به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، شهید «غلامرضا مطیح» فرزند «محمد»، یکم شهریور سال ۱۳۴۸ در کازرونِ فارس دیده به جهان گشود و سرانجام در بیست و هشتم دی سال ۱۳۶۵ در شلمچه به فیض شهادت نائل آمد.
وصیتنامه شهید غلامرضا مطیح
«با سلام و درود بر امام زمان (عجلالله) منجى عالم بشریت و سلام و درود بر نائب بر حق ایشان رهبر کبیر انقلاب اسلامى ایران، اسوه مقاومت و رهبر مستضعفان جهان. با سلام و درود بر رزمندگان اسلام در جبهههاى نبرد حق علیه باطل، شهداى جنگ تحمیلى، مفقودین و جانبازان.
پدر و مادر عزیزم! من از شما تشکر میکنم که مرا پرورش دادید تا در این برهه از زمان بتوانم به نداى امام عزیزمان لبیک گفته و به جبهه بیایم تا به یارى برادران، دشمنان اسلام را از میان برداریم.
کسی موقع تحویل امانت ناراحت نمیشود
مادر عزیزم! گاه انسان خود را در موقعیتى میبیند که یا باید در راه خدا در خون خود غوطهور شود یا در برابر ظلم سر تسلیم فرود آورد که مردان خدا راه اول را انتخاب میکنند. ما همه امانتى هستیم و اینک امانتی را که خدا به شما داده بود به صاحب اصلی آن باز گردانید و هیچکس موقع تحویل امانت ناراحت نمیشود. آفرین بر شما که اینگونه امانت خود را پس دادید؛ پس اگر به فیض شهادت رسیدم ناراحت نشوید و گریه نکنید که موجب شادى منافقان گردد. اگر خواستید گریه کنید به یاد شهدای کربلا و اباعبدالله الحسین (ع) گریه کنید.
خواهرم! وظیفه خود را میدانید که همچون زینب (س) باشید به اسلام خدمت کنید تا خداوند از شما راضی باشد. برادران عزیزم! به فرمایشات امام گوش فرا دهید و جامه عمل بپوشانید. سعی کنید خود را برای خدا خالص گردانید و خط اصیل اسلام را که در امام متجلى است پیش گیرید، چون نجات دنیوی و اخروی شما در این خط است.
فتح و پیروزی نزدیک است
اگر میخواهید ادامه دهنده راه شهدا باشید، به جبهههای نبرد بیایید تا اسلام نجات پیدا کند. جبههها را نگهدارید زیرا که با جهاد فی سبیلالله است که هم بخشنده میشویم و هم این دین خدا را یارى کردهایم، پس بشتابید که فتح و پیروزى نزدیک است. ما تا زمانی که اسلام در تمامی دنیا برپا شود مبارزه میکنیم و از پای نمینشینم و اگر در این راه به فیض شهادت رسیدم چه بهتر که کمال انسان است پسای خواهر و برادرم! سعی کنید خود را برای خدا خالص گردانید و همیشه به فکر آخرت باشید.
والسلام، به امید پیروزى نهایى اسلام برکفر
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۹۱۱