سورۀ اسراء میفرماید «وَ إِذا أَرَدْنا أَنْ نُهْلِکَ قَرْیَةً أَمَرْنا مُتْرَفیها فَفَسَقُوا فیها فَحَقَّ عَلَیْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْناها تَدْمیراً؛ و چون بخواهیم شهری را هلاک کنیم، خوشگذرانانش را وا میداریم تا در آن به انحراف [و فساد] بپردازند و در نتیجه عذاب بر آن [شهر] لازم گردد، پس آن را [یکسره] زیر و زبر کنیم.» و نیز طبق این آیه مقدمه هلاکت و عذاب اقوام، رواج تجملگرایی توسط افراد خاص جامعه است.

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار