حمید نیکو کارشناس مسائل اروپا با اشاره به اقدام اخیر برخی از کشورهای اروپایی در به رسمیت شناختن کشور فلسطین به خبرنگار بین الملل دفاع پرس گفت: در یک چارچوب کلی از ابتدای کشمکش رژیم صهیونیستی با فلسطینیها کشورهای اروپایی سیاستهای پر فراز و نشیب و تقریبا متمایزی با امریکا داشتهاند.
وی ادامه داد: اتحادیه اروپا همواره سعی کرده برای حل و فصل این کشمکش نقشی فعال داشته باشد، اما امریکا نمیخواهد تاثیرگذاری کشورهای اروپایی در این زمینه پررنگ شود. در چند سال اخیر اتحادیه اروپا به عنوان یکی از طرفهای فعال در حل مسالمت آمیز این کشمکش ظاهر شده و بسیاری از کشورهای جهان نیز به منظور محدودسازی امریکا و رژیم صهیونیستی، از اتحادیه میخواهند در این روند فعالتر شده و سعی کند نقش بیشتری ایفا نماید که با خواست اتحادیه و اعضای آن همخوانی دارد. در مقابل، امریکا و رژیم صهیونیستی مخالف نقشآفرینی فعال و مستقل اتحادیه اروپا در این روند بودهاند و میخواهند اتحادیه مکمل نقش امریکا باشد.
وی تصریح کرد: اتحادیه اروپا به دنبال ثبات و آرامش برای همسایگان جنوبی خود است تا از این طریق از مهاجرتهای غیرقانونی و سرریز بیثباتی به خاک اتحادیه کاسته شود. اتحادیه اروپا به رغم این سطح گسترده همکاریهای تجاری تحریمهایی نیز علیه رژیم صهیونیستی به دلیل شهرکسازی و اشغالگری به اجرا گذاشته است.
کارشناس مسائل اروپا اظهار داشت: مساله فلسطین نه تنها در جهان اسلام و جهان عرب، بلکه در سطح بینالمللی نیز بسیار تاثیرگذار و بااهمیت است، بنابراین رویکرد اتحادیه اروپا برای حل مسئله فلسطین راهحل دو کشوری است و باراک اوباما، رئیسجمهور امریکا نیز با این طرح موافق است، اما رژیم صهیونیستی تاکنون با آن مخالفت کرده است.
نیکو ادامه داد: در واقع، راهبرد اتحادیه اروپا در پیشبرد راهحل دوکشوری و به رسمیت شناختن دو کشور فلسطین و اسرائیل با هدف اصلی پایان مهمترین کشمکشی است که حدود هفتاد سال به طول انجامیده و همچنان در قرن بیست و یکم نیز تداوم یافته است.
وی تشریح کرد: رویکرد کشورهای اروپایی در قالب جامعه اروپا و سپس اتحادیه اروپا برای حل مناقشه فلسطینیان و اسرائیل در سه مقطع قابل بررسی است: دوره نخست، سالهای 1967 تا 1979: کشورهای اروپایی در آغاز روند صلح کاملا غایب بودند، زیرا امریکا با اقدام فعالانه جامعه اروپا مخالف بود. دوره دوم، سالهای 1980 تا 2001: در سال 1980 با صدور اعلامیه ونیز صدایی متمایز از جامعه اروپا شنیده شد. نقشآفرینی اروپا حتی در مذاکرات مادرید و صلح اسلو نیز محدود شد. با شکست روند صلح به رهبری امریکا و آغاز انتفاضه دوم در سال 2000 اتحادیه اروپا مجددا برای ایفای نقش فعال در این کشمکش تلاش کرد و در سال 1999 با ایجاد سیاست دفاعی و امنیتی اروپا و صدور اعلامیه برلین بر راهحل دوکشوری تاکید شد. دوره سوم، سالهای 2002 تا 2010: اتحادیه اروپا سال 2002 در اعلامیه سویل مواضع خود را مبنی بر ایجاد دو دولت یهودی و فلسطینی به طور روشن بیان کرد. در همین سال امریکا رسما اتحادیه اروپا را در چارچوب کمیته چهارجانبه به منظور پیشبرد گفت و گوهای صلح و اجرای نقشه راه پذیرفت.
وی ادامه داد: به رغم هشدارهای دولت اوباما به نتانیاهو مبنی بر توقف شهرکسازی، رژیم صهیونیستی به این گونه اقدامات خود همچنان ادامه میدهد و حتی اتحادیه اروپا در سالهای اخیر با رویکردی منتقدانه نسبت به رژیم صهیونیستی تحریمهای تجاری علیه این رژیم را در دستور کار قرار داده است.
