
به گزارش گروه فرهنگ و هنر
دفاع پرس، حجت الاسلام «علیرضا پناهیان» در مراسم هم اندیشی اساتید و نخبگان نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی طی سخنانی درباره این موضوع که چه کنیم دانشگاه برای ما مفید واقع شود، توضیح داد: طبیعتا سلامتی روح و روان مردم جامعه از برکات مفید بودن جمع دانشگاهی و علمی است.
وی در ادامه افزود: حضرت علی(ع) درباره اهل تقوا میفرمایند که اینها گوش خود را وقف علم و جامعه میکنند یعنی افراد متقی وقتی بخواهند برای جامعه نافع باشند طبیعتا در مقام کسب علم هم باید به دنبال علم نافع باشند. چنین چیزی باید تبدیل به فرهنگ در جامعه دانشگاهی شود.
حجت الاسلام پناهیان با بیان اینکه مسئولان دانشگاهها باید فکر کنند که چطور علم نافع در دانشگاه درونی شود، گفت: برای اینکه کسی به عنوان یک دانشمند در جامعه مفید باشد باید تفکرش را داشته باشد که چه چیز برایش در زندگی مفید است. البته ما یک مقدار در تبلیغ دین زیادی عاطفی، ایمانی و اخلاقی برخورد کردهایم. دین مجموعهای از اخلاق، ایمان و عواطف نیست محور دین عمل و برنامه عملی داشتن است.
وی با تأکید براینکه بنده خودم عملگرایانه با دین برخورد میکنم، افزود: برداشت کلیام این است که ما یک مقدار ایمان، عواطف و اخلاقزده هستیم درحالی که اولیا خدا اینطور نبودند ایمان مکرر در روایات با عمل صالح یکی دانسته شده است، آنچه روح انسان را اعتلا میبخشد حساب گرایانه و با برنامه عمل کردن است.
وی در ادامه افزود: متاسفانه ما ایمان داریم اما عادات رفتاری غلط داریم و این ولنگاری در اوقات و مفید نبودن زندگی را با نظام تشویق و تمرین نمرهای در دوران زندگی تمرین میکنیم. ما الان در حوزهای که فعالیت میکنیم با مشکل تنبلی طلبهها روبه رو هستیم. ما اگر عادات غلط داشته باشیم ایمان و اخلاق را در خدمت توجیه رفتار غلط خود قرار میدهیم.
حجتالاسلام پناهیان با اشاره به اینکه رهبری بر تولید ثروت در جامعه بارها تأکید کردند، توضیح داد: دانشجویی که بخواهد برای جامعه مفید باشد اول باید خودش طوری زندگی کند که حاضر نباشد وقت خود را هدر دهد و سبک زندگیاش مشکل داشته باشد.
وی اظهار داشت: اگر ما میبینیم گاهی دانشگاهها در پژوهشها و نیروهایی که تربیت میکنند زیاد به حال جامعه مفید نیستند این معضلات ریشه فرهنگی دارد که ما اساسا زیاد مفید زندگی کردن را تمرین نکردیم.
وی با تأکید براینکه فرق ما مومنین با مومنین ماتریالیست این است که همه واقعیتها را میبینیم، افزود: آنها بخشی از ظواهر حیات دنیا را میبینند ما میدانیم همه ذرات تسیبح خدا را میگویند. پس اگر ما میخواهیم دانشگاه برای دانشجو مفید باشد باید ما خودمان طوری رفتار کنیم که این اتفاق بیافتد که این هم از دبستان باید اتفاق بیافتد.
وی با بیان اینکه ما باید دانشجوهایی تربیت کنیم که حب مقام نداشته باشند، اظهار داشت: افرادی مثل دکتر حسابی، دکتر قریب و... ازاین دست نیستند اگر کسی حب مقام داشته باشد نمیتواند خدمت کند چرا که به چیزهای دیگر میخواهد بپردازد. پس دانشجو باید گوشش را وقف علم نافع کند و وقتش را برای کارهای مهم انجام دهد.
پناهیان اظهار داشت: کسی که میخواهد برای جهانش مفید باشد اول باید مراقبت کند و حساس باشد که چه چیزهایی را دریافت میکند ما متأسفانه فرهنگ سالی یک بار محاسبه را هم نداریم قرآن و توبه و ... بدون محاسبه نفس امکان ندارد فردی که سعی میکند برای خودش مفید باشد، کسب علم کند و حساب شده عمل کند برای وقت و حس دیگران هم ارزش قائل میشود. تا زمانی ما اینکارها را انجام ندهیم برون دادمان مفید نخواهد بود.
وی با بیان اینکه نکته دیگر ما برای اینکه برای جامعه مفید واقع شویم باید این مفید بودن را مهم تلقی کنیم، گفت: برخی افراد عادات رفتاری خوبی ندارند نباید به سرعت افراد را به بی ایمانی و بی عاطفگی معنوی و بداخلاقی و برخورداری از صفات رذیله متهم کرد. رفتارهای غلط برخی افراد غالبا نتیجه عادات بد است.
وی در ادامه افزود: زمانی که فردی فهمید باید مفید زندگی کند باید دریابد که جامعه برایش امری ناموسی است. ما در جامعه بیش از آنچه که باید سیاستزده شدهایم برخی مباحث در فضای سیاستزدگی و دو قطبی مطرح میشود که باعث میشود فرهنگ دفاع از منافع ملی از بین برود.
پناهیان اظهار داشت: تا زمانی که این مسائل فرهنگسازی نشود نمیتوانیم ما به نتیجه مورد نظر برسیم بنابراین ما باید یک خط قرمزهایی را رعایت کنیم، خیلی حرفها برای سیاسیون وجود دارد خیلی بی ادبیها ما بین سیاسیون میبینیم و خیلی هم عادی شده است.
وی در انتهای صحبتهای خود گفت: کاری کنیم که دانشجویان یادبگیرند که نخست برای خود مفید بوده و سپس برای جامعه مفید باشند. مشارکت سازمانی در اینجا خیلی اهمیت دارد.
انتهای پیام/121