گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس‌ـ علی عبدالصمدی؛ بیست و دوم اسفندماه یادآور سرافرازان میهنمان است؛ روزی برای بزرگداشت پلاکهایی که صاحبانشان آسمانی شدند، روز پوتین‌هایی که دل‌تنگ قدم قهرمانانی هستند که روزگاری از مرزهای کشورمان دفاع می‌کردند و جانانه جان به جان آفرین تسلیم کردند، روز شجاعت و قهرمانی و ایثار و از خود گذشتگی.
بیست و دوم اسفند روز شهدا نامگذاری شده است؛ تاریخی برای تجلیل و تکریم از مقام شامخ شهدایی که جان بر کف آمدند و برای دفاع از مرزهای کشورشان با اتکا به ذات اقدس الهی و بدون آنکه پشتیبانی داشته باشند، ایستاده به شهادت رسیدند.
غیر قابل باور است، اما حقیقت دارد که اکثر شهداء دوران پر افتخار دفاع مقدس، نوجوانان و جوانانی بودند که بعضا هنوز طعم شیرین یک بازی کودکانه‌ی آرام را هم نچشیده بودند. ابرمردان و شیرزنانی که جلوی دژخیمان بعثی ایستادند و شهادت را به جان خریدند اما برای حفظ استقلال کشور و تمامیت ارضی و بحری کشورشان با هیچ ابرقدرتی مذاکره نکردند. دیپلماسی‌شان عشق به سرزمین آباء و اجدادیشان بود. از هیچ تهدیدی واهمه نداشتند. مردانه ایستادند و مقاومت کردند و نهایتا خون رنگین‌شان بر شمشیر ستم ستم‌پیشگان پیروز شد.
بیست و دوم اسفند ماه روز ملی شهداست. روز ملی آنهایی است که نامشان زینت بخش کوچه‌ها و خیابانهایمان شده است.
امروز، روز همت، باقری، باکری، سلیمانی، فکوری، جهان آرا، طیاری، بهروز و هزاران شهید دیگر است که در اعصار مختلف تاریخ این سرزمین دست از جان شیرین شستند و پرچم استقلال ایران را همواره در اهتزاز نگه داشتند. نسلهای بعدی باید بدانند چه قهرمانان بزرگی در تاریخ این آب و خاک و می زیستند و برای اعتلای این خاک چگونه خون مطهرشان سرزمینمان را آبیاری کرد.
انتهای پیام/ 133