وی افزود: دولت سوئد از جمله کشورهای اروپایی است که طرح به رسمیت شناختن ایجاد کشور فلسطین در کنار اسرائیل به رسمیت شناخت و این نشاندهنده این است که اتحادیه اروپا عزم جدیتری را برای تحقق این طرح در دستور کار دارد. دولت سوئد، فلسطین را رسما به عنوان دولتی مستقل شناسایی کرده است. تا کنون، سوئد بزرگترین دولت اروپای غربی بوده است که فلسطین را به رسمیت میشناسد. سازمان ملل متحد هم از اواخر سال ۲۰۱۲ فلسطین را به عنوان کشور ناظر غیرعضو پذیرفت. مالت و قبرس تنها دولتهای اروپای غربی بودهاند که پیش از سوئد دولت فلسطین را به رسمیت شناخته بودند. برخی از کشورهای اروپای شرقی پیش از این که به عضویت اتحادیه اروپا در آیند، دولت فلسطین را به رسمیت شناخته بودند.
نیکو خاطرنشان کرد: پارلمانهای انگلیس و اسپانیا به دنبال تحقق راهحل دوکشوری و در نتیجه شناسایی کشور مستقل فلسطینی بودهاند و پارلمان انگلیس اخیرا با اکثریت آرا به آن رای داد که البته برای دولت الزامآور نیست، اما در انگلستان که خود مهمترین عامل تشکیل اسرائیل بوده، دیدگاهها تغییر کرده است.
کارشناس مسائل اروپا خاطرنشان کرد: در حال حاضر یک دومینوی مهم در درون کشورهای عضو اتحادیه اروپا برای شناسایی کشور مستقل فلسطینی به وجود آمده و کشورهایی مانند مجارستان ، لهستان، اسلواکی نیز پیش از پیوستن به اتحادیه اروپا را به تشکیل کشور فلسطینی را به رسمیت شناخته بودند و در کل این اقدام به نفع مقاومت و ملت فلسطین است که حداقل خواستههای فلسطینیها را محقق میکند.
نیکو با بیان این که اگر چه طرح دوکشوری تمام آرمانهای ملت فلسطین را تحقق نمیبخشد، افزود: گروههای مقاومت فلسطینی از جمله حماس و جهاد اسلامی کشوری به نام اسرائیل را به رسمیت نمیشناسند؛ هرچند محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان در کرانه باختری این طرح را در گام اولیه تامینکننده اهداف فلسطینیها میداند.
وی افزود: در زمان ریاست جمهوری اوباما شاهد روابط سرد میان اسرائیل و امریکا هستیم؛ به طوری که اوباما و نتانیاهو در دو موضوع اختلاف نظر داشتهاند: نخست، برنامه هستهای ایران و دوم، مساله فلسطین. اوباما تلاش میکند به نوعی هم سو با اتحادیه اروپا مسئله فلسطین را حل و فصل کند، اما نتانیاهو فردی رادیکال و جنگطلب است و طی چند سال اخیر به دلیل این رویکرد تند با انزوا رو به رو شده است. البته پیروزی اخیر جمهوریخواهان در سنا و تسلط کامل آنها بر کنگره امریکا امیدهای افراطگرایانه نتانیاهو به ویژه از طریق اثرگذاری لابی صهیونیسم در کنگره را احیا کرده است.
نیکو تصریح کرد: مطابق نظرسنجی اخیر، یهودیان آمریکا خواهان حل و فصل دیپلماتیک موضوع هستهای ایران هستند، اما نتانیاهو به ویژه از طریق لابی صهیونیسم در امریکا و اتحادیه اروپا به دنبال جنجال سازی در سطح جهانی است. لابیهای اسرائیلی که در اتحادیه اروپا نفوذ دارند، به دنبال تغییر سیاست خارجی این اتحادیه هستند و پیش بینی میشود در ماه های آینده لابی صهیونیسم مانند موسسه فراآتلانتیک که در بروکسل مستقر است، اثرگذاری خود را بر سیاستهای کشورهای اروپایی و پارلمان اروپا بیشتر کند.
وی در خصوص واکنش رژیم صهیونیستی به اقدام اخیر چند کشور اروپایی در به رسمیت شناختن کشور فلسطینی گفت: وابستگی اسراییل به امریکا و اتحادیه اروپا تا حدی است که این رژیم نمیتواند اقدامی جدی علیه کشورهای اروپایی انجام دهد و از طریق ابزارهای چون لابیهای اسرائیلی به دنبال اثرگذاری بر تصمیمات اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن خواهد بود و وارد تنش پرشدت با این کشورها نخواهد شد، زیرا به طور کلی مجموعه غرب دوست و تامینکننده منافع اسرائیل هستند.
انتهای پیام/ح
