گفتمان ملی، راه حل برون رفت بحرین از بحران فعلی
در همین ارتباط و برای آگاهی از آخرین تحولات در بحرین و سرانجام تظاهرات و ناآرامی ها در این کشور خبرنگار خبرگزاری دفاع مقدس با «حسن هانی زاده»، کارشناس مسائل خاورمیانه گفت وگویی تفصیلی انجام داد که در ادامه می خوانیم:
آقای هانی زاده! لطفا در خصوص وضعیت کنونی بحرین کمی صحبت کنید. فکر می کنید تظاهرات مردمی علیه حکومت آل خلیفه تا کی ادامه پیدا کند؟
اعتراضات 28 ماهه مردم بحرین علیه حاکمیت آل خلیفه هر روز شکل جدی تری به خود می گیرد و به دلیل بی توجهی جامعه جهانی نسبت به مطالبات و خواسته های مشروع ملت بحرین، در حال حاضر شرایطی در این جزیره ایجاد شده که مردم هر روز ساز و کار جدیدتری را برای مقابله با رژیم جنایتکار آل خلیفه به کار می گیرند؛ لذا با توجه به شرایط موجود و همچنین دخالت عربستان سعودی در سرکوب مردم بحرین، رهبران تظاهرات و اپوزیسیون بحرین تلاش می کنند از طریق تعریف سازوکارهای جدید، مطالبات خود را به صورت مسالمت آمیز دریافت کنند؛ اما متأسفانه به دلیل مقابله خشونت آمیز دستگاههای امنیتی رژیم آل خلیفه شرایط به سمت بحرانی تر شدن تظاهرات حرکت می کند و رهبران اپوزیسیون از جمله جبهه الوفاق تلاش می کند، ابتدا به صورت مسالمت آمیز مطالبات خود را به گوش مسئولان برسانند؛ اما اگر رژیم آل خلیفه همچنان به سرکوب خود ادامه بدهد قطعا در آینده جزیره بحرین شاهد تقابل خشونت آمیز میان ملت بحرین و حاکمیت خواهد بود و با توجه به اینکه بحرین مقر ناوگان پنجم دریایی آمریکاست، آمریکایی ها حساسیت زیادی دارند؛ اما بنا به دلایلی از جمله گرایش اکثریت بحرین به یک مذهب معین، متأسفانه هم آمریکا و غرب و هم جامعه جهانی در مقابل این تظاهرات مسالمت آمیز سکوت اختیار کرده اند.
محور اصلی قیام مردم بحرین بر چه اساس و معیاری است و مطالبات بحرینی ها در 2 سال اخیر چه بوده است؟
بعد از جدایی دردناک جزیره بحرین از پیکره ایران در سال 1971، متأسفانه رژیم آل خلیفه با استفاده از شیوه های خشونت آمیز تلاش کرد حاکمیت خود را بر اساس سرکوب اکثریت مردم تثبیت کند. رژیم آل خلیفه از جزیره العرب به بحرین مهاجرت کرد و توسط انگلیسی ها بر اکثریت مردم بحرین حاکمیت پیدا کرد و از آن زمان تاکنون همه اساس های قدرت در دست آل خلیفه است؛ به طوری که از 18 وزارتخانه موجود در بحرین، 15 وزارتخانه در اختیار خانواده آل خلیفه می باشد و دایره مشارکت در جزیره بحرین بسیار تنگ و منحصر به خانواده آل خلیفه است، درحدی که اجازه مشارکت جمعی به مردم بحرین داده نمی شد تا زمان حاکمیت شیخ عیسی بن سلمان آل خلیفه- امیر سابق بحرین -در سال 1999 شیوه های خشنوت آمیزی علیه مردم بحرین بکار گرفته می شد.
از سال 1999 که فرزند وی- حمد بن عیسی آل خلیفه- به عنوان پادشاه، حاکمیت بحرین را در دست گرفت، انتظار می رفت در قانون اساسی و شیوه حکومت داری تغییراتی انجام شود؛ اما متأسفانه خانواده آل خلیفه و نزدیکان پادشاه بحرین سعی کردند همچنان انحصار قدرت را در دست داشته باشند؛ لذا مردم بحرین که خواهان تشکیل یک پارلمان آزاد، منتخب و تغییر قانون اساسی و آزادی احزاب و رسانه ها هستند، تظاهرات خود را از فوریه سال 2011 آغاز کردند که در حال حاضر حدود 28 ماه است که از این تظاهرات می گذرد.
