به گزارش خبرنگار دفاعپرس از یزد، شهید «قنبرعلی مروّتی» فرزند علیاکبر، در تاریخ ۱۳۰۰/۱/۱ در خانوادهای مذهبی در محلّه شریفآباد «اردکان» دیده به جهان گشود.
خانواده متدیّن مذهبی و ولایتمدارش نام او را «قنبرعلی» انتخاب کردند که نشانه تواضع آنها در برابر ولایت بود و ادب کردند نام غلام مولی علی را بر او نهادند. با تربیت صحیح و چاشنی آموزههای دینی او را پرورش دادند. به طوری که وارد اجتماع که شد نه تنها سربار اجتماع نباشد، بلکه چراغی فرا راه دیگران نیز قرار گیرد.
سواد قنبرعلی در حدّ خواندن و نوشتن بود. در زمان انقلاب اسلامی ایران به رهبری خمینی کبیر (ره) ۵۷ ساله بود که، چون ظلم رژیم طاغوت پهلوی را با همه وجود لمس کرده بود، در تمام مراسم انقلاب و تظاهرات ضدّ رژیم پهلوی فعّالانه شرکت داشت و مراقب بود که زن و فرزندانش نیز شرکت داشته باشند. اهل نماز اوّل وقت و جماعت و جمعه بود.
در مراسم دعا و قرآن و مجالس عزاداری اهل بیت (علیهم السّلام) نه تنها خود عاشقانه شرکت میکرد؛ بلکه مشوّق و مراقب فرزندان نیز بود که حضور یابند و عادتی نیکو برایشان شود. زمانی که به سنّ ازدواج رسید، این سنّت رسولالله (ص) را اجرا کرد و ثمره ازدواجش پنج فرزند (دو دختر و سه پسر) بود. بسیجی و عضو فعّال پایگاه شریف آباد بود.
وی علاقه وافر به حضور در جبهه داشت؛ امّا موفق نشد. سرانجام در تاریخ ۱۳۶۲/۶/۱۲ در سن ۶۲ سالگی از طرف پایگاه محلّه شریفآباد جهت بازدید عازم جبهه غرب شد؛ ولی موقع رفتن تصمیم بر ماندن در جبهه گرفته بود که حبیب بن مظاهری باشد و مشیّت الهی چنان بود که درکنار رزمندگان سلحشور و جوان جبههها بماند.
هنگام بازدید در منطقه قصر شیرین اصابت ترکش به ماشین حامل بازدید کنندگان منجر به شهادت قنبرعلی مروّتی شد و روح بزرگش به افلاک پر کشید و در کنار حبیب بن مظاهر و مسلم ابن اوسجه در بهشت مهمان ابی عبدالله (ع) شد. پیکر پاکش پس از تشییع با شکوه بر دستان و دوش مردم شهید پرور اردکان در گلزار شهدای شریفآباد به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/