یادداشت/ امین داوری
«عملیات غدیر» تجلی خشم و غیرت انقلابی ملت ایران بود
ارتش بعثی عراق در تاریخ 31 تیرماه سال 1367 هجری شمسی با استعدادی معادل چهار برابر روز آغاز جنگ تحمیلی، دوباره بخت خویش را جهت تصاحب، جداسازی خاک خوزستان و الحاق آن به خاک خود، از طریق حمله سراسری به مرزهای جمهوری اسلامی ایران آزمود که رزمندگان اسلام و بسیاری از مردم به جبهه بازگشتند تا حق بعثیهای خیانتکار را کف دستشان بگذارند.
گروه حماسه و جهاد
دفاع پرس- امین داوری؛ هنوز دو ساعت از اعلام خبر پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل متحد از سوی جمهوری اسلامی ایران نگذشته بود که جنگنده های رژیم بعثی عراق در میان ناباوری همگان، بیمارستان دزفول و مراکز نظامی آن منطقه را بمباران کردند؛ آنان چند روز بعد هم در روز چهارشنبه 31 تیرماه همان سال با استعدادی معادل چهار برابر روزهای نخستین جنگ تحمیلی، دوباره دست به حمله سراسری علیه کشورمان زدند.
از آنجا که این اقدام خیانتکارانه و متجاوزانه رژیم بعثی صدام برای حضرت امام خمینی (ره) آشکار بود، ایشان از طریق پیامی به فرماندهی وقت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به رزمندگان اسلام دستور دادند که در جبهه ها به منظور مقابله با شرارتهای احتمالی دشمن تا مشخص شدن تکلیف جنگ بمانند.
ایشان خطاب به همه رزمندگان اسلام فرمودند: «همان طور که قبلاً گفتیم ما با مردم خود با صداقت صحبت میکنیم؛ ما در چارچوب قطعنامه ۵۹۸ به صلحی پایدار فکر میکنیم و این به هیچ وجه تاکتیک نیست ولی سلحشوران ارتش اسلام باید خود را آماده کنند که اگر دشمن دست به حملاتی زد، جواب مناسبی به آن بدهند؛ فرزندان انقلابیام! توجه کنید که امروز روز حضور گسترده در جبهه ها است؛ فکر نکنید که دیگر جنگ تمام شده است؛ خود را مسلح به سلاح ایمان و جهاد کنید؛ بر دشمن غدار رحم جایز نیست؛ اینها تمام حرفهایشان یک فریب است؛ ما خواستیم به دنیا ثابت کنیم که صدام معتقد به مجامع بینالمللی نیست و ما تا قبول قطعنامه از سوی عراق، جواب دشمنان اسلام را در جبهه ها خواهیم داد».
با قطعی شدن حمله سراسری عراق به مرزهای جمهوری اسلامی ایران و رسیدن اخبار احتمال سقوط قریب الوقوع شهرهای اهواز و خرمشهر به حضرت امام خمینی (ره)، ایشان از طریق فرزندشان مرحوم حاج سید احمد آقا طی پیامی اختصاصی به فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، واضحترین دستور عملیاتی فرماندهی کل قوا را ابلاغ کردند؛ در این دستور آمده بود: «این نقطه حیاتی کفر و اسلام است. یعنی نقطه شکست یا پیروزی اسلام یا کفر است و باید متر به متر جنگید و هیچی از هیچ کس پذیرفته نیست و اینجا نقطهای است که یا موجب میشود سپاه حیات پیدا کند دوباره در کشور و یا برای همیشه یک سپاه ذلیل و مردهای بشود».
رزمندگان اسلام از سراسر کشور بار دیگر به جبهه های حق علیه باطل بازگشتند؛ در میان کسانی که به مناطق عملیاتی آمده بودند حتی افرادی به چشم می خوردند که ظاهراً از گروه بی تفاوتهای این هشت سال جنگ تحمیلی به حساب میآمدند.
عملیات گسترده پدافندی غدیر به صورت کاملاً تعجیلی طرح ریزی شده و در تاریخ دوم مردادماه سال 1367 هجری شمسی اجرا شد؛ از ویژگیهای این عملیات می توان به خودجوش بودن اکثر اقدامات و اتکا به تجارب عملیاتی رزمندگان با تجربه در صحنه نبرد اشاره کرد.
در عملیات غدیر که در منطقه عمومی شلمچه، ایستگاه حسینیه و پادگان حمید به اجرا درآمد، علیرغم استعداد پر شمار و انتخاب مواضع مناسب از سوی ارتش متجاوز بعثی عراق برای گسترش در منطقه، رزمندگان اسلام با کسب تجارب بسیار ارزشمند عملیاتی طی هشت سال مبارزه با ایادی استکبار جهانی، با پیاده کردن تاکتیکهای جنگ ناهمتراز قوای بعثی را به مرزهای بین المللی عقب راندند.
عملیات غدیر، اوج اتحاد و انسجام ملی و غیرت انقلابی ملت ایران بود که باعث شد بار دیگر صدامیان سرافکنده، تلخترین شکست تاریخی خویش را در برابر ملت ایران تجربه کنند.
یادمان باشد که حضرت روح الله در نخستین ساعات تجاوز گسترده رژیم بعثی صدام در تاریخ 31 شهریورماه سال 1359 هجری شمسی فرموده بود: «ما آنچنان به صدام سیلی بزنیم که از جایش بلند نشود»؛ آن روز پس از هشت سال دست و پنجه نرم کردن با او و اربابانش، بار دیگر وعده پیر جماران که برگرفته از الهامات الهی بود، تحقق یافت.