به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، تحریم های ثانویه آمریکا که از آن با عنوان شطرنج سیاسی ترامپ یاد می شود، سرآغازی برای شکست مفتضحانه ایالات متحده است، اگرچه سردمداران این کشور تحریم را ابزاری برای دستیابی به اهداف سیاسی می دانند اما مطالعاتی در دهه ۱۹۹۰ توسط موسسه پترسون انجام شد که نشان داد: «تحریمهای یک جانبه آمریکا تنها 13 درصد از اهداف سیاست خارجی این کشور را تامین میکنند.» بنابراین ناکارآمدی این گونه سیاست ها روشن است.روز جمعه دولت آمریکا بازگشت تمامی تحریم های ضد ایرانی را اعلام کرد و مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا مدعی شد: «هدف از این اقدام باثبات نگه داشتن قیمت نفت است! حدود ۷۰۰ فرد حقیقی و حقوقی مشمول تحریم های واشنگتن علیه تهران می شوند. آمریکا به دنبال ایجاد معافیت موقت برای ۸ کشور است، اما تنها به شرطی که آنها کاهش قابل توجهی در واردات نفت از ایران داشته و در بسیاری از مسائل دیگر همکاری کرده و گام های مهمی در مسیر کاهش صادرات نفت ایران و به صفر رساندن آن بردارند.»
اما سیاستگذاران بر این باورند که موفقیت تحریم ها نیازمند همراهی متحدان آمریکایی است حال آنکه این کشور با متحدان خود هم وارد جنگ گسترده تجاری و تعرفه ای شده و اتحادیه اروپا وعده هایی مبنی بر تداوم روابط تجاری خود با ایران را مطرح کرده یا روسیه، هند، چین و ترکیه ضمن ابراز مخالفت با سیاست جدید آمریکا، این تحریمها را یکجانبه خوانده اند و بر ادامه روابط تجاری- قانونی خود با ایران تاکید کرده اند. بنابراین همراهی این کشورها برای تشدید فشار مضاعف علیه جمهوری اسلامی قدری بعید به نظر می رسد.
ضمن اینکه تحریم زمانی می تواند دارای اثرگذاری لازم باشد که به فرض مثال ایران با آمریکا دارای مراودات و روابط تجاری گسترده باشد، حال آنکه چنین مسئله ای در روابط این دو کشور صدق نمی کند.
بازگشت دوباره این تحریم ها پس از اعلام خروج قطعی ایالات متحده از برجام و به امضا رساندن قانون بازگشت دوباره تحریم های تعلیق شده اتفاق افتاد. برهمین اساس وزارت خزانه داری آمریکا طی دستورالعملی از بازگشت تحریمها بعد از دورههای 90 و 180 روزه خبر داد تا به موجب این اقدام شرکت ها و بانک ها بتوانند به مرور فعالیت خود با ایران را به حداقل برسانند.
مطابق این دستورالعمل و با پایان دوره 90 روزه تنفس در تاریخ 6 آگوست 2018 تحریمهای ذیل اعمال شده است: « خریدوفروش اسکناس یا اسناد مبتنیبر دلار از سوی دولت ایران، خریدوفروش طلا و سایر فلزهای گرانبها، خرید، تامین یا انتقال فلزاتی نظیر گرافیت، فلزات خام یا نیمهخام مانند آلومینیوم و آهن، زغالسنگ و نرمافزارهای مورد استفاده از سوی صنایع ایرا ن، افتتاح حساب ریالی در خارج از مرزهای ایران و مبادله ریالی با ارقام قابلتوجه، تامین مالی خارجی و خرید اوراق منتشرشده از سوی دولت ایران، خودروسازی ایران، خریدوفروش و تامین قطعات هواپیما فرش و مواد خوراکی تولیدشده در ایران.»
در تاریخ 4 نوامبر 2018 یعنی دیروز دوره تنفس 180 روزه به پایان رسید و آمریکایی ها تحریم هایی را که بعد از اجرای برنامه جامع اقدام مشترک برداشته بودند، دوباره از سر گرفتند.
این تحریم ها شامل:«فعالیت بندرگاهی، کشتیرانی و صنایع کشتیسازی ایران ازجمله خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران و کشتیرانی جنوب و شرکتهای وابسته، مبادلات نفتی و هر گونه خرید مواد پتروشیمی از ایران، شرکت ملی نفت، نفتیران و شرکت ملی تانکرسازی ایران، هر گونه مبادله مالی بین موسسات مالی بینالمللی با بانک مرکزی ایران یا موسسات مالی ایرانی، بخش انرژی، همکاری با ایران در قالب تعهدات خدماتی، بیمهای و بیمه اتکایی، دسترسی به لیست افراد و شرکتهای تحتتحریم است.»
اگرچه وزیر خزانهداری آمریکا اهداف بازگشت این تحریم ها را «قطع جریان پول به ایران» عنوان کرده اما صاحب نظران از این اقدام با عنوان شطرنج سیاسی ایالات متحده یاد می کنند، شطرنجی که قرار است به واسطه آن ایران را به پای میز مذاکره بکشانند تا شخص ترامپ با مقامات ایرانی صرفا عکس یادگاری بیندازد و پس از بهره برداری سیاسی این گونه جلوه دهند که اعمال فشار و تحریم علیه ایران جواب داده است. بی تردید پس از این ماجرا دوباره با عهدشکنی از نظام اسلامی می خواهند سیاست های استقلال طلبانه اش را کنار بگذارد و دیگر از گروه های مقاومت حمایت نکند.
منبع: رسالت