به گزارش خبرنگار خبرگزاری دفاع مقدس، معصومه آباد نویسنده کتاب "من زنده ام" در مراسم چهارمین پاسداشت ادبیات جهاد و مقاومت اظهار کرد: آنچه که در کتاب من زنده ام بیان شده است، خاطرات روزهای سخت اسارت بود که امانت مردم در طول دفاع مقدس در مشت من بود و من به پیروی از سخنان دوستان مبنی بر نگارش خاطرات، قلم به دست گرفته و شروع به نوشتن کردم.
وی افزود: در سال 91 توفیق دیدار با رهبری همراه با خیل عظیمی از آزادگان نصیب من شد که در این جلسه امام خامنهای فرمودند این دوران اسارت قرنهای کوتاه شده و خلاصه شده ای است که انسانهای مستعد را به الماس درخشان تبدیل کرده است. تا زمانی که این تاریخ ملبس به لباس هنر نشود، ماندگار نخواهد بود.
وی افزود: آنجا بود که احساس کردم 30 سال قصور کردهام. پس به توصیه رهبری شروع به نوشتن کردم و کسی که در طول نوشتن به من امید نوشتن می داد آقای سرهنگی بود.
نویسنده کتاب «من زندهام» با اشاره به شرایط دشوار نگارش اثر گفت: دو سوم کتاب در مطاف خانه خدا نوشته شده است، احساس کردم جایی که خداوند معجزه پیامبرش را کتاب قرار داده، رسالتش را با خواندن آغاز میکند و به قلم قسم میخورد میتوانم کتابم را بنویسم و از خدا خواستم کمکم کند تا هر آنچه که او میپسندد به روی کاغذ بیاورم. آنچه که مینوشتم در پشت پرده اشک بود.
آباد ادامه داد: اما از همه اینها شیرینتر لحظهای بود که به نزد رهبر معظم انقلاب رفتم تا از ایشان برای رونمایی کتابم اذن بگیرم.
وی با اشاره به تقریظ رهبر انقلاب بر روی کتاب خاطراتش و اشتیاق وی برای مطالعه آن گفت: وقتی خبر تقریظ رهبری را شنیدم سراپا شوق برای گرفتن آن شدم.
وی به دیدار دوباره خود با رهبر معظم انقلاب در سالروز آزادیاش اشاره کرد و گفت: برایم عجیب تر روزی بود که از دفتر ایشان با من تماس گرفتند و از من خواستند تا در سالروز آزادیام که مصادف با ورود امام به کشور بود به دیدار ایشان بروم. به من اجازه داده بودند تا هر کسی را میخواهم به این دیدار ببرم. من نیز به همراه مادر، خواهر و برادر ، دوستان و آشنایان به دیدار رهبری رفتم. ایشان در این دیدار 3 ساعت برای ما وقت گذاشتند و فرمودند که رنج کشیدنی است نه خواندنی. اما این کتاب رنج را خواندنی کرد. من با این حرف ایشان فکر میکنم که این معجزه قلم است.
