گروه حماسه و جهاد دفاعپرس: دستهای پُر مهر، نوازش و آغوش گرم او را هر یتیمی که درک کرد، دلش قرص شد که سایهای بالای سر اوست تا بعد از شهادت پدر، برای او پدری کند؛ این را میتوان از صحنههای عشقبازی یتیمان با او فهمید؛ اما طولی نکشید که او هم بال گشود و پر کشید، تا فرزندان شهدای مدافع حرم، دوباره طعم تلخ یتیمی را بچشند.
پیامبر اسلام (ص) فرمودهاند: «کسی که دست نوازش و محبت به سر یتیمی بکشد، به عدد هر مویی که از زیر دستش گذشته است، خداوند پاداش به او عنایت میفرماید»؛ بیجهت نیست که حاج قاسم سلیمانی پس از عمری مجاهدت، بالاترین پاداش، یعنی «شهادت» را از خدا گرفت و چه زیباتر آنکه آن دستی که بر سر یتیمان کشیده میشد، در میان شعلههای آتش نسوخت.
سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی در حلقه فرزندان شهدای مدافع حرم مازندران
یتیمنوازی زیباست؛ خصوصاً وقتی یتیم دختر شهید باشد، آنهم دختر شهید مدافع حرم، همان مدافع حرمِ یتیم سهساله حسین (ع) که وقتی سر پدر را در دامانش نهادند؛ آنقدر با پدر درد دل کرد تا به خوابی ابدی فرو رفت؛ «لایوم کیومک یا اباعبدالله».
آری! امسال روز دختر، دیگر حاجقاسم نیست تا دستی بر سر دختران شهدای مدافع حرم بکشد. دیگر نیست آن مرد یتیمنواز که فرزند شهید مدافع حرم، در نماز جماعت به او گل اهداء کند.
انتهای پیام/ 113