گزوه استانهای دفاعپرس ـ احمد دواتگر؛ این روزها و شبهایش را خوب به یاد دارم اگر چه ۳۶ سال از آن دوران میگذرد، اما مگر میشود حماسه دوستانمان در عملیات کربلای یک در آزادسازی شهر مهران را فراموش کرد؟
آری فرزندان خمینی کبیر طی ۱۰ شبانه روز جنگ نفسگیر و طاقتفرسا آن هم در گرمای شدید ۵۰ درجه مردانه جنگیدند و مقاومت کردند و حاضر نشدند در مقابل دشمنشان سر تعظیم فرود آورند.
هنوز چهرههای زیبا و دوست داشتنی شهیدان «علی قاسمی»، «مرتضی قنبری نیاکی»، امیر و علی اسدزاده و... در ذهنم به یادگار باقی مانده است همان شهدایی که بارها در خلوت خودمان در فراقشان گریستیم، اما نمیدانیم چه حکمتی بود که خدا خواست تا بمانیم و سالهای پس از دفاع مقدس را هم ببینیم سالهایی که برخی از دورانش را به دلیل مظلومیت و فراموشی خدمات جانبازان، آزادگان بچههای بسیجی و رزمندکان هشت سال دفاع مقدس، زحمات خانوادههای شهدا و فراموشی آرمانها و ارزشهایی که برای حفظ آن خون دلها خورده شده بود؛ خون گریستیم.
خدا نیاورد روزی را که به یاد نداشته باشم بچههای گردان مکانیزه از لشکر ۲۵ کربلا در آن ۱۰ روز جنگ سخت برای آزادسازی مهران چه کردهند. اگر چه حماسه آن بچههای دوست داشتنی را کمتر کسی میداند، اما تمامی آن سختیها و مشکلاتی را که آن عزیزان در این عملیات رقم زده بودند، به یقین نزد پروردگارشان در فردای قیامت بیپاسخ نخواهد ماند. همان بچههایی که بیش از ۱۰ شبانه روز در یک جنگ نابرابر در مقابل دشمن تا دندان مسلح جنگیدند تا آن که در نهایت با آزادسازی شهر مهران قلب امام و مردم کشورمان را شاد کرده و نشان دادند که با توکل بر خدا میتوان با کمترین امکانات دشمن را کیش و مات کرد.
یاد و نام همه شهدا خصوصا شهدای عملیات کربلای یک همواره گرامی باد.»
انتهای پیام/