میرزاحسن علی‌رغم میل باطنی‌اش از میدان رزم برگشت و پشت خط به انتظار ماند که پیکر شهیدش را بیاورند. اما عباس مفقودالاثر شده بود. او ساک عباس را با خود به ارسک آورد و حالا روضه حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام برای پدر معنی می‌داد که دستی به کمر داشت و ساکی بر دست. پدر آمده بود همانند جدش حسین که به سمت خیمه‌گاه می‌آمد و زیر لب زمزمه داشت: «جوانان بنی‌هاشم بیایید».