گروه اخبار داخلی دفاعپرس_ علی عبدالصمدی؛ تکرار تاریخ از خصائص مهم رویدادهای سیاسی عرصههای مختلف ملی و بینالمللی به شمار میآید.
در روزهای اخیر حملهی نیروهای روسی به خاک اوکراین جهت مقابله با تهدیدات نظامی احتمالی این کشور و همراهی با نیروهای ناتو، در صدر اخبار بینالملل قرار گرفت.
خبر آغاز جنگی بزرگ تمامی رسانههای جهان را تحتالشعاع قرار داد به طوری که هنوز پس از گذشت چند روز اخبار مربوط به این درگیریها برای مخاطبین جهان شوکه کننده است.
در همین ایام، رسانه های رسمی تایوان نیز از ورود جنگنده های چینی به حریم هوایی این کشور خبر دادند. البته این رخداد به اندازهی آنچه که در اوکراین در حال وقوع است، خبرساز نشد. در سال ۲۰۱۵ نیز عربستان به همراه برخی از کشورهای عربی متحدش در منطقه به بهانههای واهی وارد خاک یمن شدند. جنگ و خونریزی در این کشور پس از سالیان متمادی همچنان ادامه دارد و زنان و کودکان بی دفاع در خط مقدم قربانیان این نبرد نابرابر هستند.
اصولا جنگ به هر بهانهای پدیده ای شوم و نامبارک است. روسیه برای دفاع از خود حریم تدافعی اوکراین را نقض کرد و وارد خاک این کشور شد. چین و عربستان نیز چنانچه فوقا ذکر شد، دقیقا از همین تکنیک جهت حمله استفاده کردند. اما این حملات در نوع خود حائز تفاوتهایی نیز هستند.
عربستان کشوری است که خود را در منطقه قدرتمند میداند و پشتیبانی آمریکا و برخی از کشورهای ریز و درشت عربی را همراه دارد. در صورتی که روسیه و چین همواره در عرصههای مختلف جهانی مقابل سیاستهای آمریکا ایستاده اند.
اوکراین سعی داشت طی سالیان اخیر به نیروهای نظامی ناتو بپیوندد. ناتو نیز ظاهرا ورود این کشور را به این پیمان نظامی تبریک گفته بود اما در جنگ اخیر کوچکترین حمایتی از اوکراین نکرد. این در حالی است که یمن کشوری اسلامی در حوزه ی خلیج فارس است و بسیاری از ساکنان آن را شیعیان تشکیل میدهند و استقرار حاکمیت شیعی، دولت عربستان و متحدانش را بر آن داشت تا حریم مرزهای یمن را نادیده انگارند.
تایوان هم که رسما هیچگونه عضویتی در پیمان آتلانتیک شمالی ندارد و از کمترین پشتیبانی در عرصه های بین المللی برخوردار نیست.
جنگ در تمام جهان نکوهیده و مذموم است. آزادی، آرامش، آسایش و پیشرفت حق مسلم همه ی ملل دنیاست. با توجه به رشد رسانه ها در فضای سایبری، به نظر میرسد دیپلماسی و گفتوگو بهترین شیوه و روش در حل و فصل مسائل مختلف میان کشورها به شمار می آید.
امید است دولتهای مختلف جهان با رایزنی و گفتوگو و به دور از کمترین خونریزی و خشم بتوانند جهانی زیباتر برای آیندگان به میراث بگذارند.
انتهای پیام/133