شهر مایر

در راه برگشت از جنوب حلب به مقر بودیم که می دیدم متاهل‌ها صبرشان لبریز شده و پشت هم از دلتنگی همسرانشان می‌گفتنُ دَم از شیرین زبانیِ فرزندانشان. دروغ چرا!! منُ بچه‌های دیگر حسودی‌مان می شد. همه‌اش در دلُ ذهنمان، خود را جای آن‌ها گذاشته و طعم شیرین دوتایی شدن را مزه مزه می‌کردیم.