وی افزود: دلیل این موضوع هم این بود که ترکیب شورای امنیت بویژه اعضای دائمی شورای امنیت، در جنگ بی طرف نبوده و از متجاوزان حمایت می کردند و طبیعی بود که قطعنامه هایی که از چنین شورایی صادر شود، تأمین کننده منافع متجاوز خواهد بود؛ بر همین اساس جمهوری اسلامی ایران قطعنامه های قبل از 598 را به هیچ عنوان قبول نداشت؛ چرا که تأمین کننده حقوق و منافع ملت ایران نبود و تضمینی برای کشور ما نداشت.
نگرانی های مجامع غربی از ضربه های مهلک ایران بر عراق
سردار جوانی ادامه داد: اما بعد از این که رزمندگان اسلام در مقاطع مختلف توانستند عملیات های پی درپی ای را انجام دهند، خصوصا عملیات هایی که ضربه های مهلکی بر پیکره ارتش بعثی عراق وارد کرد، نگرانی هایی در مجامع غربی شکل گرفت که اگر این روند بخواهد تداوم داشته باشد، مقاومت عراق احتمالا فرو بریزد و ایران پیروز نظامی جنگ ایران و عراق شود.
مشاور عالی نماینده ولی فقیه در سپاه خاطرنشان کرد: به نظر می رسد غربی ها برای ایجاد شرایطی که بتوانند فشارهای بیشتری بر ایران وارد کنند و ازطرفی قطعنامه ای باشد که ایران منافع خود را در آن لحاظ کند، به سمت تصویب قطعنامه 598 رفته و جمهوری اسلامی ایران هم به محض صدور این قطعنامه، آن را رد و موکول به بررسی بیشتر کرد که در نهایت وضعیتی ایجاد شد که جمهوری اسلامی ایران با ابتکاری که امام (ره) به خرج داد و هرچند آن جام زهر را نوشید ولی مصحلت دید که قطعنامه پذیرفته تا جنگ به نقطه پایانی خود نزدیک شود.
سردار جوانی تأکید کرد: در داخل کشور مجموعه های مرتبط با جنگ، اعم از دولت و غیردولت بودند که اگر نقش ها و وظایف خود را بهتر انجام می دادند، شاید موفقیت های ما به گونه دیگری رقم می خورد و سرنوشت جنگ به شکل دیگری پایان پیدا می کرد.
پذیرش قطعنامه 598 بازتاب داخلی و بین المللی فراوانی داشت
وی به بازتاب پذیرش قطعنامه از دیدگاه داخلی و بین المللی اشاره کرد و گفت: پذیرش قطعنامه بازتاب اولیه ای داشت و پیامدهای بعدی را نیز به همراه داشت.
سردار جوانی خاطرنشان کرد: پذیرش قطعنامه 598 در بدو امر یک امر باورنکردنی برای نیروهای انقلابی، حزب اللهی و رزمندگان بود؛ اما چون امام (ره) پذیرش آن را طی بیانیه ای اعلام کردند، همه به تبعیت از امر ولی فقیه آن را پذیرفتند.
مشاور عالی نماینده ولی فقیه در سپاه اظهار داشت: در مجامع بین المللی نیز بسیاری از کسانی که مدافع و حامی صدام بودند، ابراز نگرانی می کردند، اما به هرحال ابتکار عمل ایرانی ها در پذیرش قطعنامه در این نقطه، به نفع ایرانی ها تمام شد؛ چرا که برخی تصور می کردند که ایران قطعنامه را نخواهد پذیرفت و نپذیرفتن این قطعنامه، زمینه فشار بیشتری برجمهوری اسلامی ایران فراهم خواهد کرد.
پذیرش قطعنامه 598 در نهایت به نفع ملت ایران تمام شد
سردار جوانی یادآور شد: حضرت امام (ره) در مقطعی از زمان، چنین تشخیصی را مبنی بر پذیرش قطعنامه دادند، هرچند این تصمیم تلخ و سخت بود اما چون امام (ره) صادقانه و خالصانه با خدا در این مسأله معامله کرد، دیدیم پیامدهای پذیرش قطعنامه در نهایت به نفع ملت ایران شد و این یک قضاوت همگانی است که جمهوری اسلامی ایران پیروز جنگ بود، هر چند با پذیرش قطعنامه.
وی در پاسخ به این که به چه میزان به بندهای این قطعنامه عمل شد، گفت: بخش هایی از این قطعنامه از جمله بخش برگشت به خطوط مرزی شناخته شده بین المللی به صورت کامل اجرایی شد، اما بخشی از قطعنامه که به تعیین خسارت ها، غرامت ها و اینکه باید متجاوز خسارت ها و غرامت ها را بپردازد به دلیل تحولات بعدی در منطقه و جنگ عراق علیه کویت و لشکرکشی هایی که به عراق شد که منجر به سقوط صدام گردید، اجرایی نشد و طبیعی است که در این چنین شرایطی، جمهوری اسلامی ایران ملاحظات خاصی دارد؛ خصوصا با توجه به تحولات سیاسی داخل عراق که این بخش از قطعنامه کاملا اجرا نشد.
