به گزارش گروه دفاعی امنیتی دفاع پرس، انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید عدهای به تحریک سایر کشورها به خیال اینکه میتوانند از وضعیت موجود استفاده و کشور را تجزیه کنند اقدامات مسلحانهای را علیه انقلاب اسلامی آغاز کردند که از آن جمله میتوان به اقدامات عناصر ضد انقلاب در کردستان اشاره کرد. به همین خاطر مدافعان انقلاب اسلامی به مقابله به این افراد پرداختند که در این راه عدهای شهید و مجروح شدند و عدهای هم به اسارت درآمدند. در همین زمینه گفتوگویی را با دکتر "سید مسعود خاتمی" فرمانده سابق دانشگاه علوم پزشکی بقیةالله(عج) و رئیس مجمع عمومی سازمان بسیج جامعه پزشکی کشور که ماهها در چنگال ضد انقلاب دموکرات اسیر بود، انجام دادیم.
آنچه در ادامه آمده ماحصل گفتوگوی خبرنگار دفاع پرس با سید مسعود خاتمی است.
- نحوه اسارت شما چگونه بود و بعد از اسارت شما را به کجا منتقل کردند؟
زمانی که با شهید دکتر قاضی به همراه تیم پزشکی با آمبولانس در حال حرکت به سمت سردشت بودیم، بین پاوه و سردشت اعضای دموکرات با مسدود کردن راه، ما را به اسارت گرفتند و بعد از اسارت ما را به روستای «دولتو» بردند و این زمانی بود که هنوز زندان «دولتو» ساخته نشده بود؛ به همین خاطر ما را در منازل مسکونی اهالی منطقه زندانی کردند و وقتی این زندان ساخته شد، افرادی را که میگرفتند به این مکان منتقل میکردند.
بعد از آن چند روزی در «بوکان» و «ربط» بودیم و سپس ماههای آخر مجدداً به روستای «دولتو» منتقل شدیم.
البته بعد از شروع جنگ تحمیلی دموکراتهای کردستان از ترس اینکه مبادا رزمندگان اسلام به زندان «دولتو» حمله کرده و اسرای آنجا را آزاد کنند، با هماهنگی رژیم بعث عراق، نیروی هوایی این رژیم آنجا را بمباران می کند و اسرایی که در آنجا بودند، بدین شکل به شهادت می رسند.
- در چه تاریخی به اسارت در آمدید و چه وقت آزاد شدید؟
در شهریور ۵۸ به اسارت در آمدم و بهار ۵۹ آزاد شدم.
- رفتار دموکراتها با اسرا چگونه بود؟
وقتی اسیر شدیم اوایل انقلاب بود، لذا وقتی ما را گرفتند در میان دموکراتها همه جور افراد از جمله نیروهای کمونیست، گاردی و ساواکی حضور داشتند. به عبارت دیگر همانند نیروهای چند ملیتی، اینها هم که از گروهها و جناحهای مختلفی بودند، کنار هم علیه انقلاب اسلامی فعالیت میکردند. کار آنها روی حساب و کتابی نبود و احتمالی مبنی بر زنده ماندن اسرا وجود نداشت؛ به همین خاطر اگر می فهمیدند اسیری که گرفتهاند از پاسداران یا حتی جهاد سازندگی است، اغلب در همان محل اسارت، او را به شهادت میرساندند.
از سوی دیگر چون دموکراتها تشکیلات منسجمی نداشتند، رفتار آنها با اسرا بیشتر بهواسطه تصمیمات فردی صورت میگرفت؛ لذا بیشتر آنها رفتاری وحشیانه با اسرا داشتند. البته این نوع رفتارشان منحصر به رزمندگان نمیشد، بلکه بعضا با کردهایی هم که همراهیشان نمیکردند، رفتار مشابهی داشتند.
- آیا بهخاطر دارید فرمانده نیروهایی که شما را به اسارت گرفتند، که بود؟
فرمانده آنها شخصی به نام سرهنگ کامران از اعضای ارتش رژیم شاه بود.
- آزادی شما با تبادل صورت گرفت یا فرار کردید؟
آزادی ما با تبادلی که میان استانداری آذربایجان غربی با ضد انقلاب مستقر در کردستان صورت گرفت محقق شد.
