خبرگزاری دفاع مقدس: حدود صد سال پیش دشمنان اسلام نبرد فرهنگی علیه ملت ایران را با هدف انهدام قدرت فرهنگی ملت مسلمان این سرزمین مقدس آغاز نمودند؛ تا پیش از انقلاب اسلامی ایران متأسفانه غلبه با آنان بود؛ ولی با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و برچیده شدن حکومت سراسر وابسته ی پهلوی بار دیگر مجد و عظمت اسلام و مردم دلیر این آب و خاک احیا شد.
ابرقدرتهای آن روزگار با ایجاد نا امنی در عمق کشور و تحریک صدام به هجوم سراسری علیه تمامیت ارضی و استقلال سیاسی جمهوری اسلامی ایران نتوانستند حیثیت از دست رفته ی خویش را جبران نمایند؛ زیرا ملت سلحشور این سرزمین جهاد در راه خدای متعال را سرلوحه ی تمام امور زندگی خویش قرار داده بود و گوش به فرمان ولی امر خویش حضرت امام خمینی (ره) تا آخرین قطره ی خون برای دفاع از اسلام، شرف و ناموس خود ایستاده بود.
رزمندگان اسلام در شرایطی به نبرد با ایادی استکبار جهانی می پرداختند که رضای خدا را در هر وضعیتی در نظر می گرفتند. در چنین شرایطی رخنه به عمق فرهنگی کشور دیگر امکانپذیر نبود؛ در نتیجه تحمیل جنگ به جای آنکه ملت ایران را نابود کند در عوض فرهنگ اسلامی-ایرانی را به سراسر دنیا صادر نمود و علیرغم خواست دشمنان نعمتی بس بزرگ برای ملت قهرمان ایران شد.
پس از خاتمه ی نبرد نظامی با استکبار جهانی کشور به سمت بازسازی ویرانه های بر جای مانده از شرارتهای ایادی آمریکا، رژیم صهیونیستی و اتحاد جماهیر شوروی سابق رفت. برنامه های پنج ساله ی توسعه، طرحهای بازسازی مناطق جنگ زده و پاکسازی مناطق آلوده به مواد منفجره ناشی از جنگ افروزی عوامل استکبار در دستور کار قرار گرفت.
پس از پذیرش قطعنامه در سال 1367، دشمن به دنبال پی ریزی جنگی نوین علیه ایران بود. اما در کشور قطعنامه نقطه پایان درگیری قلمداد شد. آنها با تصویب قطعنامه خواستند از ایران که به پیروزی های متعدد در اواخر جنگ دست یافته بود، فرصت بگیرند تا زمین جنگ را عوض کنند.
آنها جنگ نرم را در دستور کار خود قرار دادند و مبارزه فرهنگی علیه ملت ایران را در دستور کار خود قرار دادند. رهبر انقلاب با شناسایی به موقع این موضوع، در همان سال ها و به صورت پی در پی از این مسئله پرده برمی داشتند. تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی و ناتوی فرهنگی از جمله این هشدارهای رهبری در این سال ها بوده است.
چرا فرهنگ مورد غفلت قرار گرفت؟
کم کم رفتارهای مصرف گرایانه در حوزه ی اقتصاد رخ نمود؛ آرام آرام پای ماهواره به صورت غیر قانونی به خانه های مردم باز شد؛ حالا عده ای جوان و نوجوان داشتیم که برخی از آنان جبهه را دیده بودند و با وجود درک مفاهیم عمیقی همچون جهاد در راه خدا، شهادت و از خود گذشتگی هدف حمله ی فرهنگی دشمن واقع شدند. در چنین شرایطی تنها عده ی معدودی توانستند از این حملات سهمگین جان به در ببرند.
هنوز چهار سال از پایان دفاع مقدس نظامی ملت ایران نگذشته بود که آثار تجاوز خطرناک فرهنگی استکبار رخ نمود. در این میان تمام حواس مسؤولین کشور به رفع مسائل اقتصادی جامعه آن هم به شکل ناقص و بعضاً ناسازگار با دیدگاههای اسلام معطوف شده بود. تنها کسی که این خطر را به موقع تشخیص داد و نسبت به آن اعلام موضع صحیح اتخاذ کرد حضرت امام خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی بودند.
ایشان در آن مقطع زمانی همگان را به مقابله با تهاجم گسترده ی فرهنگی دشمن فرا خواندند؛ اما در همان زمان عده ای با کارشکنی و وقاحت تمام تهاجم فرهنگی را نپذیرفتند و در نتیجه عملاً کار شایسته ای در این زمینه انجام نگرفت.
بعدها تهاجم دشمن جدیتر شد و با یورشهای پی در پی آنان بخشی از مواضع فرهنگی کشور سقوط می کرد؛ در چنین شرایطی بار دیگر این سلاله ی حضرت زهرا (س) ندا داد که شبیخون فرهنگی علیه ملت ایران شکل گرفته است و باید مقابله نمود.
کم کم قوای دشمن از رخنه ی به وجود آمده استفاده کردند و در برخی نقاط با یکدیگر الحاق نمودند؛ در چنین شرایطی باز رهبر معظم انقلاب به مسأله ی تشکیل ناتوی فرهنگی از سوی دشمنان اسلام و انقلاب اشاره کردند و ملت را به مقابله با آنان فراخواندند؛ اما به علت عدم سازماندهی مناسب نیرو و نداشتن آموزش متناسب با این شرایط دشمن توانست قوای خود را متمرکز سازد و نبرد نرم خود علیه ملت ایران را علنی سازد.
با گذشت چهار سال از تعبیر مقام معظم رهبری و فرمانده کل قوا نسبت به این شرایط و فرمایش ایشان مبنی بر آنکه جوانان دانشجوی کشور، افسران این جنگ نرم هستند، باید از خویش بپرسیم که برای مقابله با این تهاجم گسترده و وحشیانه ی دشمن چه کرده ایم؟ آیا آمادگی لازم جهت مقابله با این تاکتیک جدید دشمن را در خود ایجاد کرده ایم؟ آیا نیروهای جوان و معتقد به اسلام و ارزشهای انقلاب را به سلاحهای مورد نیاز در این نبرد مجهز نموده ایم؟ یا باز هم قرار است همان قصه ی پر غصه تکرار شود و هر روز شاهد تلفات گسترده ی جوانان این سرزمین باشیم؟!
آری! ما در دفاع مقدس که در اصطلاح جنگ سخت بود با همه ی وجود ایستادیم و یک وجب از خاکمان هم در اشغال ایادی استکبار جهانی باقی نماند؛ اما به بهانه های سازندگی، توسعه ی سیاسی و برخی اقدامات دیگر از نبرد فرهنگی غافل شدیم و باید بدانیم که اگر دیر بجنبیم دشمن همه ی فضای قلبمان را تصرف خواهد نمود و دیگر هیچ راهی برای علاج این مصیبت نخواهیم یافت.
