به گزارش گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس، معاونت رصد و مطالعات این مرکز طی گزارشی به بررسی چابک سازی دولت از منظر اصلاح نظام اداری ایران و تمایز چابک سازی و کوچک سازی پرداخت.
در این گزارش بیان شده: یکی از دغدغه‌های مطرح دولت و مجلس شورای اسلامی در اصلاح ساختار بودجه، موضوع کوچک سازی و کاهش هزینه دولت است. ضرورت کاهش هزینه‌های دولت، سیاست‌های اصلاح نظام اداری ایران را بر راهکار‌های کاهش هزینه متمرکز کرده است. در این میان، به علت اهمیت بالای کاهش هزینه، نه تنها سیاستگذار در سیاست‌ها و اقدامات به صورت شایسته به تمام ابعاد کوچک سازی و اندازه دولت نپرداخته است، بلکه حتی تفکیکی میان مفاهیم چابک سازی و کوچک سازی نیز قائل نشده است. در اثر این خلط مفهومی، چابک سازی دولت صرفاً به منزله کوچک سازی آن و کوچک سازی نیز صرفاً با هدف کاهش هزینه‌های دولت مدنظر قرار گرفته و از سایر فواید آن غفلت شده است.
در ادامه این گزارش آمده: علاوه بر این، شیوع بیماری کرونا ویروس، ضرورت چابک سازی دولت را بیش از پیش نشان می‌دهد. زیرا از یک سو، مقابله با بیماری به دلیل سرعت بالای شیوع آن، نیاز به چابکی تصمیم‌های دولتی و همچنین هماهنگی میان دستگاه‌های مربوطه دارد؛ و از سوی دیگر، کم شدن میزان حضور کارمندان دولت به دلیل دورکاری، منجر به کندتر شدن فرآیند‌های اداری می‌شود.
در این گزارش ذکر شده: شایان ذکر است که مباحث کوچک سازی و چابک سازی در سیاست‌ها و برنامه‌های نظام اداری سابقه بیست ساله دارد. اگرچه روند اغلب آن‌ها نشان می‌دهد که این سیاست‌ها کمتر به مرحله اجرا رسیده اند، اما مسائل ناشی از بزرگ بودن و پرهزینه بودن دولت برای سیاستگذاران و مجریان حوزه اصلاح نظام اداری به خوبی شناخته شده است. درک تفاوت میان دو مفهوم چابک سازی و کوچک سازی، این امکان را فراهم می‌کند که در تدوین سیاست‌های چابک سازی، جنبه‌های متنوع تری از مسئله مدنظر قرار گیرد و صرفاً محدود به کوچک سازی دولت و به خصوص کاهش هزینه از طریق کاهش تعداد نیروی انسانی دولت نشود.
در بخش دیگری از گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس تصریح شده: در این گزارش، تفاوت معنا بین کوچک سازی و چابکسازی دولت و اقدامات لازم برای دستیابی به آن‌ها از لحاظ هزینه‌های دولت، مداخلات در قوانین و مقررات، وظایف تصدی گری و حاکمیتی و نیروی انسانی بحث می‌شود. در گزارش حاضر نشان داده می‌شود که پیاده سازی سیاست‌های کوچک سازی لزوماً منجر به چابک سازی نمی‌شود. طبق تحلیل‌های صورت گرفته است.
در ادامه این گزارش به تفاوت تمرکز بر کوچک سازی و چابک سازی دولت اشاره شده و آمده:: کاهش هزینه در کوچک سازی؛ در مقابل متناسب سازی هزینه در چابک سازی؛ حذف و اصلاح قوانین و مقررات اختلال زا در کوچک سازی؛ در مقابل ایجاد پایداری در نظام تصمیم گیری و تدوین مقررات برای شرایط آتی، و ایجاد نظام بازخور جهت اصلاح قوانین و مقررات در چابک سازی؛ هی کاهش تصدی گری دولت در کوچک سازی؛ در مقابل تمرکز زدایی از دولت و کاهش فعالیت‌های حاکمیتی دولت با ارتقای توانمندی بخش خصوصی برای مشارکت در اداره عمومی در چابک سازی، کاهش تعداد نیروی انسانی در کوچک سازی؛ در مقابل افزایش کیفیت نیروی انسانی، تربیت نیروی انسانی انعطاف پذیر برای تغییر و تقویت فرهنگ یادگیری در سازمان در چابک سازی از جمله این تفاوت‌ها هستند.
در این گزارش ذکر شده: علاوه بر ابعاد اندازه دولت و تفاوت مفهومی و اقدامات لازم برای دستیابی به کوچک سازی و چابک سازی، ضرورت «یکپارچگی و چرخش اطلاعات» به عنوان مسئله کلیدی چابک سازی -که در کوچک سازی به آن توجه نمی‌شود- بحث می‌شود. پس از آن، چالش‌های چابک سازی دولت در ایران از منظر صاحبنظران بحث می‌شود. در پایان، توصیه‌های سیاستی در راستای تسهیل شرایط چابک سازی دولت ارائه می‌شوند.
انتهای پیام/ 112