- پزشکان و امدادرسانها طبق قوانین بینالمللی حق آزادی تردد دارند؛ پس چرا شما را به اسارت گرفتند؟
برای پاسخ دادن به این سئوال فقط به نحوه اسارتمان اشاره میکنم؛ آن زمان بهعنوان پزشک داوطلب به کردستان اعزام شده بودم و به خاطر درگیریهای منطقه به همراه شهید دکتر قاضی با یک دستگاه آمبولانس حاوی دارو به سمت سردشت حرکت کردیم که در بین راه ضد انقلاب مستقر در کردستان با مسدود کردن راه، ما را متوقف کردند.
اول نمیدانستیم طرف مقابل کیست، لذا به آنها گفتیم که پزشک هستیم و داریم دارو میبریم؛ اما آنها در پاسخ با اسلحه ۱۰۶ میلیمتری به سمت ما شلیک کردند که در اثر آن، سقف آمبولانس از جا کنده شد و آمبولانس به شکل وانت در آمد. در واقع این موضوع نشان میدهد که آنها هیچ اهمیتی به اینکه با پزشکان مواجه هستند قایل نبودند؛ در صورتی که مطابق قوانین بینالمللی، پزشکان و گروههای امدادرسان برای کمک به مصدومان و مجروحان باید آزادانه تردد داشته باشند و حتی مورد تحریم نیز نباید واقع شوند.
- یکی از مواردی که در قوانین سازمانهای هلال احمر و صلیب سرخ آمده این است که اعضای این سازمان باید رعایت بیطرفی را در منازعات داشته باشند؛ آیا این موضوع در جنگ عراق علیه ایران از سوی آنها رعایت میشد؟
متأسفانه برخی در سازمانهای بینالمللی مانند صلیب سرخ و هلال احمر از افراد اجیر شده کشورهای استعماری هستند. بهعنوان نمونه در هشت سال دفاع مقدس زمانی که ارتش عراق از سلاحهای شیمیایی علیه رزمندگان ما استفاده کرد، گروهی از کارشناسان سازمان ملل برای بررسی صحت خبر استفاده عراق از این نوع سلاحها به ایران میآمدند و وقتی بازمیگشتند میدیدم نواقص سلاحهای شیمیایی قبلی عراق برطرف شده است؛ در واقع این کارشناسان که میبایست بی طرف میبودند، با این کارشان جاسوس بودن خود را اثبات میکردند.
بنابر این سازمانهای بینالمللی در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به وظایف قانونی خود به دلیل حاکم بودن مباحث سیاسی بر کارها، عمل نکردند.
- اسرای ایرانی در بند ارتش بعث عراق مقابل زورگوییهای عراقیها چه عکسالعملی داشتند؟
رزمندگانی که در صحنههای نبرد به اسارت دشمن در میآمدند، در اسارت هم صحنهای از مقاومت را در برابر ارتش بعث عراق به نمایش میگذاشتند.
آنهایی که در وضعیت بسیار بد زندانهای رژیم بعث عراق حضور داشتند واقعاً مقاومت مثالزدنی را از خود نشان میدادند؛ در حالی که رفتار غیر انسانی ارتش بعث عراق با اسرای ما روی همه دژخیمان را نیز سفید کرده بود.
وقتی رفتار آنها را با رفتاری که ما با اسرای عراقی داشتیم مقایسه میکنیم میبینیم برخلاف تمام اظهارات دروغ دولت صدام در اجبار و یا آزار و اذیت اسرای عراقی، بعضا این اسرا داوطلبانه اقامت در ایران را پس از پایان یافتن دوران اسارت میپذیرفتند؛ چون رفتار انساندوستانه مسئولان کشورمان را با خودشان در مدت اسارت دیده بودند.
ایثار، فداکاری و حماسه اسرای کشورمان در دفاع از انقلاب و ارزشهای اسلام درسی است که میتواند الگویی برای نسل آینده کشورمان باشد، زیرا این رزمندگان حتی در سختترین شرایط اسارت هم تسلیم خواستههای دشمن در ضدیت با اسلام و انقلاب نشدند و همواره در طول اسارت پایبندی خود را به حضرت امام خمینی(ره) به اثبات رساندند.
گفتوگو از رحیم محمدی
