به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «احمد پیل پا» سال ۱۳۴۱ چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام در ۲۰ شهریور دهلاویه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیتنامهای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه میخوانید:
«یک انسان مومن که مرگ افتخارآفرین شهادت در راه خدا از راه میرسد و مهلتی نیست چه شیرین و گوارا است این نوع مرگ لا اله الاالله و الله اکبر.
من به فرمان امامم خمینی بزرگ این روح خدا به میدان حق علیه باطل میروم تا دشمنان اسلام و دشمنان خدا را تار و مار نمایم و دینی را که بر گردن دارم ادا کنم. من با قلبی سرشار از ایمان و شادی و بخاطر رضای خدایم و فرمان رهبرم و به خاطر ستمدیدگان و مظلومان جهان و آزادی مردم عراق از بند صدام یزید میجنگم و یک لحظه فرصت را از دست نخواهم داد که دشمنان خدا و دشمنان مستضعفان و مسلمین زور گویند، من تا آخرین فشنگ و تا آخرین نفس با این خبیثان خدا میجنگم و همچون کوهی استوار خواهم ماند و تا کافران یزیدی را نابود نکنم بازنخواهم گشت، و تا آن وظیفه ای را که برگردن دارم، که به حقیقت برای من سنگین است، ادا ننمایم بازنخواهم گشت. به خدا قسم تا ایران را گورستان مزدوران بعثی نکنم و نکنیم به آغوش پدر و مادر برنمیگردم.
من هم اکنون که در میدان حق علیه باطل میجنگم خویشتن را به صورتی دیگر احساس میکنم پیام من برای برادران و خواهران مسلمان این است که امام امت خمینی کبیر را تنها نگذارید و وحدت کلمه را فراموش نکنید و گوش به فرمان امام باشید و جنگ کنید در راه خدا و با کفار صدامی و منافقین داخلی این روبهصفتان و جیرهخواران شرق و غرب بجنگید، تا ریشه آنها از روی زمین برچیده شود.
منافقان و همه منحرفان از دین بدانند که با شهید شدن من و امثال من اسلام عزیز پایدارتر خواهد شد و این وعده خداست که شهیدان زنده اند و روزی دارند. پس ای منافقین کوردل خیال نکنید که ما مردهایم و ای منافقان از خدا بیخبر اگر راست میگویید ادعای پوچتان را در جنگ اسلام علیه کفر به آزمایش بگذارید و مردم مسلمان ایران هم به خوبی میدانند که من بازنخواهم گشت؛ البته با روی سفید که همان شهید شدن است برمیگردم.
پدر و مادر گرامی اگر شهید شدم شما را به خدا مبادا گریه کنید، چون میترسم که خداوند مرا نیامرزد. پیام من به فرهنگیان و دانش آموزان عزیز این است که با وحدت کلمه اسلامی پشت جبهه را حفظ و نیز در جنگ امیدوارم که بتوانم شاگردی باشم از سرور شهیدان حسین بن علی (ع) و قاسم وار نیز شهید شوم که آن وقت وظیفه ام را به جمهوری اسلامی و رهبر عالیقدرش امام خمینی و مستضعفان جهان انجام دادهام انشاءالله.
پیام من به حزباللهیها این است که سنگر اسلام را حفظ کنید و باشند تا آخرین نفس و تسلیم منافقان و زورگویان طاغوتی نباشند انشاءالله.
دو قطعه شعر:
بفرمان امامم به میدان پا نهادم
تا صدام و صدامیان را نابود نمایم
ای صدام بدان عمرت تمام است
التماس کردن تو دیگر حرام است
والسلام و علیکم و رحمة الله و برکاته
احمد پیل پا»
انتهای پیام/ 181