شهید چمران از اشرافی گری بیزار بود / وقتی چمران روبروی کاخ سفید تحصن کرد
مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری دفاع مقدس گفت: ورود شهید چمران به آمریکا مصادف است با ورود ایشان به دانشگاه تگزاس و تحصیل ایشان در رشته الکترونیک در مقطع فوق لیسانس. ایشان از تگزاس به دانشگاه برکلی در کالیفرنیا می رود و در رشته فیزیک هسته ای تحصیل می کند و موفق به دریافت مدرک دکتری می شود و پس از آن در یک مرکز تحقیقاتی که زیر نظر ناسا اداره می شود کارخود را آغاز می کند.
وی افزود: ایشان در انجمن اسلامی ایرانیان مقیم آمریکا و همچنین در انجمن دانشجویان مسلمان آمریکا و کانادا حضوری فعال و جدی داشته و بحث های سیاسی و سخنرانی های خود را در قالب انجمن دانشجویان مسلمان انجام می داده است.
رئیس شورای شهر تهران تصریح کرد: ایشان در مقطعی از مبارزات سیاسی اش علیه رژیم شاه دست به اعتصاب غذای یک هفته ای زده و روبروی کاخ سفید تحصن کرده است، تحصنی که به بازداشت و دستگیری او منجرشده است.
چمران اظهار داشت: ایشان به عنوان یک دانشمند مبارزات سیاسی خود را ادامه می دهد و تا بدانجا پیش می رود که دیگر نمی تواند در آمریکا بماند و زندگی کند بنابراین بارمهاجرت می بندد و از آمریکا به الجزایر می رود و سپس به مصر. مدتی درمصر می ماند و در آنجا آموزش جنگ های کلاسیک و چریکی می بیند و دراین زمینه به مهارت می رسد، پس از مصر به لبنان می رود و مبارزات سیاسی و چریکی اش را درآنجا ادامه می دهد.
وی افزود: شهید چمران به خاطر صمیمیت و صداقتی که در رفتار و گفتار داشت همه را جذب می کرد. او زمانی که در برکلی دوره دکتری خود را می گذارند در انجمن اسلامی دانشگاه هفته ای یک بار برای حضار سخنرانی می کرد. یکی از مخاطبین او دختر یکی از کتاب فروشی های برکلی بود که با شنیدن صحبت های شهید چمران به ایشان و دین اسلام علاقه مند شد و پس از مسلمان شدن در همان آمریکا با ایشان ازدواج کرد.
مهدی چمران تاکید کرد: شهید چمران انسانی ساده زیست بود و به شدت از تجملات و اشرافی گری بیزار بود. ایشان زمانی که آمریکا بود می توانست در بهترین خانه ها و در بهترین امکانات زندگی کند اما این کار را نکرد و به همراه همسرش برای مدتی طولانی در کاروانها یی که برای افراد فقیر در نظر گرفته بودند زندگی کرد.
رئیس شورای شهر تهران اظهار داشت: با اینکه شهید چمران و همسرش از اوضاع مالی بسیار خوبی برخوردار بودند اما ایشان به همه این امکانات پشت کرد و زندگی در کنارفقرا را برگزید. ایشان حتی زمانی که در ایران بود و مسئولیت داشت باز هم از خانه اشرافی استفاده نکرد و تا مدتها در زیر زمین ساختمان نخست وزیری با وسایلی بسیار اندک زندگی کرد و هیچ گاه به تجملات و اشرافی گری روی نیاورد.