دخالت عربستان سعودی از رهگذر اعزام دو گردان کماندویی برای سرکوب تظاهرات شرایط کاملا غیرقابل تحملی را برای مردم بحرین به وجود آورده و پیش بینی می شود هرچه این تظاهرات رو به جلو می رود، شدت و خشونت بیشتری پیدا می کند.
به نظر شما راه برون رفت بحران در بحرین چیست؟ و آیا فکر می کنید مردم بحرین بتوانند به اهداف خود دست یابند یا خیر؟
همه طیف های سیاسی در بحرین باید در تشکیل این دولت مشارکت داشته باشند و در عین حال زندانیان سیاسی باید آزاد شوند و خانواده آل خلیفه در انحصار قدرت و اهرم قدرت کمی، انعطافی از خود به خرج داده و اجازه دهد که مردم بحرین و جوانان این کشور صرفنظر ازگرایش های مذهبی خود، دراین دولت مشارکت داشته باشند.
سکوت جامعه جهانی در قبال سرکوب معترضان بحرینی توسط رژیم آل خلیفه نشانه چیست؟ و اهداف این رژیم در سرکوب شدید اعتراض های مردمی بر چه اساسی است؟
متأسفانه جامعه جهانی نسبت به مردم منطقه بویژه منطقه خاورمیانه، نگاه دوگانه ای دارد و از آنجایی که اکثریت مردم بحرین به یک مذهب مشخصی گرایش دارند و تلقی جامعه جهانی این است که جمهوری اسلامی ایران خاستگاه حقیقی این مذهب است، لذا به دلیل دشمنی ای که با جمهوری اسلامی ایران دارند، نسبت به مطالبات بحق مردم بحرین سکوت اختیار می کنند و پشت سر این سکوت هم لابی صهیونیستی و لابی یهودی در اروپا و آمریکا قرار دارد که تمام جنبه های سازمان های بین المللی را دراختیار دارند و اجازه نمی دهد حتی سازمان های مدعی دفاع از حقوق بشر بیانیه ای در محکومیت رژیم آل خلیفه صادر کنند؛ از این رو نمی توان روی سازمان های مدعی دفاع از حقوق بشر حساب بازکرد، زیرا این سازمان ها تحت تأثیر لابی صهیونیستی، مواضع خود را تنظیم می کنند.
آقای هانی زاده! موج بیداری اسلامی و اتحاد کشورهای مسلمان در پیروزی مردم لبنان چه نقشی دارد؟ و موضع جمهوری اسلامی ایران نسبت به سرکوب اعتراضات مردمی بحرین چیست؟
تظاهرات مردم بحرین را می توان نخستین جرقه بیداری اسلامی تلقی کرد و مردم بحرین بخشی از جامعه اسلامی هستند که برای درخواست و طرح مطالبات خود، شیوه های مسالمت آمیز را اتخاذ کردند. با این که موج بیداری اسلامی کشورهایی مثل مصر، تونس، لیبی و یمن را فرا گرفته، مردم بحرین نیز طبیعتا دنبال طرح مطالبات خود بوده و هستند؛ اما بنا به دلایلی این مطالبات هنوز برآورده نشده و حاکمیت آل خلیفه در برابر مردم، سرسختی از خود نشان می دهد ولی با این حال مردم بحرین هر روز ساز و کارهای جدیدتری را برای مقابله با رژیم دیکتاتوری آل خلیفه ابداع می کنند.
در پایان اگر صحبت خاصی در خصوص جریانات اخیر در بحرین دارید بفرمایید.
با این که جمهوری اسلامی ایران تمام تحرکات و موج بیداری اسلامی را دنبال می کند، اما تاکنون نخواسته در مسائل داخلی بحرین دخالت کند. علی رغم اتهام زنی هایی که از سوی حاکمیت آل خلیفه علیه ایران زده می شود، جمهوری اسلامی ایران با خویشتن داری، دنبال طرح مطالبات مردم بحرین از رهگذر مسالمت آمیز است که در این میان مردم بحرین انتظار بیشتری از مقامات جمهوری اسلامی ایران دارند که بتوانند با استفاده از نفوذی که ایران در منطقه و جهان دارد، مطالبات مردم بحرین را به گوش کشورهای بزرگ جهان برساند.
