"حسن نقاش زاده" جانباز 70 درصد جنگ تحمیلی در گفت وگو با خبرگزاری دفاع مقدس گفت : در زمان خاصی کشور نیاز به دفاع داشت و باید به هر قیمتی که شده بود دشمن را از خاک کشور خود دور می کردیم، نه پدر و مادر مهم بود نه جوانی. فرزند و همسر نیز دیگر در قبال خاک و ولایت معنی پیدا نمی کرد.
وی ادامه داد: تنها چیزی که مهم بود، فرمان امام(ره) و بیرون راندن دشمن بود و از آنجایی که یک ایرانی ذلت را نمی پذیرد و زیر بار زور و ستم نمی رود، ما هم نرفتیم و با دشمن مقابله کردیم.
این جانباز دفاع مقدس بیان کرد: هرگز کسی با ازدست دادن عزیزش خم به ابرو نمی آورد با اینکه خیلی سخت بود؛ اما در آن شرایط هدف چیز دیگری بود، یکی دانشجوی رشته دکتری و دیگری قهرمان کشتی کشوری، یکی کارگر ساده ساختمان و دیگری محصلی دبیرستانی، مهم نبود از کجا و چگونه فقط به جبهه می آمدند تا فرمایشات امامشان را اجرا کنند.
نقاش زاده اذعان کرد: اینکه جنگ به چه قیمتی، با چه هدفی و چگونه انجام شد، باید با بیان درست اتفاقات صورت گرفته به خوبی تشریح و به نسل جوان منتقل شود. تعدادی شهید، تعدادی اسیر و تعدادی نیز جانباز شدند بدون هیچ ادعا و درخواستی با اقتدار به آغوش میهن و خانواده برگشتند.
این جانباز دفاع مقدس اظهار کرد: با گذشت زمان روز به روز وضعیت جسمانی جانبازان بدتر و بدتر شد به قدری که خیلی ها تاب و توان تحملشان تمام شد در خود سوختند اما هرگز چیزی به زبان نیاوردند و باز هم مردانه پای این نظام و انقلاب ایستادند.
نقاش زاده با اشاره به صبر جانبازان بعد از جنگ تحمیلی خاطرنشان کرد: صبر و تحمل امروز خود را مدیون روزهای سازنده دفاع مقدس می دانیم و با استفاده از تجربیات آن دوران با اینکه حدود 27 سال است که روی ویلچر نشسته ایم؛ اما با اتکا به حضرت ابوالفضل(س) بر دردها فائق آمده ایم.