سردار جوانی خاطرنشان کرد: به هرحال این حقوق برای ملت ایران محفوظ است و شاید در شرایطی نیاز به بررسی از سوی مقامات و مسئولان جمهوری اسلامی ایران داشته باشد که در موردش تصمیم گیری شود.
مشاور عالی نماینده ولی فقیه در سپاه در پاسخ به این سوال که آیا بعد از گذشت چند سال از پذیرش قطعنامه 598، قبول این قطعنامه کار صحیحی بود، گفت: پذیرش قطعنامه از سوی امام(ره) در آن شرایط بهترین تصمیم بود؛ اما این که آیا ما می توانستیم مجموعه ای از اقداماتی را انجام دهیم که وارد آن نقطه نشویم محل بحث است؛ بحث هایی که مربوط به وضعیت قبل از قطعنامه در حوزه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، دفاعی، امنیتی و نظامی می شود به همین خاطر دو دیدگاه قابل بحث است.
سردار جوانی اظهار داشت: یک دیدگاه این است که همه مجموعه ها بهترین نقش ها را ایفا کردند که در نهایت به یک نقطه و هدف رسیدیم و دیدگاه دیگر این است که بهتر از این ها می توانستیم در حوزه های مختلف عمل کنیم که به نقطه پذیرش قطعنامه نرسیم، اما گذشت زمان نشان داد که تصمیم گیری برای پذیرش قطعنامه در آن موقعیت، تصمیم مناسبی بود که امام (ره) اتخاذ کرد و چون این تصمیم را امام (ره) برای مصالح جامعه اسلامی و تأمین منافع ملت ایران گرفت، خدا نیز پیامدهایی را به دنبال این تصمیم برای ملت ایران رقم زد که ما شاهدش بوده و هستیم و بخوبی می بینیم امروزه ایران در چه موقعیتی قرار دارد و رژیم و ارتش عراق و همچنین متجاوزان و حامیان آنها در چه وضعیتی قرار دارند.
از طریق دیپلماسی باید تلاش شود جنگی صورت نگیرد
وی تأکید کرد: به هر حال از طریق دیپلماسی باید تلاش شود جنگی صورت نگیرد و اگر جنگی خواست رخ بدهد، باید آن را از طریق دیپلماسی هرچه زودتر به نقطه پایان رساند؛ اما بحث جنگ ایران و عراق جنگ خاصی بود که طرفی که جنگ را آغاز کرده اهدافش برطرف کردن یکسری مسائل فیمابین نبود که بگوییم عراقی ها یکسری اختلافات مشخصی با ایران داشتند و چون این اختلافات بر سرمیز مذاکره حل نشده بود، عراقی ها از ابزار جنگ برای رسیدن به نیاتشان استفاده کردند.
وی افزود: اساسا داشتن چنین تحلیلی در خصوص جنگ ایران و عراق تحلیلی است که از بنیان غلط و اشتباه است؛ جنگ عراق و ایران جنگی بود که صدام و ارتش بعثی عراق به نمایندگی از نظام سلطه با هدف به شکست انقلاب اسلامی آغاز کرد. جنگی که عراق علیه ایران تحمیل کرد، جنگی بود که صدام به نمایندگی از غربی ها و مرتجعین منطقه آغاز کرد تا جمهوری اسلامی ایران را ساقط و حرکت ملت ایران متوقف کند.
سردار جوانی افزود: طبیعی است که سرنوشت چنین جنگی را نمی شود پای میز مذاکره تعیین کرد؛ زیرا طرف مقابل اهدافی دارد که این اهداف با موجودیت یک ملت، اهداف، آرمانها و ارزشهای یک ملت روبرو شده است؛ اینجاست که سرنوشت چنین جنگی را باید با دفاع، مقاومت، ایستادگی، ایثار و فداکاری رقم زد که دقیقا این اتفاق در خصوص جنگ ما با عراق رخ داد.
قطعنامه در شرایطی تصویب شد که ایران در موقعیت برتری نسبت به عراق قرار داشت
مشاور عالی نماینده ولی فقیه در سپاه گفت: قطعنامه 598 در شرایطی تصویب شد که رزمندگان ما و جمهوری اسلامی ایران در موقعیت برتری قرار داشت و دغدغه ها و نگرانی هایی در صدام و حامیان وی خصوصا قدرت های غربی پدید آمده بود، مبنی بر اینکه روند عملیات های جمهوری اسلامی ایران نگران کننده شده و اگر این گونه تداوم یابد، می تواند احیانا منجر به فروپاشی صدام و سقوط نظامی وی شود.
وی تأکید کرد: جمهوری اسلامی ایران در واقع پیروزی نظامی بزرگی را به دست آورد و این یک شکست بزرگی برای غرب خواهد بود که با تمام توان خود از صدام حمایت کرده و در این فضا بود که قطعنامه 598 صادر شد.
